Veel vrouwen – en mannen – staan er niet bij stil dat huiselijk geweld niet slechts bestaat uit bont en blauw geslagen worden. Het kan zelfs best zijn dat de fysieke uiting van huiselijk geweld, hoe afzichtelijk ook om te zien, minder verstrekkende gevolgen heeft dan emotionele mishandeling. Jammer genoeg, realiseert in vele gevallen noch de mishandelaar noch de mishandelde wat er werkelijk aan de hand is. En ik ben niet degene met alle antwoorden, maar vanwege mijn observeringen en ervaringen kan ik toch wel enkele zaken delen die verhelderend kunnen zijn voor mensen die konstant geplaagd worden met een slecht zelfbeeld in hun relatie en geen idee hebben waar dat vandaan komt, of hoe ertegenaan te kijken.

Om te beginnen met de mishandelaar: in veel gevallen schijnt emotionele mishandeling voort te spruiten uit een diepgeworteld minderwaardigheidskomplex binnen de mishandelaar. Er zijn vele mannen – en vrouwen – op de wereld die zich waardeloos voelen en dat afreageren op degene waar ze het meest om geven: hun partner. En, zoals eerder gesteld, vaak zijn ze zich er niet eens van bewust dat ze dat doen.

Hier is een scenario ter overweging: stel je een mens voor die zich altijd beroerd over zichzelf heeft gevoeld om een of andere reden. Op een gezegende dag – of misschien niet zo gezegend: dat hangt af vanuit wiens optiek je het bekijkt – ontmoet deze persoon een aardige partner, en ze raken verliefd. Zodra de initiele glans van extase voorbij is, neemt het echte leven en het echte karakter weer over: de persoon met het laag gevoel van eigenwaarde – de toekomstige mishandelaar – begint elke stap van zijn of haar partner – de toekomstige mishandele – te wantrouwen, omdat hij of zij niet in staat is in te zien waarom hij of zij zo fortuinlijk zou zijn om zo’n rechtschapen, intelligente, en evenwichtige partner te vinden.

En dit is het moment waarop de verlies-verlies ervaring inzet voor de mishandelde: zeg iets en je wordt verdomd; zeg niets en je bent gedoemd. De mishandelaar zal vanaf dan alles in zijn of haar macht doen om de persoonlijkheid van zijn of haar partner te vergruizen, omdat hij of zij dat als de enige manier ziet om in controle te blijven. De algemene denktrant van de mishandelaar in zo’n geval is: “Als ik mijn partner zich maar slecht genoeg over zichzelf kan laten voelen, zal hij of zij noch de lust hebben om zijn of haar sprankelende zelf te zijn, noch zal hij of zij denken dat er iets beters voor hem of haar beschikbaar is dan ik.”

En dus heeft zich op die manier de neerwaartse spiraal ingezet voor de mishandelde. En wat het nog somberder maakt: de mishandelde realiseert zich vaak niet eens dat hij of zij mishandeld wordt en blijft zichzelf blameren voor al wat verkeerd gaat. Zo van: “Ik ben onvolwassen;” “Ik praat te veel;” “Ik ben oppervlakkig;” “Ik ben ongevoelig;” “Ik ben egoistisch;” en ga zo maar verder.

Deze gedachten, die er niet waren voordat de mishandelde zijn of haar mishandelaar tegenkwam, zijn nu jammer genoeg een vast onderdeel van zijn of haar dag.

Het resultaat? Zo’n mishandelde komt misschien nooit uit deze kwalijke situatie om het simpele feit dat hij of zij de relatie niet bestempeld als gewelddadig, of omdat hij of zij zich te zeer geneert om het probleem op te brengen voor ouders, vrienden of andere familieleden die hem of haar lang geleden hadden gewaarschuwd voor het karakter van zijn of haar partner.

Laat ons nu even kijken of we enkele typische kenmerken van een emotioneel gewelddadige relatie kunnen opsommen. Als je het eens bent met het overgrote deel van de hieronderstaande punten, doe je er goed aan om je relatie aan een nadere evaluatie onderwerpen:

· Je voelt je vaak slecht omdat je je partner boos hebt gemaakt.

· Je durft haast niets te zeggen wanneer je je samen met je partner onder vrienden bevindt , uit angst dat je iets zal zeggen dat tot een eindeloos argument kan leiden wanneer jullie later alleen zijn.

· Je durft nooit meer afspraken met vrienden te maken, omdat je nooit zeker kunt zijn van je stemming op de dag of het uur van de afspraak, vanwege de turbulentie in de relatie met je partner.

· Je bent bang wanneer mensen je komplimenteren over je uiterlijk of je verdiensten, omdat het weer een reden kan worden tot problemen met je partner later.

· Je bent slechts gelukkig als je partner een goede dag heeft.

· Je voelt je verplicht om je partner konstant te verzekeren van zijn of haar voortreffelijke kwaliteiten.

· Je snijdt alle vriendschapsbanden door om te voorkomen dat je je partner boos maakt.

· Je vindt het niet erg om uren te wachten op je partner, maar je zou er nooit aan durven denken om hem of haar op jou te laten wachten!

· Je weet nooit wat het juiste is om te zeggen teneinde je partner goed te luimen.

· Je gevoel van eigenwaarde is onder het nulpunt.

De bovenstaande punten zijn slechts een tipje van de emotionele mishandelings vulkaan, en ik ben er zeker van dat er velen zijn die emotionele mishandeling hebben ervaren of gezien, en die derhalve de lijst met talloze punten zouden kunnen aanvullen.

Maar als jij het slachtoffer bent van emotionele mishandeling, zou je je moeten realiseren dat je partner nimmer zal toegeven dat hij of zij een mishandelaar is, en zeker niet dat hij of zij professionele hulp nodig heeft. Integendeel! Hij of zij zal je juist zeggen dat jij de zwakke bent die dringend hulp nodig heeft. En weet je wat? Je partner heeft nog gelijk ook! Want niemand zou zo’n relatie moeten gedogen. Niet eens voor een dag!

Onthoudt: elke relatie waar je je in begeeft moet bijdragen tot de kwaliteit van de relatie die je met jezelf hebt. Als dat niet zo is, moet je de banden doorsnijden, en verder gaan. Het leven is kort. Maak het alsjeblieft ook mooi!


7 reacties

Shitonya · 7 juni 2004 op 12:09

Goeie Column. 🙂
Ik heb er gelukkig geen ervaring mee. Maar als ik ooit zo’n “relatie” tegenkom, dan zal ik er i.i.g altijd wat aan proberen te doen. Want die mishandelaar heeft echt dringend hulp nodig, voordat de mishandelde helemaal depressief wordt.

Irma · 7 juni 2004 op 13:01

Goeie column.
Dader is op energetisch niveau gelijk aan ‘het slachtoffer’. Met andere woorden: het slachtoffer is ook de dader en vice versa. Klopt helemaal.
Degene waar je een relatie mee aangaat functioneert als een spiegel. Jammer dat velen niet in staat zijn daar op die manier naar te kijken. Het zou veel leed kunnen keren en voorkomen. Objectiviteit is vaak de sleutel. Er uit durven stappen en op afstand kijken naar je situatie. Maar daar is moed voor nodig…

JoanMarques · 7 juni 2004 op 19:55

“Er uit durven stappen en op afstand kijken naar je situatie. Maar daar is moed voor nodig…”

Nou, Irma, hiermee heb je werkelijk de spijker van het grootste probleem in emotionele mishandelings-relaties op de kop geslagen! Het duurt vaak jaren voordat de emotioneel mishandelde de moed kan opbrengen om eruit te stappen, en dan nog eens wat meer jaren voordat de mishandelaar inziet waar hij of zij de mist inging.

Veel mensen zijn te bang om uit hun relatie te stappen, ook al weten ze dat er iets goed mis in is. Ze vrezen dat ze hun partner voor altijd kwijt zullen zijn, en merken pas veel later – wanneer ze eindelijk de grote stap hebben gedaan – dat het kwijtraken van die partner nog zo’n slecht idee niet was! 😛

Het is pas DAN dat ze merken wat voor een verlichting het is om zonder de druk waar ze al die tijd onder zaten, te kunnen leven. En het is ook DAN dat ze merken dat hun partner (de mishandelaar) in feite veel meer moeite heeft met de verbroken relatie dan zij….

rrobin · 7 juni 2004 op 23:05

[quote]Dader is op energetisch niveau gelijk aan ‘het slachtoffer’. Met andere woorden: het slachtoffer is ook de dader en vice versa. Klopt helemaal. Degene waar je een relatie mee aangaat functioneert als een spiegel.[/quote]
Niet altijd, maar wel vaak.

JoanMarques, bedankt voor deze column. Uit ervaring; je hebt helemaal gelijk, maar liefde maakt nou eenmaal blind..

Ma3anne · 8 juni 2004 op 00:06

Zwaar onderwerp.
Je losmaken uit zo’n situatie is erg moeilijk en kan jarenlang nog zijn nawerking hebben, ook al heb je je ontworsteld en alles zo’n beetje verwerkt.

Heb de helft van de column gelezen en mijn handen zijn ijskoud. kan de confrontatie na 30 jaar kennelijk nog niet aan….

Louise · 8 juni 2004 op 09:00

Heftige column hoor.
Theoretisch gezien lijkt het vaak zo’n duidelijke zaak, maar helaas in de prakrijk niet. Zit je er middenin, dan heb je totaal niet door wat er voor een vreselijke dingen met je gebeuren.
Zoals in het oog van een orkaan zitten.

Esther Suzanna · 13 juli 2016 op 09:55

Geweldige Column. Legt goed een facet van de psychologie achter ‘mishandeling’ bloot. Angst, restricties en behoren nooit maar dan ook nooit (ongewenst) binnen een liefdesrelatie.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder