Het is donderdagmorgen. Vanaf vandaag wordt alles anders, later deze dag wordt namelijk de eerste paal van het nieuwe fundamentenstelsel de grond in geslagen. Met een klein heimachientje die radiografisch te besturen is, worden straks maar liefst negen buispalen van binnenuit de grond in gejast. De palen moeten minstens dertien meter de grond in om de tweede zandlaag te bereiken. De roestige holle buispalen zijn elk twee meter lang. Een complete heipaal betaat dus uit een ketting van zeseneenhalve buispalen, die tussentijds aan elkaar worden vastgelast.
Alles wat nog los stond of loshing in huis, heb ik voor de zekerheid maar even vastgezet danwel weggehaald. Ik moet er niet aan denken, dat het trouwportret vanmiddag van de muur af trilt. We willen het niet uitlokken, natuurlijk.
Het hei-gevoel is dubbel vandaag. Enerzijds is het heien natuurlijk een mijlpaal. Eindelijk een huis met vaste voeten in de grond, een kasteel met de hakken in het zand. Geen angst meer om op den duur naar China af te zakken.
Anderzijds is er de Muur. Onze eigen Chinese muur. Ze buikt, bochelt en scheurt. Boven het kozijn hangen de dwars gemetselde gekleurde siersteentjes op half zeven, klaar om eruit te vallen bij de eerste de beste schok. Het is ook de Muur die meebeweegt, wanneer de vuilniswagen op maandagmorgen de kliko’s ophaalt. Voor de zekerheid heeft de aannemer de muur ingepakt en vastgezet, wat betekent dat onze Muur inmiddels een vriendschappelijke relatie heeft opgebouwd met de fundering van de buren, waar het betonwerk al klaar is.
Wanneer ik de buitenmuur inspecteer, zie ik dat ze goed is vastgezet met buizen, stempels, balken en stutten. Muur lijkt iets achterover te leunen, alsof ze fluistert: “toe maar, ik doe wel mee”.
In stilte sla ik een kruisje.
5 reacties
LouisP · 20 juni 2011 op 16:21
van binnenuit de grond in gejast.
Hoewel wat onduidelijk, van binnenuit??, toch grappig gezegd…gejast!! Staat in mooi contrast hoe je zo ‘zacht’ en ‘lieflijk’ over voorwerpen schrijft. Is heel leuk.
We willen het niet uitlokken, natuurlijk.
Vind ik ook erg mooi, leuk!
Muur lijkt iets achterover te leunen, alsof ze fluistert: “toe maar, ik doe wel mee”.
Ik zie die muur ‘met ogen en een mond die het zegt…hoewel als de Muur had gezegd….’toe maar..had ‘fijner’ geweest denk ik…
Wel een heel leuk stuk weer…heipalen, mijlpalen. Muur…komt goed!
L.
Ontwikkeling · 20 juni 2011 op 16:32
Van binnenuit wil zeggen, dat het heimachientje zo door de voordeur naar binnen rolt, op rijplaten. Er wordt dus binnenshuis geheid (gejast) 😉
Heel gek gezicht trouwens. Ik zal eens zien, of ik vanavond een fotooke erbij kan zetten.
Ont-heid
sylvia1 · 20 juni 2011 op 21:19
Ah, het heien gaat echt beginnen… spannend zeg!
“dat het heimachientje zo door de voordeur naar binnen rolt,”
Ja Louis, dat had O in het vorige deel al uitgelegd, er moest toch een stukje van de trap af, wel opletten hè 😀
LouisP · 20 juni 2011 op 21:28
Silvia1, er zijn mensen die niet zo veel afweten van heipalen als O en ik…..heipalen van die afmetingen, die lengtes, dat is vrij ongewoon om die met dat soort kleinere heimachines de grond in te jassen, te boren, te rammen…
Mien · 21 juni 2011 op 11:21
[quote]In stilte sla ik een kruisje.[/quote]
Met het heimachientje? Don’t do it. :hammer:
Mien