Beste Kerstman,

Niet eerder heb ik de moeite genomen om u te schrijven. Zelfs niet toen ik nog jong was. Mijn vader zei dat ik er te ongelovig voor was, ik zou het eerder te realistisch hebben genoemd.
Heus, ik zag echt wel dat bij vriendjes thuis op kerstochtend cadeautjes onder de boom lagen. Ik zag ook dat hun moeders die uit hun dure auto’s haalden, op een moment dat zij dachten dat niemand het zag. Ik keek graag naar die moeders en zag zo van alles. Ik wist altijd welke moeders welke vaders lief vonden. Zo noemde ik dat toen, in mijn onschuld. Nu weet ik beter. Met lief vinden had het weinig te maken, echt niet.

Maar ter zake.

Ik schrijf u voor Patricia. U kent haar vast, alle mannen lijken haar te kennen, vaak ook in de Bijbelse betekenis van het woord. Ik ken haar alleen van de foto’s en van die ene bewuste video. U weet wel waar ik het over heb. Weet u toevallig of die echt of nep is? Er is zoveel nepnieuws, dat het mij echt niet zou verbazen.
Maar dat terzijde. Ze lijkt mij een fijn mens en ik gun het haar, dat ze eindelijk een echte vent krijgt, die haar de waardering geeft die ze verdient. Daarom wil ik u vragen om onder haar kerstboom mijn contactgegevens te leggen. Ik weet zeker dat ze daar dolgelukkig van wordt.
En als u dan toch bezig bent, leg dan ook gelijk mijn kaartje onder de boom van haar dochter. Zij is echt de tofste dochter die ik ooit gezien heb. Iedereen zou blij zijn met zo’n dochter. Eerlijk gezegd past zij beter bij me, wat leeftijd betreft, maar dat terzijde.

Ik verwacht snelle resultaten!

Een onvergetelijke groet,
Donald, u kent me wel.


Lianne

Ik ben een enthousiast schrijfster van fictie. Voel me nog beginnend, schrijf korte verhalen in allerlei genres, maar altijd met aandacht voor de mens achter het verhaal. liannehartman.wordpress.com

13 reacties

I-Pat · 22 december 2017 op 08:24

Haha, lekker kort en toch een duidelijke boodschap. Dit leest goed weg.

Fijne dagen

Mien · 22 december 2017 op 11:19

Donald Duck de deugniet. ?

http://youtu.be/QYR3S1wXyB8

    Lianne · 22 december 2017 op 12:37

    Ze heeft wel eens beter gezongen. 🙂
    Laat ik mijn commentaar daartoe beperken.

Nummer 22 · 22 december 2017 op 16:18

Ach, op leeftijd en nog lekker genieten van wateren. Wat heeft zij nu voor de mensheid betekent toen ze in weelde haar leventje doorbracht? Ik weet het niet? Weet u het.
Ik wens voor haar een mooi verzorgingshuis met aangenaam gezelschap. Gezelschap die gaan voor het innerlijke. Het innerlijke van een mens is vaak anders dan wij zien en horen, toch?

Karen.2.0 · 24 december 2017 op 01:26

Ach, die Patries. Leven en laten leven, een mens mag eens wat uitproberen, toch? Blijft op de een of andere manier een stoer wijf, met al haar zwakheden.

Mooie brief, Lianne. Verrassende insteek en erg leuk om te lezen 😉

    Lianne · 24 december 2017 op 18:19

    Dank je wel, Karen.

    Ik snapte de hele heisa destijds ook niet zo. Ik snap haar ook niet, maar dat geeft niet. Van mij mag ze doen wat ze wil, zolang er niemand misbruik van haar maakt. En dat lijkt me niet het geval. 🙂
    Maar dat ze in de kerstbrieven hier twee keer voorbij komt, geeft aan dat ze ondertussen toch in ons geheugen gegrift is.

Nummer 22 · 24 december 2017 op 09:38

? Patries the red nose woman…. tierelierala….
?she s every oldie…. yes she is…

    Lianne · 24 december 2017 op 18:21

    Nou, zo oud is ze nu ook weer niet. 😀
    Er schrijven (of schreven) hier mensen die ouder zijn (of waren).

Nummer 22 · 2 januari 2018 op 07:24

Klopt! Als plassen een hobby is.. so be it. Maar dat PP het wil laten zien en dan ziekig doen… mwahh.

Mien · 2 januari 2018 op 17:15

Het hoogtepunt uit 2017, de eerste maand van 2018 vereeuwigd op CX. Well done!

Lianne · 14 januari 2018 op 15:43

Wow, ik zie nu pas dat ik weer een maand op de voorpagina mag staan. Wat ontzettend leuk!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder