Guess who’s back

Daar gaat mijn mobiel weer. Dit keer van een smsje dat ik héél leuk vind om te krijgen. Namelijk van mijn nieuwe scharrel. Vriendje, scharrel, noem het zoals je wil. Ik hou het op scharrel. Eigenlijk is het veel serieuzer, maar zo hou ik het wat luchtiger. De afgelopen maanden waren een verschrikking en een hemel in één. Van dagen chocolade-etend Oprah en Dr. Phil kijken, onder een dekentje op de bank, tot weekenden losgaan in de stad en feesten, wat ik zo heb gemist. Dat kniezen op de bank is alweer een tijdje geleden trouwens, ik heb me eroverheen gezet. En dat is maar goed ook, want ik merk nu wat ik gemist heb. En ja, dat is veel.

Sinds het over is tussen mij en mijn (nu) ex-vriend, heb ik mezelf eens goed bekeken. Ook in de spiegel trouwens, en ik mag er best wezen! Mijn kont is volgens vele mannen het pronkstuk van mijn lichaam, en daar ben ik trots op. Een klein buikje, maar alleen botten vasthouden is ook niks natuurlijk. Slank, en ik heb ook nog eens lang blond haar. Sprieterig en dun zoals blond haar kan zijn, maar toch ben ik er trots op. Vooral omdat ik bruine ogen heb.
Afijn, mijn leven is dus totaal veranderd. Ik zie er nog wel hetzelfde uit, ik ben nog steeds datzelfde meisje, een flapuit met een gigantisch praatvermogen, maar ik ga er veel meer op uit.

In het begin van de relatie met mijn ex, zei hij altijd dat ik een gigantisch libido had. Seks, het kon me nooit genoeg zijn! Klopt, maar ik blijf een vrouw; als ik me geestelijk niet goed voel, dan kan ik ook geen seks hebben. Dus als het in een relatie niet goed zit; bye bye goede seks!
Maar nu ben ik weer vrijgezel. Ik voel me goed, ik voel me gewild, en bovenal sexy. Het lijkt alsof mijn hormonen alles inzetten om maar de beste man te vinden. Vooral tijdens mijn eisprong; elke man kan ik bespringen. Zoals laatst tijdens een cursus. Ik keek om me heen, en mijn oog viel op mijn normaal o zo saaie collega. Maar door toedoen van mijn eitje, zag ik mezelf als een krolse kat over de tafel naar hem toe kruipen, al denkend hoe ik de kleren van zijn lijf zou rukken. Na deze uitspatting was het weer de normale saaie collega, die nooit iets zinnigs weet te zeggen.

Ik flirt alsof mijn leven er vanaf hangt, ik ga uit (met beperkt alcoholgebruik, maar daar hebben mijn hormonen dan ook niks mee te maken) en ik kan elke man om mijn vinger winden. En af en toe maak ik daar ook gretig gebruik van, als ik even een drankje nodig heb of die o zo zware dozen niet kan tillen. En mijn hormonen moedigen het alleen maar aan.
Mijn scharrel moet in de zevende hemel zijn met mij, want mijn oude libido heeft het weer overgenomen. Gelukkig heeft mijn verstand af en toe ook de overhand, anders zou ik dagen in bed liggen met hem. Ook leuk, maar er moet ook nog gestudeerd en gewerkt worden. Hoewel ik bij de gedachte aan mijn scharrel weer direct bij hem langs zou gaan. Ik heb een goeie uitgekozen; het mooiste lijf wat je maar kan bedenken, en ook nog eens lief en verzorgend. Mét een netjes huis, want hij kan ook nog eens opruimen.

Ik heb wel gemerkt; je wordt er alleen maar sterker van. Ik ben het weer het meisje van vóór de (uiteindelijk) slechte relatie, maar dan met een beetje extra.

I’m back in the game, en niet zo’n beetje ook!