Dat ik er nu wel bij stilsta, is volledig te wijten aan mijn eigen ‘emotionele affaire’ met mijn begeerlijke collega Hugo. Laatst zat ik een kop thee te drinken samen met mijn collegaatje Saskia toen ze me er op wees.
‘Weet je wat jullie hebben?’ vroeg ze me met een geheimzinnige smile.
Ik spitste mijn oren en schoof iets meer naar haar toe, we zaten in haar kantoor. ‘Nou vertel.’
‘Een verhouding.’
Ik keek haar onbegrijpelijk aan.
‘Omdat jullie emotioneel afhankelijk van elkaar zijn.’ Ze keek me triomfantelijk aan.
Emotioneel afhankelijk. Zo had ik het nog niet bekeken. Hugo en ik hebben elkaar ruim een half jaar geleden ontmoet op het werk. Het klopt; stiekem vielen we als een blok voor elkaar, ware het niet dat Hugo én bezet én bijna twintig jaar ouder is…
‘Jullie mailen toch?’
‘Elke dag.’
‘En in die mailtjes leggen jullie je ziel en zaligheid bloot, onder het mom van jullie zogeheten nieuwe ‘vriendschap’. Jullie noemen elkaar ‘lieverd en schatje’. Het gaat van kwaad tot erger, maar het meest bedreigende voor zijn relatie is dat het niet alleen om de seks of de seksuele aantrekkingskracht gaat. Het gaat hem namelijk om jou.’ Sas keek me blij aan. Helemaal verrukt vanwege haar nieuwste visie op de zaak ‘Sanne versus Hugo’.
Ik kan niets anders doen dan het beamen. We noemen elkaar inderdaad liefkozend van alles en nog wat, gemeend. Dat voelt niet alleen goed en heerlijk, maar vooral ontzettend stout en tegen de regels in! Ondanks het feit dat deze man bezet is, mag ik toch op deze manier van hem genieten. Je zou zeggen; lekker naïef, maar Hugo is de enige die mijn dag maken of breken kan met zijn dagelijkse mailtjes. Dat zegt genoeg. Daarbij ontwikkelen we, heel klef maar beslist aandoenlijk, al ons eigen taaltje. We verzinnen synoniemen voor het woord ‘zoen’ en willen daar allebei het meest origineel in zijn. Hugo’s lievelingssynoniem voor ‘zoen’ is nu ‘klap’. Voor mij dus dagelijks dikke ‘klappen’ van mijn lover die mijn lover niet is. Hugo is mijn digitale lover. Op deze manier bouwen we een aardige spanning op. Diep van binnen weet ik dat die bewuste spanning ooit hoogtij zal vieren. Dan is mijn digitale, emotionele affaire een echte en ben ik ‘die andere vrouw’. To be continued.

[font=Arial]Nooit heb ik er bij stilgestaan dat tussen twee mensen zoiets kan ontstaan als een zogeheten ‘emotionele affaire’. Het soort affaire wat in de praktijk nog ‘gevaarlijker’ schijnt te zijn dan het rechttoe rechtaan gekets in een hotel of gefrunnik op een afgelegen plek op de achterbank van zijn auto. [/font]


14 reacties

wendy77 · 20 februari 2006 op 13:05

Gevaarlijk Sanne.
Succes ermee 😉

melady · 20 februari 2006 op 17:08

[quote]begeerlijke collega Hugo [/quote]
[quote]collegaatje Saskia [/quote]

Opmerkelijk dat je mannelijk en vrouwelijk neerzet alszijnde twee verschillende types.
Wij vrouwen zijn toch geëmancipeerd?

Een gewaagd leuke column

Anne · 20 februari 2006 op 17:34

Ai ai, ik val niet gauw over een woordje, maar dit keer; holder de bolder daar ging ik, onderuit.
Collegaatje? Vanaf het moment van lezen bleef het in mijn hoofd resoneren, en daardoor kon ik de rest van dit stukje niet meer met een open geest bekijken. Ik ben geen liefhebber van spot, maar dit keer had ik toch graag gezien dat het woord ironisch was bedoeld. Ik had de indruk dat dat niet zo was. Of vergis ik me?
Anne

Dinah · 20 februari 2006 op 17:55

[quote]Hugo is mijn digitale lover. Op deze manier bouwen we een aardige spanning op. Diep van binnen weet ik dat die bewuste spanning ooit hoogtij zal vieren. Dan is mijn digitale, emotionele affaire een echte en ben ik ‘die andere vrouw’[/quote]

Inderdaad heel gevaarlijk maar ook zo heerlijk spannend 😉

[quote]bijna twintig jaar ouder is[/quote]

Dit hoeft toch geen probleem te zijn??

Leuke column.

Troy · 20 februari 2006 op 18:14

Volgens mij komen dit soort toestanden enorm vaak voor op het werk. Om nog maar te zwijgen over de daadwerkelijke seks. Kan me ergens wel voorstellen dat het spannend e.d. is, maar aan de andere kant lijkt het me ook zwaar vermoeiend. Ergens ook lullig voor zijn vrouw natuurlijk. Ben benieuwd naar het vervolg.

Prlwytskovsky · 20 februari 2006 op 19:30

“Diep van binnen” is dat ook een synoniem ergens voor? Ik vraag maar wat.

iris · 20 februari 2006 op 23:45

Pas maar op Sanne. Straks maak je hetzelfde mee als wat ik ooit in mijn columns beschreef.

Wel een leuke binnenkomer trouwens.
En op één zo`n woordje vallen vind ik een beetje flauw. Ik schreef ooit eens “vrouwtje” terwijl ik dat in het dagelijks leven nooit gebruik. Werd ook al niet gewaardeerd door de dames. 😀 En “mijn lief” werd me ook al afgeleerd.
Ook zo`n woord dat ik in de schrijftaal gebruikte.
Een beetje gelijk hadden ze wel. Vind ik nu.
Ben beniewd naar je vervolg 😉
groet
Iris

Trukie · 21 februari 2006 op 00:41

Nog zo´n kort en krachtig stukje.
Konden alle emotionele affaires maar zo krachtig worden samengevat met een mooie utsmijter.
Dat zou heel veel besparen.

KawaSutra · 21 februari 2006 op 00:57

Spannende ontboezemingen! Ben benieuwd naar het vervolg.
De intro had wat mij betreft kunnen vervallen. De daaropvolgende regels tot en met ‘Nou vertel’ zouden een prima intro zijn geweest. 🙂

Kees Schilder · 21 februari 2006 op 11:51

20 jaar ouder? jezus,waar begin je aan.
😀

Ik vind het knap geschreven

Dees · 21 februari 2006 op 14:43

Twintig jaar ouder, brrr. Heb je dan niet een alarmbel: “midlife crisis op zoek naar een tweede leg”? Nog afgezien van het gekke idee dat hij zijn eerste auto al lang en breed onder zijn kont had op het moment dat jij je eerste scheet liet? Dat zijn kinderen ongeveer jouw leeftijd hebben?

Maar ja, dat is inhoudelijk. Qua vorm, je begin lijkt een stukje ervoor te missen, is dat zo, of is dat mijn gebrekkige inleiding? Verder bouwt het lekker op en weet je de spanning er wel in te houden.

—-
Collegaatjes moet ik ook weinig van hebben. Je zou een man nooit collegaatje noemen. Te kleinerend. Nou dat vind ik dat woord ook voor de dametjes en vrouwtjes en meisjes van deze wereld 😀

Li · 21 februari 2006 op 21:27

Helemaal mee eens dat de eerste drie regels overbodig zijn. Verder leest de column lekker weg.
En over collegaatje val ik niet

Groet van Lietje 😛

Dinah · 22 februari 2006 op 12:33

[quote]20 jaar ouder? jezus,waar begin je aan.[/quote]

Of bedoel je WIE begint er aan Keesje???

Nou….. IK! 😀

Sanne · 24 februari 2006 op 20:31

Beter laat dan nooit!
Bedankt voor de reacties en de (opbouwende) kritiek. Ik ben een nieuwe ColumnX’er, maar nu al verknocht. Tot gauw! 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder