Helaas ook dit jaar geen prijzen in de loterij gewonnen.
Mijn vrouw en ik houden het bij dromen, terwijl we samen met een goed glas wijn bespreken wat we zouden doen met zoveel geld.
We proosten op ons droomhuis met een kookeiland en een RVS fornuis.
Een huis vol antraciet en authentieke details, die allemaal besteld zijn.
Een open haard op gas waarvan de 7 vlammen urenlang constant dansen.
Ik zie het imitatievuur weerspiegelen in de muur. Zo’n hoogglans zwarte muur.
We zien een huis waarvan de barkrukken tot de hoek staan aan zo’n aanrechtblad met een betonnen look.
Aan de strakke muur hangt confectiekunst, mijn god wat is dat Allejezus duur.
In onze slaapkamer staat een Boxspringbed met chromen poten op een wit glanzend parket.
Een kroonluchter die de lachte gang verlicht en op de overloop alleen maar designbehang.
Ik zou er niet kunnen en willen wonen. Ik zou dan de vlekken in de bank missen.
Of de kinderlippen met ijs aan het gordijn. Ik zou de putten missen in de vloer.
Maar wat ik het meest zou missen is een kloppend hart in het huis waarin we wonen.
Laat dat droomhuis maar zitten.
1 reactie
Nummer 22 · 17 januari 2020 op 17:10
Mooi geschreven I-Pat! Een droomhuis waar je.in kan slapen en mag dromen over alles waarover je droomt. Heerlijk.. een Tiny House of Dreams: een heerlijk bed, bij voorkeur een 2 persoons formaat boxspring van HÄESTENS, met 2 matrassen van paardenhaar, 2 kussens, een zijden dekbedovertrek in 1 kleur, lakens die het zijdezachte gevoel versterken, een hoeslaken van het beste katoen dat er te krijgen is. Zo’n bed dat handmatig alleen te verstellen is want je mag niet uit jouw droom opgeschrikt worden door een electronische boxspring storing. Zo’n droomhuis op een eilandje in een bos vennetje, onbereikbaar per voet. Een plek waar je nu over mag dromen in dit droomhuis!