Griep

Eén dezer dagen ben ik om mijn griepprik geweest. De “gewone” griep dan wel te verstaan. De prikken voor de Mexicaanse griep volgen over een paar weken. Ik kan mij niet herinneren ooit echte griep te hebben gehad. Een verkoudheidje en snotteren wordt al gauw met “griepje”aangeduid, maar voor “echte”griep is toch koorts nodig. Boven de 38° C. las ik pas. Ik behoor tot de zogenaamde risico-groep en heb me het vorige jaar voort het eerst geschaard onder de velen die het prikje gaan halen. Ook wel een beetje met de gedachte “baat het niet dan schaadt het niet”.En voor de Mexicaanse griep ga ik ook. Er is daar al zoveel over gezegd en geschreven, zowel verontrustend of juist niet, dat ik ook hier maar zal uitgaan die “baat-schaadt-gedachte”.

Bij dit onderwerp denk ik terug over wat mijn vader mij heeft verteld over de “Spaanse griep” die hij in 1918 aan den lijve ondervonden had en waar hij wonderwel niet is bezweken.

Ik ben in het bezit van een Trouwboekje van mijn grootouders van vaderszijde
Johannis (23jul1865) en Fransina (02nov1869) trouwden op 27 maart 1891. Zoals te doen gebruikelijk in die tijd werd hun huwelijk met flink wat nageslacht verrijkt.

Ik som het even op:
1. Jacomina, 1jun1891, overleden 23nov1918;
2. Klaas, 11mrt1893, overleden 27sep1894;
3. Dina, 11mrt1894, overleden 13apr1895;
4. Florus, 13sep1896, overleden 19nov1918;
5. Klaas, 09nov1900, overleden 26feb1975;
6. Dina Willemina, 06jul1906, overleden 17sep44 (bombardement);
7. Adriana; 31dec1907, overleden 12aug 1908;
8. Adriana, 12mrt1910, overleden 23aug1912;
9. Johannis, 21jul1911, overleden jaren’50.

Van de negen kinderen zijn er maar 3 die het stadium van volwassenheid ruimschoots hebben mogen beleven. En daarvan waren er nog 2 die in 1918 als gevolg van de Spaanse griep op het randje van de dood hebben gestaan toen er al 2 kinderen aan waren bezweken ! Vier kinderen overleden aan kindersterfte, in die tijd nog in heel wat gezinnen aan de orde van de dag. Ja, wat dat betreft is er in een eeuw tijd heel wat ten goede veranderd aan de zorg voor moeder en kind voor en na de geboorte!.

Het moet voor de mensen in 1918, toen er zovelen aan de Spaanse griep ten onder gingen, toch wel een tijd vol angst en verdriet geweest zijn. Geen geneesmiddelen die afdoende waren, geen inentingen, hoe zal de voorlichting geweest zijn ? Er waren hooguit kranten en lang niet iedereen had die in huis.

Uit internetpublicaties over de Spaanse griep citeer ik het volgende:
“In de VS stierven 675.000 mensen, in Frankrijk 200.000, in Engeland 400.000, in Nederland 27.000. Het lijkt het erop dat maar liefst 20% van de toenmalige wereldbevolking besmet raakte. In totaal een half miljard mensen. De meest voorzichtige schattingen komen op 20 tot 40 miljoen doden. En net zo snel als het kwam, verdween het virus ook weer: eind 1919 was het voorbij.”

Dit soort verschrikkingen zal de Mexicaanse griep niet meer meebrengen. Daarvoor is de medische wetenschap en de toepassing daarvan ver genoeg gevorderd. Maar toch is waakzaamheid nodig. Er wordt ons voorgehouden dat er geen reden tot paniek is. Gelukkig maar !!!!

En behoort u tot de categorie “genomineerden” voor de prik ? Gaan, zeker gaan ! Je doet het niet alleen voor jezelf, ook voor anderen !!