Hartstocht

Het is nog vroeg in de ochtend als ik wakker word naast Valerie. Ik streel haar billen en kus haar rug. Ze ontwaakt langzaam en draait zich om “morge, mannetje”. “Goedemorgen schoonheid” antwoord ik en geef haar een zoen. Ik aanschouw haar naakte lichaam wat mij verleidt om haar opnieuw te strelen. Haar borsten voelen warm en stevig aan. Zij kreunt zachtjes en mijn handen verplaatsen zich geleidelijk richting haar onderbuik. Mijn tong ziet zijn kans schoon en speelt met haar tepels. Haar gekreun neemt toe en niet veel later vrijen wij vurig. Zalig vermoeid liggen wij twee uur later tegen elkaar aan. “Wil je een ontbijtje?” vraag ik. Zij kijkt mij aan maar geeft geen antwoord, in plaats daarvan zoent ze mij op mijn mond. Het is een lange gepassioneerde zoen. Een gevoel van zuiver genot vloeit door mijn lichaam. Langzaam maar zeker zoent zij lager en lager en lager. Uiteindelijk verdwijnt haar hoofd onder de dekens en nu ben ik het die kreunt. Het vrijen gaat verder, daar waar het een half uur eerder gestopt was. Als we uiteindelijk weer tegen elkaar aan liggen is de ochtend alweer verleden tijd. “Ik ga koffie zetten” zegt Valerie.

In de voormiddag zitten wij met koffie en broodjes in de woonkamer. Valerie stelt voor om wat te gaan doen. “Wat heb je in gedachten?” vraag ik, “Een strandwandeling maken, of even ergens wat drinken” zegt ze. “Is goed” zeg ik en knik met mijn hoofd. In tegenstelling tot het geopperde voorstel voegen wij geen daad bij het woord. In plaats daarvan kijken wij elkaar minuten lang verlangend aan. “Ik krijg geen genoeg van je en wil nog even tegen je aan liggen”. Ik pak haar hand vast en geleid haar naar de slaapkamer. Niet veel later kreunen wij samen.

Tegen de avond liggen wij nog steeds in bed. “Laten we wat te eten bestellen” stelt Valerie voor. Een half uur later wordt er een dampende shoarma schotel bezorgd. Liefde maakt hongerig en de schotel krijgt geen kans om af te koelen. Het eten is nog niet koud naar binnen of wij laten de eettafel alweer voor wat hij is. Lust roept ons en gewillig geven wij hieraan gehoor. De avond glijdt voorbij en onze wereld reikt vandaag niet verder dan de muren van de slaapkamer.

Het is al na middernacht als ik tegen Valerie aan in slaap val.

[img]http://patrick.loggy.nl/files/hartstocht.jpg[/img]