Hangjongeren, overal heb je ze en overal heb je er natuurlijk verschrikkelijk veel last van. Of iets minder last. In ieder geval, je moet er gewoon last van hebben.
Zo dacht de politie, die tegenwoordig aan deze groep vraagt of ze op de foto willen. Een achterbakse actie, om gelijk identificatie bij de hand te hebben, mocht de groep zich crimineel gaan uiten. Volgens de politie preventief, maar ik vind het een schending van de privacy waar elke burger in Nederland recht op heeft. De hangjongeren zoeken er meestal niks achter, omdat ze niet beter weten dan dat een foto laten maken leuk is. Maar eigenlijk wordt van tevoren al vastgesteld dat deze jongeren een gevaar voor de samenleving betekenen, ookal hebben ze alleen een glas bier in de hand.

Als 17-jarige jongere moet ik zeggen dat ik ook last van hangjongeren heb. Het foto’s maken valt voor mij nog steeds onder schending van privacy en ik ben ervan overtuigd dat niet iedere hangjongere wat op zijn geweten heeft, maar ik moet dat soort types nog wel even meemaken.

Bijna elk weekend zit ik in het hok, dat is een leegstaand huis in de winkelstraat, waar een groep vrienden gewoon gezellig wat drinkt, praat en muziek draait. Om een uur of twee zijn we daar weg en niemand heeft ooit last van ons gehad.
Wij hebben echter wel last van de omgeving. Er zit 50 meter verderop een café waar het op zaterdagen vaak erg druk is. Buiten staan er oude mannen tegen de muur te pissen, jongere mensen scheuren op een scooter door de winkelstraat heen en weer, hard geschreeuw verstoort de rust. Als het café sluit, blijven veel mensen nog even hangen. Jammer genoeg weet een aantal het hok te vinden. En ze weten ook welke deur ze moeten intrappen, willen ze naar binnen komen. Die deur, daar heb ik al een jaar medelijden mee. We zijn erg blij dat hij het al die tijd heeft gehouden, maar nog steeds zijn we van plan een stuk hout of iets dergelijks ervoor te plaatsen, gewoon uit angst voor mensen met messen die naar binnen stormen en iedereen even neersteken. Je weet maar nooit tegenwoordig.

Natuurlijk zijn we er niet zomaar bang voor, we hebben al een aantal keer wat meegemaakt. Zo zaten we allemaal een beetje in te dutten op de banken, toen er een baksteen tegen (gelukkig er niet doorheen) de ruit werd gegooid. Dat is niet leuk als je op de bank voor het desbetreffende raam zit. Scooter scheurde weg, politie scheurde naar ons toe. De baksteen lag nog op de grond, hadden we expres laten liggen als “plaats delict met bewijsmateriaal”. Maar de agent zei: “Ik gooi de baksteen even in de vuilnisbak, straks struikelt er iemand over.” Vervolgens komt de politie naar boven, gaan ze de brandveiligheid testen i.p.v. het raam bekijken. Maar goed ik zou niet meer klagen over de politie.
Een maand later is een andere ruit echt ingegooid, daar hangt nu een vuilniszak voor. Leve de hangjongeren.

Nog een voorbeeld. Met Oudejaarsnacht waren we een beetje onschuldig vuurwerk en een miljoenklapper aan t afsteken. Toen alles op was gingen we even door het dorp lopen. Na een uurtje kwamen we terug, maar we zagen al twee jongens staan met de bekende mutsjes. Dat zorgde ervoor dat wij onmiddellijk in een sprint naar de deur renden, maar die zat dus nog op slot. De sleutels werden snel gezocht, maar het was al te laat, er werd een of ander ding gegooid waardoor ik de hele avond aan een oor doof ben geweest. Eentje liep terug om ze verrot te schelden, maar die kreeg er nog een om z’n oren, gelukkig trok iemand hem snel terug, anders had hij zijn oor permanent beschadigd. We hebben ze van binnenuit helemaal de grond in gescholden, zo boos waren we. Maar vind je het gek?

Maar ze hebben natuurlijk wel recht op privacy. Tuurlijk.


3 reacties

arta · 10 juni 2007 op 11:32

Een beetje belerend stukje!
Als ik heel eerlijk ben, zijn jouw voorbeelden niet netjes, maar ik ben er ook niet door geschokt. Een baksteen door de raam van een leegstaand huis gooien gebeurt wel vaker…

Isabeau · 10 juni 2007 op 12:28

Ja, maar niet als het licht aan is en er mensen zitten.

Mup · 11 juni 2007 op 22:36

Moeilijk, Isabeau, enerzijds wil je het recht op privacy aanhouden en verdedigen, anderzijds komt je laatste regel cynisch bedoeld op me over. Begrijp ik het verkeerd?

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder