Doorbraak

Als hij gaat zitten staart het meisje tegenover hem verbaasd naar zijn hoofd. Hij strijkt onzeker door zijn haar, dat meteen inzakt en viezig op zijn hoofd plakt.

“Hoi!” zegt hij. “Sorry dat ik zo laat ben!”

Ze blijft hem verbijsterd aankijken en weer een veeg door zijn haar zorgt voor lekkende gel, die hij al even weinig succesvol wegveegt. “Eh”, zegt het meisje, “dat geeft niet”, terwijl het ongeloof van haar gezicht druipt.

“Wat is er toch”, herpakt hij zichzelf, “zit er iets op mijn gezicht? Wat zie jij er mooi uit trouwens”, probeert hij manmoedig verder.

“Dank je”, zegt het meisje. “Sorry dat ik zo staar, maar kun je mij wel zien?”

Hij haalt zijn schouders op en zegt “Tsja, mijn bril is net weer op sterkte gebracht…”

Het meisje onderbreekt hem: “Dat bedoel ik toch niet…”, even aarzelt ze nog en dan voegt ze er snel aan toe “Je hebt een mistbankje rond je hoofd”.

“Een mistbankje?”, vraagt hij verbijsterd, “wat bedoel je?”

“Nou ja”, zegt ze “zoals ik het zeg, een bankje mist. Het verbaast me dat je mij nog kunt zien. Ik zie jouw ogen namelijk niet”.

Hij strijkt weer door zijn haar, waar het water nu echt uit begint te lopen. Kleine toefjes mist schieten alle kanten op.

“Doe niet zo idioot”, maant hij haar met zijn stem, terwijl zijn ogen de hare zoeken. Maar hij vangt haar blik nog steeds niet.

Het meisje draait wat met haar glas. “Het is echt waar”, zegt ze. “Ik lieg niet!”.

De mistbank begint wat te wervelen rond het hoofd van de man. Ineens schiet hij uit: “Weet je wat het is met jullie vrouwen? Jullie zijn allemaal gestoord. Ik wil gewoon eens een vrouw, die lief voor me is, maar jullie zijn allemaal gek. Weet je wat mijn broer altijd zegt? Alle vrouwen zijn borderliners. En hij heeft verdomme gelijk.” De man gooit zijn biertje achterover in de mistbank en slaat met zijn glas op tafel.

“En weet je wat nog meer? Ik wilde gewoon weer eens ouderwets neuken vanavond. Gewoon je een paar uurtjes glad praten, om je vervolgens te neuken tot mijn sperma uit je oren spuit.”

De mist draait in tornadoslierten om zijn hoofd, terwijl hij verder naar voren leunt.

Zachtjes zegt hij: “Borderliners kun je tenminste nog neuken. Maar jij bent helemaal gestoord, de weg kwijt, krankzinnig, gestoord kutwijf dat je bent.

De man pakt zijn jas en loopt naar de deur. Het meisje kijkt rond de restjes mist naar zijn verdwijnende rug. Als hij bij de deur is, kan ze toch zweren dat er een waterig zonnetje boven zijn rechteroor zichtbaar is.