Fakebook

Zeer typerend voor de flitsende sociale netwerksites van deze tijd zijn: de miljoenen bewerkte foto’s die dagelijks worden geüpload, de ultrapersoonlijke weblogs aangekleed met allerlei overdrijvingen in een poging tot interessant zijn en natuurlijk ook het cruciale gastenboek, volgeklad met het meest onzinnige geleuter, dat enkel door iets als ‘de mens’ kan worden bedacht. Komt dit u bekend voor? Bent u ook zo’n onmisbaar persoon met 200 vrienden waarvan er 150 fake zijn en 30 onbestaand? Voel u dan gerust geroepen om u te laten onderdompelen in mijn confronterende waarheid over uw waarachtig maar helaas minuscuul bestaan. De laatste tijd stuit ik steeds vaker op de nieuwste vorm van anti-sociaal contact: Fakebook, een gigantisch universum van gezamenlijke zieligheid, in stand gehouden door voornamelijk mensen die hier trots op zijn, de zogenaamde Fakebookers. Als zwervers tussen het afval zoeken ze hongerig naar iets dat mogelijk hun talrijke behoeften bevredigd. Na het urenlang uitwisselen van ervaringen, maken van vriendjes, geven van positieve commentaren en het profiel-updaten kunnen ze met een goed gevoel gaan slapen: hun verslaving aan chronische Populariteit is alweer verzadigd. Deze eindeloze zoektocht heeft uiteraard alles te maken met het willen zijn en niets met het willen delen van.

Bent u ook in het bezit van een profiel, waarop meer dan 20 foto’s staan van niemand minder dan uw eigen ik, al fuivend of reizend, om aan anderen te laten zien dat elke dag in uw leven een feest is? Dat u op plaatsen komt, waar de anderen nog nooit zijn geweest? Post u dan ook wel eens zo’n geinige portretfoto, waarbij u rekening hebt gehouden met de compositie van het licht, kleurencombo’s en de beeldhoek , vissend naar complimentjes? Dan wilt u net als iedereen uniek zijn. Jammer genoeg moet ik u daarbij melden, dat u wanhopig op zoek bent naar bevestiging in een virtuele wereld waar u àlles, behalve uzelf kunt zijn.