‘Jij bent een meester in het schrijven over niets,’ zei mijn moeder laatst.
‘Is dat zo?’ reageerde ik licht verbolgen.
‘Ja, dat is zo. Dat kan niemand,’ antwoordde mijn moeder.

Ik ben het met beide stellingen niet helemaal eens. Ten eerste gaan mijn stukjes altijd wel over iets, en ten tweede barst internet uit zijn voegen van mensen die stukjes schrijven over iets wat voor sommige lezers niets blijkt te zijn. Die lezen het dan ook niet.

‘Schrijven over niets’ is praktisch onmogelijk. Niets is namelijk al iets, en eigenlijk zou het woord niets uit onze vocabulaire geschrapt kunnen worden.
Het woord niets geeft namelijk aan dat er een grote lege ruimte is, of dat er geen enkele reactie is geweest op een actie. Beide betekenissen zijn niet correct.
Meestal vraagt iemand aan iemand: ‘Hoe is het gegaan?’ Waarna die ander zegt: ‘Het was niets!’
Toch was het wél iets, al was het alleen maar de vraag van degene die de vraag stelde. Bovendien was het wel degelijk ‘iets’, omdat iemand de neiging voelde ernaar te vragen. Het was dus niet niets. Dat het ‘iets’ niet het gewenste gevolg had, wil nog niet zeggen dat het op een later tijdstip toch nog iets kan worden. 
Zo kun je aan mij vragen: ‘Hoe gaat het met je boek?’ 
Ik zou dan kunnen antwoorden: ‘Het wordt niets,’ of ‘Het wordt wel iets.’ 
Beide beweringen vallen niet te onderbouwen, want een boek is al iets. Of een boek in de toekomst nog ‘veel’ gaat doen, valt niet te voorspellen. Bovendien heeft mijn boek best al veel gedaan.

Natuurlijk doelt mijn moeder op stukjes zoals deze, maar ook dit stuk gaat over iets. Het gaat namelijk over niets. Niets is altijd wat.

In onze huidige maatschappij is niets zelfs een groot verlangen bij velen. ‘Ik wil niets,’ of ‘Ik zou wel eens een aantal weken helemaal niets willen doen.’ 
Die bewering is dus helemaal niet waar. Mensen die dat zeggen, willen simpelweg niets hoeven MOETEN. Toch gaan ze wel degelijk iets doen als er even niets moet. 
Ze gaan bijvoorbeeld een boek lezen. Of een boek schrijven. Of zwemmen. Of nadenken over iets. Of een stukje over niets schrijven. 
Misschien heeft mijn moeder wel gelijk. 
Ik ben een schrijver van niets.

Categorieën: Overig

Esther Suzanna

Ik schrijf omdat ik het niet laten kan op https://www.facebook.com/esthersuzanna/ en http://suzannaesther.nl/

6 reacties

Mien · 15 december 2018 op 09:45

Waar ik aan denk? De volgende over perceptie graag. Ligt ten grondslag aan niet iets en iets niet. Mooie beschouwing en welcome back.

Nummer 22 · 15 december 2018 op 13:49

Niets bestaat niet.. als een eerste leter schrijft dan schrijf je al. Dus schrijven over niets heeft toch nog zin. Onzin of niet.. schrijven over niets kan zo mooi zijn. Bijvoorbeeld over pindakaas waar geen kaas in zit. zit. Chocoladekaas heet toch chocolade padta en geen chocolade kaas. Heet 1 witte schaap in een kudde zwarte schapen dan ook ‘de zwarte schaap?’.. Enfin dit is dus een voorbeeld over schrijven over niets?, enfin. Maar ES je hebt het weer ’s mooi verwoord. Lees Opperlans.. dan lees je wat dat niets is! Welkom back!

    Esther Suzanna · 19 december 2018 op 10:53

    Ik was niet weg hoor, alleen even elders met mijn energie. 🙂 Maar bedankt, nummer 22, ik blijf gewoon langskomen …

Nummer 22 · 15 december 2018 op 13:49

Chocolade pasta..

Nummer 22 · 17 december 2018 op 08:03

Ik denk aan niets! Of eigenlijk wel aan waar ik nu weer naar toe vlieg. Ostrava via Praag om de laatste 4 dagen buitenshuis door te brengen. Niets belangrijk. Werk, werk… na mijn wereldreis voor zaken ..straks even rust. Dus het niets wordt zo iets..waar ik naar verlang.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder