“Zeg moppie, schenk jij eens een lekker bakkie soep voor me in.”
Hoewel ik weet dat deze vraag aan mij is gericht, doe ik net alsof ik doof ben. Ik open het deksel van de soeppan en staar naar de inhoud. De pot schaft groentesoep vandaag. “Hé snoes, ik heb tegen jou. Heb je soms bananen in je oren? Of stop je die bananen liever ergens anders in!” brult hij door de personeelskantine. Bulderende lachsalvo’s vullen de ruimte. Hij heeft de lachers op zijn hand
Guus. Grappige Guus. Geile Guus. Gekke Guus. Gulle Guus. De extra toevoeging is afhankelijk van zijn bui.
Guus is de aller-tofste en de aller-leukste collega die je maar kunt wensen. Hij noemt zichzelf G-Spot.
Want met hem kun je lachen. Althans, dat vindt hij zelf.
Ik loop naar de kraan, draai die open en houd mijn polsen onder het koude water. Afkoelen wil ik. Mijn kokende bloed tot rust brengen. Mijn lichaamtemperatuur terugschroeven naar 37 graden Celsius. Ik voel me koortsig. Adem in. Adem uit. Door mijn neus. Door mijn mond. De zin ‘ik laat me niet gek maken’ zingt als een mantra door mijn hoofd. Als een pick-upnaald die op een langspeelplaat blijft hangen. ‘Ik laat me niet gek maken, ik laat me niet gek maken.’
Kijk hem eens loeren. O God, wat gruwel ik van Guus.

Ik kan geen genoeg van haar krijgen. De manier waarop ze in de soep roert- alsof het mijn steel is die ze vasthoudt. Haar ogen glansen. Haar wangen blozen. Haar lippen prevelen ‘Ik laat me gek maken’. Inderdaad, daar gaat Gruwelijke Guus voor zorgen. Die kleine, geile tijger heeft me al zo vaak gek gemaakt. Keer op keer en elke keer heftiger. Tijd voor actie.
“Hee mannen weet je wat er gisteravond is gebeurd? Tijdens het Googelen stuitte ik op haar profielfoto’s van Hyves en Facebook. Mijn hart bonkte, en nog iets anders begon te bonken en te groeien. Wat ik zag, moet wel speciaal voor mij zijn gedaan. Het brave meisje heeft de spannende foto die laatst tijdens de vrijdagborrel van ons gemaakt is, omgebouwd tot haar wereldwijde smoeltje. Die geile lach van haar, oeh!”
Ik verhef mijn stem zodat ook zij het hoort.
,,Ik weet nog hoe ze daar stond, en ik haar beetpakte. Ze slaakte een gilletje, ‘oeh niet doen hoorrrr…’ en ik wenkte de fotograaf. Hij vereeuwigde ons. Hmmm, het resultaat is erg lekker. En het feit dat ze mij er voor deze sites af heeft geknipt? Dat bevestigt des te meer dat ze een erotisch spelletje speelt. Ze wil dat ik mijzelf weer aan haar vastplak, ja toch. Nou, dat zal absoluut gebeuren. Vanavond pak ik haar”

Hoe krijg ik met mijn trillende handen in Godsnaam die soep in mijn kom? Mijn lijf protesteert, ik kan het bijna niet bedwingen, maar het moet. Nog even, nog een paar uurtjes. Dan wordt Geile Guus in elkaar gebeukt en is hij voor mij de enige Guus die er toe doet: Geslagen. Gedumpt. Gefotografeerd. Zonder tanden en tong is hij kansloos om nog iets de wereld in te helpen. Morgen hangt zijn tronie in de kantine.
Als G-spotprent.

[i][size=small][font=Arial]Duo-column van Li en Writersblocq[/font][/size][/i]


Li

Liever gek dan 'grijs'. (O)mama Li doet maar wat. Schrijft voor een scholengroep, een ouderenblad en voor schrijfgroep Undercover. Is na 10 jaar weggereorganiseerd bij het Alphens Nieuwsblad. Werkte 30 uur per week als bovenschoolse coördinator TSO bij SCOPE Scholengroep. Sindskort gepensioneerd.

7 reacties

DACS1973 · 14 maart 2011 op 18:11

Nou, nou, gezellig weer. De wraak van juffrouw Jannie. Voor een seksistisch varken praat die Guus soms toch wel erg beschaafd: ‘ik wenkte de fotograaf’, ‘hij vereeuwigde ons’. Tanden én tong eruit, toe maar. Guus Geluk zullen ze ‘m niet zo gauw noemen denk ik.

sylvia1 · 15 maart 2011 op 09:45

Ik moest hier en daar erg lachen. Ben het met Dacs eens, dat er flinke stijlbreuken in zitten, maar ik vermoed dat jullie veel lol hebben gehad bij het schrijven 😀

Mien · 15 maart 2011 op 12:08

Niet altijd even makkelijk een co-column schrijven.
Vooral het gestoei met de persoonsvorm en eigen stijl kan wel eens botsen.
Maar de lol en de humor die in (het maken van) de co-column bovendrijft maakt veel goed.

Complimenten van Mien

Prlwytskovsky · 15 maart 2011 op 13:50

Blij dat er eens iets van jullie te lezen valt. Een pracht van een samenspel hebben jullie ervan gemaakt. :kus:

pally · 15 maart 2011 op 22:52

Een beetje geklutste stijlen, maar dat maakt het wel grappig.Vooral ook leuk geweest om te schrijven, denk ik…
groet van Pally

Li · 16 maart 2011 op 22:31

Hartelijk dank voor de reacties.
Het schrijven van een duo-column is inderdaad een interessante en hartstikke leuke bezigheid en niet zo makkelijk als het lijkt.
Als je een verhaal begint dan heb je vaak een verhaallijn in de hoofd en dan blijkt je duomaatje er een heel andere draai aan te geven.:hammer: WB en ik hebben i.i.g een hoop lol gehad.
Zelf vonden we de verschillende stijlen niet zo storend. De vrouw en de man in het verhaal zijn tensotte ook heel verschillend.
De man praat te deftig?
Leer ons deftige mannen kennen.Die kunnen zich gedragen als geile varkens. We zouden er een column over kunnen schrijven 😀
Li

Mien · 16 maart 2011 op 22:48

Dat beloofd.
Geef de goede man een aardappel in zijn keel en het komt helemaal goed met Guus zijn spot.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder