Het is nu inmiddels 3 jaar geleden, de Overheid had mijn boerderij kapot gemaakt.
Een bedrijf wat ik vanaf de grond had opgebouwd zonder 1 cent subsidie, mijn levensdoel waar ik voor leefde, mijn dieren waren mijn kinderen, alles weg en totaal kapot gemaakt.
Mijn hele wereld donderde in elkaar, alsof de aarde onder je voeten wegvalt.
Na 3 maand vorderde ik mijn beesten weer op, maar het bleek dat ze al 3 maal getaxeerd waren en verkocht zonder mij daarvan in kennis te stellen.

De 10 aanklachten die ik tegen de betreffende ambtenaren had ingediend werd niets mee gedaan.
De rechter deed als uitspraak dat hij niet tot een uitspraak kon komen waarop ik het in Hoger beroep wilde gooien, maar echter de griffier wilde mij de papieren niet sturen.
Daarnaast werd door dat voorval m`n oude moeder ook nog eens dementerende en liep constant weg.
Al met al zat ik dus in een vervelende situatie en uitzicht op verbetering was er niet……..hoe moest ik hiermee aan?.
Ik besloot om die gasten letterlijk uit te roeien ook al ben ik niet voor geweld…….maar immers ze hadden mijn levensdoel ook weggenomen…..dan hadden zij ook geen recht op een toekomst.
Ondertussen bood me iemand een oud computertje aan voor 50 euro…..en zo ontdekte ik focus-in.
Als ik mijn plan tot uitvoering zou brengen zou ik zelf in de gevangenis zitten en zou de rest van mijn bezittingen naar de “slachtoffers”gaan, dus ik besloot iemand te zoeken die het altijd heeft tegen gezeten om die dat te verkopen voor een symbolisch bedrag.
Uiteindelijk vond ik een meid uit Noordholland en vroeg haar wat haar grootste droom was.
Het was precies wat ik had, en zonder dat ze wist van mijn achterliggende reden vroeg ik haar of ze het wilde hebben, ik had namelijk al 85 mails met haar gedaan.
Tot mijn stomme verbazing sloeg ze het aanbod af, omdat ze niet bij haar familie weg wou.
Oke…..dan moest ze maar een goede mailvriendin blijven dacht ik.
Het rare was echter dat ze van mij elke dag een mail verwachte en zelf mailde ze me 1 maal in de week, dat vond ik wel raar.
Dus ik besloot een aantal vrouwen aan te klikken op focus-in om die eens te vragen waarom ze zo reageerde.
Zo klikte ik er een paar aan en reageerde op hun waaronder Jooan, zij wilde mij wel helpen bij de analyse.
Ik had nooit gedacht dat ze zou reageren maar het bleek een kanjer van een meid evenals die hond van haar.
Ze bood me direct hulp aan om me te helpen bij mijn Moeder wat ik afsloeg, ook al omdat ze aan de andere kant van Nederland woonde.
Ik werd helemaal verkikkerd op die meid en dat bleek wederzijds ook zo te zijn.
We belden elkaar oplaatst van 9 uur sàvonds tot 9 uur s`morgens, en de telefoonrekening liep aardig op.
In mei leerden we elkaar kennen, en in juni nodigde ik haar uit op mijn verjaardag, en ze is sindsdien niet meer weggeweest.
We wonen nu inmiddels 2 jaar samen en zijn erg gelukkig met elkaar en ik zou me geen leven meer voor kunnen stellen zonder haar.
Dit is dus echte focus-in liefde.


20 reacties

Kees Schilder · 28 januari 2005 op 11:37

Fijn dat het weer goed gaat, al moet ik bekennen dat ik niet helemaal begrijp waar je het over hebt.Maar dat kan ook aan mij liggen
Alleen over die boerderij kan ik goed volgen.Als het over kapot maken door de overheid gaat kan ik dat zelfs in coma volgen

Louise · 28 januari 2005 op 13:28

Ik sluit me helemaal bij Kees aan, maar echte liefde is ook nooit logisch te volgen en daar ging het tenslotte om 🙂

Mup · 28 januari 2005 op 13:44

Waarbij ik me weer Louise aansluit:-)
De overgang van je problemen met de overheid naar de liefde was erg groot.
Maar je zeker gegunt,

Groet Mup.

Ma3anne · 28 januari 2005 op 14:54

Veel geluk toegewenst na die rottige periode!

Volgende verhaal iets minder warrig misschien?

tontheunis · 28 januari 2005 op 18:58

Waarmee maar weer is vastgesteld dat op ieder potje een dekseltje past…
Leve de liefde!

TT

sally · 28 januari 2005 op 20:59

Een echte “Love story”

Ondanks de chaotische manier van schrijven,
Hartverwarmend.

liefs
Sally

pepe · 28 januari 2005 op 22:44

Leuk stukje, blijf schrijven boer Koekoek.
Mooi dat de liefde is gaan bloeien.

koekoek · 28 januari 2005 op 22:51

Leuk dat er “deskundigen” bij zijn, vele colmns geschreven vroeger voor kranten en vakbladen.
Had misschien voor de wat minder helder denkende mens wat tussenruimte moeten laten tussen de gedeelten situatie/voorgeschiedenis-doelstelling-liefdesverhouding.

melady · 29 januari 2005 op 00:25

Spontane reactie..

Boer zoekt vrouw?

Melady 🙂

Dees · 29 januari 2005 op 10:32

Romantiek uit chaos! Dus eigenlijk past de schrijfstijl ook weer wel bij het gegeven.

Het uitroeien heb je voorlopig nog even aan de kant gezet?

Ma3anne · 29 januari 2005 op 10:47

[quote]Had misschien voor de wat minder helder denkende mens wat tussenruimte moeten laten [/quote]

Dit soort schuld-op-de-nek-van-de-lezer-schuiven vind ik altijd zo leuk.
Je lijkt Maurits wel! 😀

koekoek · 29 januari 2005 op 11:22

Nek?……nou dan schuif ik het liever op je tieten 😮

Kees Schilder · 29 januari 2005 op 12:43

Doe niet zo vulgair Koekoek anders stuur ik Mien op je af 😀

Ma3anne · 29 januari 2005 op 14:45

Zo, dat is nog eens stoere mannentaal, Koekoek! Geleerd op de datingsite?

koekoek · 29 januari 2005 op 17:54

Zo, dat is nog eens stoere mannentaal, Koekoek! Geleerd op de datingsite?

Nee hoor ik kwam op het idee toen ik je avatar zag 😀

koekoek · 29 januari 2005 op 18:07

Romantiek uit chaos! Dus eigenlijk past de schrijfstijl ook weer wel bij het gegeven.

Het uitroeien heb je voorlopig nog even aan de kant gezet?

Kijk meisie jij hebt het tenminste begrepen, inderdaad dat uitroeien kan later altijd nog wel.
Nu heb ik tenminste weer een nieuw levensdoel.

koekoek · 29 januari 2005 op 18:32

Dit soort schuld-op-de-nek-van-de-lezer-schuiven vind ik altijd zo leuk.
Je lijkt Maurits wel!

Wil ik wel even serieus op in gaan;Als je een chaotische situatie moet omschrijven zul je dat nooit geordend kunnen schrijven, kritiek op de inhoudelijkheid….oke……maar om de stijl te bekritiseren dat vind ik niet juist.
Dat er HIER mensen zijn die meerdere colmns geplaatst hebben wil nog niet zeggen dat hun stijl de zaligmakende is.
Mijn stijl van schrijven in het verleden in kranten en vakbladen was klaarblijkelijk wel zo poulair dat men daar bij uitgevers collage`s over heeft gemaakt.
Ik weet niet in hoeverre de voorgaande kritica`s hun sporen hebben verdient dat zij denken welke stijl juist is?

Martijn · 29 januari 2005 op 21:17

[b][i]B[/i]este Koekkoek,

Je schrijft zoals je het beleeft, een brok frustratie met een romantisch einde. Een levensdoel dat door hogere machten wordt afgebroken. Dat lijkt me geen pretje.
Dat je vervolgens je grote liefde vindt op een dating-[i]s[/i]ite, is meer dan lovenswaardig.

Je Pseudoniem vind ik overigens een mooie vondst. Want ik denk dat je – of u – net als ‘de echte’ boer Koekoek ontegenzeggelijk een fenomeen wordt. Zij het in een liefdesleven, zij het als begenadigt schrijver.

En hoewel ik er toen te jong voor was, (lees: nog niet geboren) heeft Koekoek nu mijn stem.

Gro[i]e[/i]t Martijn[/b] 😀

Ps.

Als ik als onbenul in de datingwereld je – of u – toch een kleine tip zou mogen meegeven;
Noem hen van de andere sekse in dezen liever ‘passioneel bloemblad’ of ‘geurende orchidee’, in plaatst van ‘meisi’ o.i.d. Dat scheelt in bovenstaande zin al snel een letter E op de verkeerde plek 😉

Ma3anne · 29 januari 2005 op 23:04

Inderdaad, had ik nog niet gezien. Dat heksje heeft geen nekkie. 😮

koekoek · 2 februari 2005 op 16:17

En hoewel ik er toen te jong voor was, (lees: nog niet geboren) heeft Koekoek nu mijn stem.
aldus Martijn.

Ja ja……geen exuus 🙂 wij hebben later een nieuwe partij opgericht de SBP{solidariteit boeren partij}, jammer genoeg 2000 stemmen te kort voor een zetel in de kamer.
Ik heb me toen rot gevent met die foldertjes 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder