Futlozen voor theemutsen.

Zo één à twee keer peer week ga ik mijn fut lozen in de plaatselijke sportschool. Zo ook vanochtend. Ik sta op een toestel met zicht op twee damesruggen het licht uit mijn ogen te… uhhh, ja wat eigenlijk? Nou ja, doet er eigenlijk ook niet toe. In elk geval wordt ik er moe van en het zweet gutst uit mijn lijf. Door de verhitting van mijn lijf, mijn hersenen gaan richting kookpunt, wordt mijn blik onscherp en dwalen mijn gedachten af naar een hete seksorgie. Ik waan mijzelf kronkelend tussen enkele hete en bezwete vrouwenlijven en juist op het moment dat mijn bloed naar één bepaald, niet nader te noemen punt in mijn lichaam wil gaan stromen, valt mijn oog weer op de twee eerder genoemde dames. Mijn blik focust en het kwik in mijn thermometer zakt onmiddelijk richting vriespunt.

Niet dat de dames er nu zó slecht uitzien. Maar ze staan op zo’n ‘loopband’. Er zal vast een trendy naam voor zijn. Op die band kuieren zij op hun elf-en-dertigste alsof zij in de etalageramen in Tungelrooy de plaatselijke ambachtelijk gebreidde incontinentiemode voor 65-plussers bewonderen. Dáár is zo’n masjien toch niet voor ontwikkeld. Wat in herejezuskristustepaardsnaam komen die twee hobbezakken hier eigenlijk doen? Is dit een pover excuus om thuis de sleur even te ontvluchten? Is dit een verkapte theekrans? We komen hier toch om onze vetrollen weer in shape te krijgen? Onze conditie een beetje te peppen. Gezond lichaam, gezonde geest!?!

Blijkbaar niet. Deze twee kwekdozen betalen iedere maand een vermogen om een halfuur in de slentermodus de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Zo nu en dan staan ze zelfs stil en zie ik zo’n vertrouwelijk handgebaar dat zoveel betekend als ‘dit moet je voor jezelf houden, je hebt het niet van mij…’, hun gezicht trekt dan in een soort kramp waarvan normaliter alleen mensen last hebben nadat ze door een beroerte zijn overvallen en vervolgens bulkt het door de hele zaal: ‘Zeg, weet je ook dat…’ Iets over Truus-drie-hoog-achter d’r dochter.

Ik vraag me serieus af waarom zij dit uitgerekend hier komen doen. Mogen ze van manlief niet naar de stad? Bang dat muts een paar guldens aan de zoveelste blommenjurk spendeert? Kijk, ik begrijp het wel. Futlozen (fitnessen op z’n Engels), daar krijg je als man iets voor terug. Het verandert je vleesberg tenslotte in een mum van tijd weer in een 16 jarig kippetje. Niet dan? Blommenjurken, daar hangt de kast al vol mee en het enige wat je dat als man oplevert is dat je naar verloop van jaren weer een kast moet bijkopen. Want weggooien kunnen ze ook al niks.

Nee, voor te futlozen komen ze niet. Dat is wel duidelijk. Maar voor de ondernemers onder ons: ik zie hier een gat in de markt. Futloosscholen nieuwe stijl! Rondom de loopbanden zetten we wat decorstukken neer en bouwen een terrasje zodat het geheel een beetje als een winkelstraatje oogt. A little bit cheezy but nicely displayed. Om het geheel te completeren zetten we er zo’n mini-sleurhut bij alwaar heuse Hemaworsten kunnen worden gescoord.

Voor de vrouwen een lekker ochtendje uit de sleur.
En de mannen..? Die behouden de illusie dat het ooit nog goed komt!