Draaien op een siliconenfeestje

Heel moe word ik er soms van als ik weer ‘YMCA’ of ‘That’s the way I like it’ uit de speakers hoor komen bij een dorpsfeest. Dan wil ik meteen naar buiten rennen, op mijn fiets springen en wegrijden tot ik niet meer weet waar ik ben (nu weet ik dat toch al vaak niet als ik in de provincie ben, maar dat terzijde). Gelukkig zijn er ook deejays die wel begrijpen hoe je een originele set moet opbouwen. Twee daarvan zijn [url=http://www.love2party.nl/article/article.asp?art_id=3083]Dimitri from Paris[/url] en [url=http://www.joeynegro.com/indexflash.htm]Joey Negro[/url]. Eindeloos lang zochten deze twee discoliefhebbers op internetveilingen, waaronder eBay, naar obscure discoklassiekers. Ze boden zelfs tegen elkaar op om het felbegeerde vinyl maar in hun collectie te kunnen krijgen. Inmiddels hebben ze de handen ineen geslagen. Gezamenlijk hebben ze geprobeerd om totaal vergeten discostampers onder het stof vandaan te krijgen. En het is ze gelukt om een aantal daarvan te verzamelen op hun dubbel- cd ‘[url=http://www.sbsonline.nl/modules.php?name=artists&site=soulshow&file=top1000artist_los&id=333]Kings of disco[/url]’. De opgediepte pareltjes komen uit de hoogtijdagen van de disco, een periode die duurde van eind jaren ’70 tot begin jaren ’80.

Discomuziek ontstond een aantal jaren eerder en de oorsprong van de disco ligt natuurlijk in de soul en funk. Ga je nog verder terug, dan kom je automatisch bij gospelmuziek en dus bij de kerk uit. Veel soulartiesten hebben daar als kind ook hun debuut gemaakt. Al vanaf het ontstaan van de heilige huizen stond er iemand op een verhoging meer of minder interessante boodschappen te verkondigen. Vanaf het moment dat er iemand bij ging zingen (door monniken in 500 na Chr.), klommen er langzaam steeds meer mensen op het podium. Zo’n 600 jaar geleden werd er voor het eerst meerstemmig in de kerk gezongen. Daarmee werd de basis voor de popmuziek gelegd.

[img align=left]http://images-eu.amazon.com/images/P/B0002M5TFW.03.LZZZZZZZ.jpg[/img]Het vak uitoefenen van deejay ligt dicht bij de oorsprong. Gewoon weer een man die hoog boven het publiek uittorent en mensen in vervoering brengt. Denk daarbij niet aan de goedkope houseklanken van Tiësto. Beter kun je luisteren naar de fijnzinnige sets van Dimitri from Paris. Zijn naam doet vermoeden dat hij uit Parijs komt en dat klopt. Maar net als bij de in Frankrijk bijzonder populaire zanger Demis Roussos (‘zingende tent’) komen ook de ouders van Dimitri uit Griekenland. Maar in tegenstelling tot Demis die er uitziet alsof hij geregeld doorzakt bij de Febo, let Dimitri from Paris wel op zijn uiterlijk. Hij mocht zelfs draaien op het verjaardagsfeestje van Playboy-baas Hugh Heffner. En blijkbaar zorgden de silconenborsten van de aanwezige modellen voor veel inspiratie, want zijn dubbel-cd ‘After The Playboy Mansion’ is net zo spannend als de kleding van de blonde dames.

Je hoeft niet bang te zijn dat Dimitri From Paris Jacquel Brel opzet. Zijn sets bestaan uit warme, soulvolle house met veel Latijns-Amerikaanse klanken. Net als van Dimitri is ook van Joey Negro onlangs een driedubbel-cd in de serie ‘[url=http://www.defected.com/main.html]In the house[/url]’ verschenen. Op beide albums hebben de maatjes hun favoriete clubhits gezet. Het mooie daarvan is dat je niet zelf meer eindeloos veel cd’s moet afluisteren voor een paar sterke nummers. Zij hebben die selectie al voor je gemaakt en de tracks in een logische volgorde gezet. Gemak dient de mens!