“Een retourtje Utrecht-Centraal, alstublieft”
Een mooie woensdagochtend, half 10 op Perron 1a van Culemborg centraal.
Ik heb net met veel moeite een plekje voor mijn oma fiets met zadelhoes van Kitsch Kitschen (waarvan het me verbaast dat hij er aan het eind van de dag nog op zit)kunnen vinden tussen alle oude stationsfietsen die in geen honderd jaar nog worden opgehaald. Terwijl ik een kaartje koop, zie ik een oude meneer druk in de weer met de kaartjesautomaat naast de mijne, en ik wijs hem er met een vriendelijke glimlach op dat het geld in dát gleufje moet, maar hij kijkt me argwanend aan, en probeert dan met zijn eigenwijze kop het €2,- muntstuk in het pinpas gleufje te proppen.
“Zucht” Er is ook geen vertouwen meer in de jeugd tegenwoordig.

Natuurlijk wordt ik op de heen(en terug) reis niet gecontroleerd, ik wordt nooit gecontroleerd, totdat ik een keer stoutmoedig besloot geen kaartje te kopen, 3x raden wie er het coupedeurtje met een grote grijns openschoof…
Dus ik koop gewoon altijd braaf een kaartje.
Ik ga onder de noodrem zitten, en bedenk me te laat we de andere kant op rijden, wat waarschijnlijk ook de reden was van mijn draaierigheid na de treinrit.
Ik zie twee mannen iets te strak in het pak, waardoor het ervan af straalt dat ze van negen tot vijf op kantoor zitten.
Of van tien tot vijf, aangezien het op mijn horloge al half tien was toen ik besloot tegenover ze te gaan zitten.
Ze voeren een heftige discussie, en terwijl ik me probeer te verdiepen in de Spits!(“Opa mept buschauffeur met kruk”)..? luister ik met een half oor mee.
“Die zwarte, dat is toch McCain?”
“Nee, Freek, nee! “ Ik ben even bang dat hij uit wanhoop begint te huilen..
“McCain is de blanke man, die oudere!” Hoe oud zou hij zelf zijn? Ook niet meer de jongste, aangezien ik een leesbrilletje uit zijn borstzakje zie puilen.
“ Goed goed, denk aan je hart!”
Opeens vertrekken beide gezichten en kijken ze schuldig naar beneden. Hm, gevoelig onderwerp? Ik wordt steeds nieuwsgieriger.
Net op het moment dat ik mijn hoofd ophef om ze even te bestuderen, barsten ze in lachen uit.
Ze slaan elkaar op de schouders en het lachen werkt aanstekelijk, totdat ik het Geer&Goor gehalte wel erg hoog vindt worden als ze Oh en Ah beginnen te roepen.
“Oh, wat slecht van ons, daar mogen we niet mee spotten!” Oke..schijnheilig? Maar nu ben ik ook wel benieuwd naar de reden van deze hysterische lachbui.
Maar dat vraag je natuurlijk niet.
“Die arme Derksen kan daar ook niets aan doen, de stress om ons onder de duim te houden werd hem gewoon een beetje te veel.”
Aha, bedankt, anders had ik mijn grote mond weer opengegooid,een zwaar niet geliefde baas met een hartaanval. Ik weet genoeg, ik verdiep me weer in de Spits!(“Bijen kunnen tot vier tellen”) maar voel dan mijn maag begint te protesteren tegen het feit dat ik door mijn behoefte om uit te slapen geen ontbijt heb genomen en ik ga op zoek naar mijn broodje mozzarella-tomaat.

Op de terugreis ga ik heel galant niet zitten,maar sta mijn plaats af aan een enorme mevrouw die bijna niet op één stoeltje past en daardoor een zeer benauwd kijkende jongeman plat drukt tegen het hoe-om-te-gaan-met-brand-in-de-trein bord.
Ik kan mijn lachen met moeite inhouden en denk aan het stuk dat ik zo nog naar huis moet fietsen vanaf het station.
Hierdoor daalt mijn humeur aanzienlijk en het vriespunt is snel bereikt als ik met mijn paarse pump in een grote plas stap terwijl ik á la Princess Diaries 2 van de stationstrap loop.
Ik kijk moedeloos omhoog,“Zucht” Waar zijn de galante mannen met mooie grote paraplu’s als je ze nodig hebt?
Niet hier in ieder geval.


5 reacties

KawaSutra · 2 januari 2009 op 23:09

[quote]Op de terugreis ga ik heel galant niet zitten,maar sta mijn plaats af aan een enorme mevrouw die bijna niet op één stoeltje past en daardoor een zeer benauwd kijkende jongeman plat drukt tegen het hoe-om-te-gaan-met-brand-in-de-trein bord.[/quote]
Kijk, dat is nou humor. Dat maak je niet mee in de auto. Welkom op CX, Roos, en nog de beste wensen!

pally · 3 januari 2009 op 15:11

Best een geestig verslag van een treinreis, Roos.Beetje erg breedsprakig misschien, hier en daar.
Maar leuk debuut, welkom op cx

Maar eh , het is wel: ik vind en niet ik vindt, hoor… 😉

groet van Pally

doemaar88 · 4 januari 2009 op 16:35

Leuk onderwerp en best leuk geschreven. Qua beeldspraak sluit ik me aan bij Pally. En misschien iets meer met komma’s werken. Door deze zin kwam ik bijna niet heen

[quote]ik verdiep me weer in de Spits!(“Bijen kunnen tot vier tellen”) maar voel dan mijn maag begint te protesteren tegen het feit dat ik door mijn behoefte om uit te slapen geen ontbijt heb genomen en ik ga op zoek naar mijn broodje mozzarella-tomaat. [/quote]

Welkom hier en succes met de volgende! 😀

lisa-marie · 5 januari 2009 op 12:40

Leuk onderwerp en er zit genoeg humor in.
Hier en daar wat kortere zinnen, minder tussen haakjes en dan wordt het nog beter.
Welkom op cx.

Mien · 29 januari 2009 op 16:01

Leuk debuut. Welkom op CX.
Vond deze goed gevonden.

[quote]sta mijn plaats af aan een enorme mevrouw die bijna niet op één stoeltje past en daardoor een zeer benauwd kijkende jongeman plat drukt tegen het hoe-om-te-gaan-met-brand-in-de-trein bord[/quote]

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder