Aaaaah sprookjes! Zo heerlijk cliché en doch bruikbaar als metafoor. De prachtige verhalen van de gebroeders Grimm en meneer Andersen klinken ook in deze eeuw weer herkenbaar. Ik durf nog steeds niet alleen het bos in. Niet alleen herkenbaar zijn deze moralistische bedtijdverhaaltjes. Ze hebben ook een onwisbare indruk op ons achtergelaten en ons op een zekere manier beïnvloed. Mij in elk geval wel.

Laatst bijvoorbeeld, vertelde een collega hoe haar moeder al op jonge leeftijd om het leven kwam door een auto-ongeluk. Vreselijk natuurlijk en steunbetuigingen richting dit arme schaap galmde direct door de kleine kantine. En dan was haar vader ook nog eens hertrouwd met een vreselijk mens. Tenminste, daar ging iedereen van uit. Ze sprak immers over haar ‘stiefmoeder’. In de Nederlandse volksmond nog net geen scheldwoord.
Toen het gesprek langzaamaan over ging over haar huidige situatie dwaalde mijn gedachte af naar hoe haar jeugd er moest hebben uitgezien. Ze zal vast vreselijk geleden hebben, enorm veel moeten stofzuigen. En misschien waren er wel gemene stiefzusjes bij die haar banden leeg lieten lopen. Ik besloot ter plekke wat vaker koffie voor haar te halen.

Mijn collega mag dan misschien een akelige stiefmoeder en vervelende stiefzusjes hebben gehad, ik heb te maken met een eenzaam, lelijk eendje! Tenminste, deze toekomstige zwaan heeft haar ridder op het witte paard nog steeds niet gevonden. En misschien is dát het probleem wel. Dat toch het overgrote deel van de vrouwelijke bevolking menig man over het hoofd ziet omdat hun ooghoogte reikt tot zo’n halve meter boven de rug van een knol. Waar zit ie?!

Nee dat, sprookjesachtige, romantische idee krijg je er niet uit bij ons vrouwen. De mannen lijken echter een beetje ingezakt en ingekakt. Die laten dat paard liever staan voor een zak chips een avondje platte Talpa (komt er nou nog voetbal?). Niks geen koene ridders of romantische serenades. Geen zwaarden en draken, maar bierbuiken en inhammen.

Noem het naïef, noem het onrealistisch: maar als er bij de mannen toch iéts meer was blijven hangen van Sneeuwwitje en Doornroosje, van de Schoone Slaapster en Rapunzel (de maillot laten we hier achterwege!), in plaats van GI Joe en de Transformers, dan had wereld er misschien wel een héél klein beetje anders uitgezien…


6 reacties

Mosje · 9 januari 2006 op 17:19

Hey VanBeek, ik heb een schoentje. Geen idee van wie het is. Mag ik het jou eens passen?
😉

Bakema_NL · 9 januari 2006 op 17:21

Het is inmiddels 2006 hoor en ik dacht dat de vrouwen van tegenwoordig die prins zelf wel gaan opzoeken als die niet uit zichzelf komt, beetje eigen initiatief kan geen kwaad.
En sprookjes bestaan niet echt.

En hebben de mannen een bierbuikje en inhammen, dan hebben de vrouwen een uitgezakt en verbreed achterwerk en de borsten staan niet meer fier maar beginnen al richting de knieen te gaan, nog ietwat opgesteund met allerlei metaal in de bh’tjes om dat toch maar te verbergen.

Het probleem is niet de man die het meisje niet ziet staan, maar de door ons allen gecreëerde en in stand gehouden samenleving waarin je alleen meetelt als je of geld hebt of je bent aantrekkelijk….en je hebt de jackpot als je met beiden gezegend bent, pas dan tel je echt mee. En vrouwen zijn daar net zo, misschien wel meer, debet aan dan mannen. Je denkt, misschien ongemerkt, zelf ook zo namelijk gezien de opmerking over bierbuiken en inhammen. Dus die gedachtengang zit net zo diep geworteld als de moralistische sprookjes waarschijnlijk.

WritersBlocq · 9 januari 2006 op 18:18

Hoi VanBeek, welkom!
[quote]Ze sprak immers over haar ‘stiefmoeder’. In de Nederlandse volksmond nog net geen scheldwoord. [/quote] Nee, idd, net wat je zegt. In tegenstelling tot schoonmoeder, behalve [url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=2238]de mijne[/url].

Shitonya · 10 januari 2006 op 09:54

Dat romantische idee zit er gelukkig bij de meeste vrouwen niet meer in, omdat ze naar de realiteit kijken ipv een fantasiewereld 🙂

Sprookjes hebben alleen grote invloed op kinderen waarschijnlijk. Naarmata je ouder wordt zie je de verschrikkingen wel onder ogen

wendy77 · 10 januari 2006 op 10:15

Hmmm, net met mijn dochter naar de efteling geweest en het kind brulde heel de boel bij elkaar. Ze vond het allemaal maar eng. Zou ze later mannenschuw worden denk je?

Troy · 11 januari 2006 op 15:30

Leuk stuk, geweldig zelfs, totdat je ging generaliseren. Jammer. Ondanks dat vind ik dit zeker een aardige binnenkomer.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder