Eerbetoon aan R@@F: Tabaco Hollandaise!

Ik ga net als de honderd duizenden andere kaaskoppen op vakantie naar een vaak te duur land waar ze haring, pindakaas en erwtensoep alleen maar kennen uit gruwelverhalen. Ik ga daar niet alleen heen, maar met mijn vriend Marcel. Marcel is één van mijn betere vrienden en hij is van beroep “intermediair” tenminste zo noemt hij zich. In de volksmond is dat gewoon een rommelaar die in alles handelt waar geld in zit. Hij haalt mij op en ik zie op de achterbank een hachelijk grote rugzak gepropt.
“He paardebeffer, waar heb jij in hemelsnaam zo een grote rugzak voor nodig? We gaan ergens heen waar je aan een reetveter (lees; zwembroek) genoeg hebt hoor. Dus ik weet niet wat jij aan het vervoeren bent je schoonmoeder kan het niet zijn want die heb je nieten krijg je nooit”.
“Nou mot jij eens goed luisteren naar deze kansloze ex-jongere ik zorg ff met dat rugzakje van mijn, dat deze vakantie ons helemaal niks gaat kosten, sterker nog we komen met een pak geld terug ook”.
“Dan zit er zeker iets zwaar illegaals in?”
“Wat ben jij toch een verschrikkelijk paranoia kereltje eigenlijk R@@F. Luister ouwe sterrenkruid snuiver in deze rugzak zit niets wat van MIJ niet mag. Hierin zit de wereldberoemde tabaco Hollandaise, dat is daar waar wij heen gaan niet te betalen”.
“Dus jij wou mij zeggen dat daar een hele grote baal zware shag in zit”.
“Nou R@@Fie zwaar is het zeker”.
“En jij dacht natuurlijk ook dat je het gewoon de grens over mag nemen”.
“Laat dat nou maar aan mij over angstige zweetreet dat je bent”.
“En dit handeltje brengt ons dus genoeg op om deze hèle vakantie te betalen en ook nog eens geld over te houden?”
“Ja, zeker ja”.
“Nou ben benieuwd”.

Aangekomen bij onze bestemming staat er een nors kijkende douanier ons vervaarlijk aan te kijken. Op het moment dat wij hem willen passeren trekt hij Marcel aan zijn arm en geeft aan dat hij in onze tassen en vooral in zijn rugzak wil kijken.
“Nou dit is niet zo mooi R@@F, als ze hier die tabaco Hollandaise ontdekken kan het wel eens zo zijn dat ze onze vakantie onvrijwillig met 15 jaar gaan verlengen en dat ze ons niet eerder laten gaan”.
“Wat, hoezo niet laten gaan ze geven hier geen 15 jaar voor een beetje zware shag smokkel idioot hooguit een geldboete?”
“Luister, dat tabaco Hollandaise is geen zware shag, maar 2 vuilniszakken nederwiet”.
“Vuile bambixlul, mooie Drugs Bunny en dat zeg jij niet voor dat we vertrekken”.
“Ach joh huilebalk misschien vindt hij het niet eens”.

De douanier kijkt nu naar de absurd grote rugzak en begint hem open te maken. Ik trek helemaal wit weg. Hij steekt zijn hand erin en haalt er de twee vuilniszakken uit en zet deze naast zich op de grond waarmee tegelijkertijd een lucht mee terugkomt waar je spontaan van gaat hallucineren.
“Wat is dat?” vraagt hij aan Marcel. “Wat zit er in deze twee vuilnis zakken?”
“Neemt hij mij nou in de zeik die vuile mongool”, vraagt hij mij. “Of werkt zijn neus niet??”

”Wat zou er nou in vuilniszakken zitten butthead, huisvuil natuurlijk”.
“Doe nou normaal Marcel” roep ik, “je maakt het zo erger dan het is met je huisvuil”. Hij begint toch te dollen met ze wat zit er in die zakken.
“En die lucht vraagt de douanier wat is dat voor lucht wat ik ruik?”
“Dat zijn mijn sokken die liggen onderop in de rugzak, nou goed”.
”Oké loop maar door. “
“Wat zegt hij nou?”, zegt Marcel verbaasd.”
“Dat we door moeten lopen lul, kom op snel nou voor hij zich bedenkt”.
We rennen direct weg met achterlating van de twee vuilniszakken nederwiet. Aangekomen bij de uitgang worden we ineens in onze kraag gegrepen en meegesleurd naar het douaniers kantoor. En daar zit “onze” douanier zeer boos te kijken vanachter zijn bureau.

“Kut, ze zijn er alsnog achter gekomen mompelt Marcel”.
“Dit” zegt de douanier en wijst naar de twee vuilniszakken, “dit laten we niet flikken in ons land daar krijgen jullie een zware sanctie voor opgelegd”. En vervolgens geeft hij ons ieder een boete van 35 €.
“Is dat alles”, vraagt Marcel diep verbaasd.
“Ja en u kunt nu weer gaan”.
We draaien ons om en willen totaal verbouwereerd het kantoor weer uit lopen.
“Hè”, schreeuwt de douanier “natuurlijk wel deze twee zakken huisvuil meenemen hè en in je eigen land weggooien en zeker niet hier rond laten slingeren anders krijg je nog een boete van 35 € voor het laten rondslingeren van buitenlands zwerfvuil!”

ToT Onzin

-R@@F

[i]De redactie van Column X heeft een oude column van R@@F gezocht in het archief. Dit als blijk van waardering voor alle inspanningen die hij voor ons en alle lezers heeft gedaan, om elke keer weer een leuke column te schrijven.
De kans is groot dat vele ColumnX-ers deze column nog nooit hebben gelezen.

Bedankt R@@F![/i]