Game over..

Mijn dochter moet theorie-examen doen voor het motorrijbewijs en zij vraagt mij een geboorte-uittreksel te halen bij de gemeente. Dochter weet dat al een week of drie dus krijg ik die opdracht één dag voor het examen. Ze zegt erbij dat ze de gemeente heeft gebeld en dat ik het uittreksel morgen, vandaag dus, op kan halen. No problem, het regent dat het giet, ik moet mijn hond Pitbull nog uitlaten, dus alles zit mee.
Een uurtje later loop ik het Gemeentehuis binnen en loop ergens een kamertje binnen. Daar zit een ambtenaar zich in het zweet te werken aan een spelletje op de computer.Het blijkt een spelletje te zijn waar veel in wordt geschoten en waar je, mits je de juiste knoppen indrukt, een lijk of 300 per minuut kunt scoren. Ambtenaar zit al bijna aan de maximale score van 300.000. Hij moet er nog 3 afmaken. ‘Je scoort een aardig bloedbad’, zeg ik om het ijs te breken want hij heeft mij niet binnen horen komen omdat hij volledig opgaat in de problematiek van zijn ‘werk’
Hij schrikt zich het lazarus, drukt het verkeerde knopje in en “GAME OVER” verschijnt monumentaal in beeld.
Godverdegodver…begroet hij mij op de wijze zoals hij die heeft geleerd op de cursus “referendaris voor het leven”.
Als hij mij ziet herstelt hij zich snel maar kijkt met een spijtige blik naar het beeldscherm en ik kijk mee. Samen zien we de volgende tekst: ‘Jammer..Nog een spelletje?’
Ik zie zijn mondhoeken vertrekken, maar dat kan ook komen omdat Pitbull zijn achterpoot optilt.
Omdat ambtenaar blijft zwijgen vraag ik of ik een geboortebewijs op naam van mijn dochter kan krijgen. Hij kijkt mij aan of ik getikt ben.
“Dan moet u verderop in de gang zijn, zegt hij met moordlust in zijn ogen omdat hij zijn maximale score kwijt is aan een klant die het verkeerde kamertje binnenstapte.
Dus loop ik opgewekt naar de juiste zaal met een kleine balie en stel mijn vraag nog een keer.
Een mevrouw kijkt mij lodderig aan en kijkt dan naar een man die tussen een stuk of vijftien andere randdebielen op een toetsenbord zit te rammen. Met welk spelletje zou hij bezig zijn?
‘Ken meneer een GB-tje krijgen ,meneer Randsma?’, vraagt Lodderina.
‘Nee’, snauwt Randsma, ‘de loketten worden geschilderd, morgen komt beter uit’, en hij buigt zich weer over zijn toetsenbord.
Kijk!, op zulke momenten word ik pissig.Dan ga ik niet eens meer in discussie.Dan laat ik mijn hond Pitbull los want die is gek op ambtenaren omdat die volkomen stressloos door het leven wandelen. Dat voelt zo’n hond. Daar wordt zo’n hond kalm van. Die begeeft zich dan ook springend en vrolijk grommend door de voorraad ambtenaren die op hun beurt alle kanten opspringen. En voor een ambtenaar gaat springen moet er toch echt wat gebeuren want springen voor een ambtenaar staat gelijk aan 3 dagen continue doorploeteren van de gemiddelde bouwvakker.Dus dan moet er echt sprake zijn van een megaramp.Kalmpjes loop ik achter Pitbull aan die tegen het bureau van Randsma is gesprongen en ik zie in een oogopslag dat referendaris 3 Randsma zich bezig hield met het spelletje ‘Bubbleshoot” .Voorwaar dus een Gemeentebeleidskwestie met hoge prioriteit.
Randsma piept of ik de hond weer aan de lijn wil doen en met zo’n vraag kun je tenminste iets. Vanuit mijn comfortabele onderhandelingspositie stel ik hem voor de hond weer aan te lijnen in ruil voor een geboortebewijs..
Binnen vijf minuten loop ik weer op de gang met het bewijs en een aangelijnde Pitbull.
Ik besluit nog even op visite te gaan bij de ambtenaar die zijn maximale score verspeelde.
Als ik zijn kamer binnenloop zie ik dat hij een nieuw spelletje is begonnen: Score 194.001.
Het zweet loopt tappelings uit zijn wenkbrauwen. “BOEM!!!!”, schreeuw ik keihard.
Hij lanceert zichzelf uit zijn stoel en raakt daarbij de verkeerde knop aan: ‘GAME OVER”

Buitengekomen zie ik dat de zon is gaan schijnen. Dat doet een mens goed.
In de verte zie ik mijn vriend Jansen, fractielijder van een lokale politieke misdaadorganisatie, aan komen lopen. Uitpuilende aktetas in de hand. Hij ziet ook Pitbull en mij want van schrik draait hij zich om en doet net of hij iets in zijn auto heeft laten liggen en nu snel even moet ophalen.
Zuchtend laat ik de heftig kwispelstaartende Pitbull los want er moet nu toch echt eens iets gedaan worden aan die hondenangst van Jansen, en Pitbull is gek op Jansen en heeft een hondje dood aan afwijzen…