Vroeger was Willem een jonge dynamische vent die snel carrière wilde maken. Zijn grootste wens was om ooit in luxe te baden en een exclusief en trendgevoelige leventje te leiden. Hij verhuisde naar Amsterdam en werd een yup met een yuppenbaan. Willem is inmiddels, letterlijk en figuurlijk, een dikke vijftiger. En vandaag lopen we elkaar toevallig tegen het lijf. Willem zegt dat hij blij is om mij, na al die jaren, weer eens te zien en te spreken. Als bewijs wappert hij drie kusjes langs mijn wang en vraagt mij de hemd van het lijf . ,,Hoe vul jij je dagen?” informeert Willem. En ik vertel hem dat ik naast mijn taak als gezinsmanager, mijn schrijverij bij Undercover en de krant, met veel plezier vrijwilligerwerk doe. En al gauw keuvelen we over huisjes, boompjes, beestjes en vrijwilligerstaken. Natuurlijk ben ik razend benieuwd of Willems carrièreplanning naar wens verloopt en wat zijn huidige functie behelst. Hij recht zijn rug, schraapt zijn keel en trekt een gewichtig gezicht.,,Heb je even ” zegt hij. ,,Ik ben namelijk een veelgevraagde freeflexer. En dat is zo vreselijk leuk om te doen. Daar ben innerlijk ontzettend rijk van geworden. ” Mijn mond blijft op een kiertje staan. Ik heb geen flauw idee wat een freeflexer allemaal doet, maar het klink bijzonder interessant. In deze tijd waar ‘werk’ tot ‘job’ wordt gebombardeerd, is het bijzonder trendy om gewone beroepen de meest ingewikkelde namen te geven. Misschien ben ik wel een uitstekende customber care agent, een geboren cash refund worker of een geweldige assistant facility service, maar weet ik dat zelf niet. Dat zal ook wel het geval met freeflexer zijn. Om niet ‘blond’ over te komen kir ik ,, Ooo ben jij freeflexer geworden. Wat gaaf! Heb je daar een studie voor gevolgd of heb je promotie gemaakt.” Willem schudt zijn grijze wijze hoofd en verzucht ,, volgens mij weet jij niet eens wat een freeflexer is. Ik zal het uitleggen. Ik doe freetime local projects met computers. Mijn laatste project was in een home for the elderly. Vervolgens teach ik, tijdens workshops, freeWillies die het vervolgtraject gaan verzorgen.” Ik begin vanaf mijn haarkruin tot aan mij voetzolen te blozen. Waar heeft hij het over? Hij had het net zo goed in het Swahilisch kunnen uitleggen. Een freeWillie is toch een grote filmvis? En ik stamel : ,, Lieve Willem wil je het nog een keer uitleggen. En dan in Jip en Janneke taal? Ik snap niks van dat gefreewillie, gefreetime en dat gefreeflex. Willem haalt zijn schouders op,,Jij wil het in Jan Boerenfluitjes taal. Nou dat kan. Ik zit in de vut en gebruik mijn ‘free- time’ ofwel mijn vrije tijd, en mijn kennis, met het opzetten van computernetwerken. Dat doe ik in buurthuizen, oudercentra en op scholen. Als alles geïnstalleerd is dan zit mijn taak erop en dan help ik freeWillies’ ofwel vrijwilligers op weg middels een korte cursus ofwel een workshop. En vervolgens begin ik als freeflexer ofwel ‘tijdelijk vrijwilliger’ weer aan iets nieuws.” Kijk, deze taal snap ik tenminste! Maar waarom al die Engelse woorden nodig zijn, is mij een raadsel. Maar als dat meer freetimers, freewillies of freeflexers oplevert dan zal mij dat een sausage (worst) zijn.

Categorieën: Maatschappij

Li

Liever gek dan 'grijs'. (O)mama Li doet maar wat. Schrijft voor een scholengroep, een ouderenblad en voor schrijfgroep Undercover. Is na 10 jaar weggereorganiseerd bij het Alphens Nieuwsblad. Werkte 30 uur per week als bovenschoolse coördinator TSO bij SCOPE Scholengroep. Sindskort gepensioneerd.

2 reacties

pepe · 17 november 2003 op 12:07

Heerlijke column en weer wat geleerd, ik had ook geen idee wat een freeflexer was 😉
Dat heb je mooi gefreeflext Li 😀

deZwarteRidder · 17 november 2003 op 17:15

De gekheid ten top, inderdaad sinds de schoonmaakster, interrieurverzorgster is gaan heten is het hek van de dam.
al dan niet bestaande en verzonnen titels knallen door de media , ons leven binnen.
Triest…maar ..dat geld niet voor de column..hai is fain Li…en hele lekkere column, doet een mens goed als ie thuiskomt..toppie
Rich@Rd

Geef een reactie

Avatar plaatshouder