Het Giet!

“It never rains, but it pours”, zeggen wij hier in Engeland. Dat is hetzelfde als de bussen in Londen – je wacht een uur op één, dan komen er tegelijkertijd vier.

Diezelfde ervaring heb ik ook met vrouwen. Ik zit een paar jaren zonder, dan willen ze me allemaal op eens.

Hoe komt dit? Ik heb zo mijn theorie. Al jaren heb ik geen vaste vriendin, maar sinds september vorig jaar heb ik een hechte relatie kunnen opbouwen met een dame uit Indonesië. Ik heb haar onlangs bezocht daar. Wij kunnen erg goed met elkaar opschieten, hebben geweldige seks gehad en maken nu plannen om samen te wonen in Engeland.

En dan dit: ik moest vandaag naar het ziekenhuis om bloed te geven (ik voel me klote sinds ik terug ben en ik ben bang dat ik daar iets opgelopen heb.) De dame die mij prikt draagt een badge met haar naam erop: Carla Rodriguez.

“Heeft u een Spaanse vader?” vraag ik. Let op! Dit betekent niet dat ik in haar geïnteresseerd ben, al is ze heel mooi en slank. Ik ben gewoon reuze benieuwd naar mensen met buitenlandse namen en hoe ze eraan komen.

Echt wel.

“Nee, Portugees”, antwoordt ze direct met een open glimlach.

En voordat ik het weet hebben we een zeer stimulerend gesprek over talen en in het buitenland wonen en van alles en nog wat. Ik zie dat haar ogen veel meer open zijn dan toen zij mijn naam riep omdat ik aan de beurt was. Vooral dat zwarte gedeelte, en ik weet onmiddellijk wat dat betekent.

Ze is klaar met bloedafname, maar het gesprek gaat vrolijk door, alsof wij beiden niets anders te doen hebben. Ik weet 100% zeker dat als ik haar nu om een afspraakje vraag, dat ze meteen ja zou zeggen. Maar dat doe ik niet. Ik hou van mijn vriendin en zoiets zou ik nooit doen. Ik vertel haar dat ik haar niet langer op wil houden en loop al fluitend weg.

Maar hoe kan dit? En waarom nu, juist als ik het niet nodig heb? En waarom gebeurt het godverdomme niet als ik het wél nodig heb?

Mijn idee is dat het te maken heeft met onder andere feromonen.

Als je geen partner hebt (en je dat wel erg vindt), kan je net zo goed een affiche op je voorhoofd plakken met: “IK BEN VRIJ! IK MOET SEKS HEBBEN, ZIT ER ZO LANG ZONDER!”

Je bent dus heel zielig en niemand vindt dat aantrekkelijk, al ben je knapper dan George Clooney. Trouwens, je hebt een serieus gebrek aan de juiste feromonen. Je ruikt gewoon niet lekker.

Maar dan vindt je eindelijk iemand die net zo wanhopig is als jij. Je gaat op een paar afspraakjes, je neukt alsof er geen morgen komt en je begint goed over jezelf te voelen. Opeens genereert je lichaam miljoenen van die goeie feromonen. Er zijn te veel! Ze moeten ergens heen en, inderdaad, daar gaan ze de lucht in vliegen! Dat mooie meisje daar kan er ook niets aan doen. De feromonen wurmen zich haar neusgaten binnen en dan is het al te laat…

Het leven is niet fair! Ik wil mijn mammie!