Het komt door mij..

‘Het komt door jou, het komt gewoon door jou..’

Guus Meeuwis heeft het bij het rechte eind. Het komt allemaal door jou. Jij laat mijn bloed koken. Je maakt me jaloers en onverschillig tegelijk. Ik wil wel maar ik kan niet en andersom. Mijn leven staat op zijn kop. Met jou wil ik dingen doen die ik nooit voor mogelijk hield. Door jou wil ik mijn grenzen zo breed maken dat ze bijna lijken te vervagen. Ik wil banken overvallen om je maar te kunnen geven wat je wilt hebben. Ik wil van huis weglopen om maar bij je te kunnen zijn. Ik doe het niet, maar ik heb het voor je over. En het voelt niet eens verkeerd, want ik weet dat jij het ook voor mij zou willen.

Waarom heb ik me ooit laten meeslepen in deze draaikolk die ze liefde noemen? Is het omdat ik het zo graag wilde, of omdat jij me wilde veroveren? Nou veroverd heb je me, daar is geen twijfel over mogelijk.

Het voelt fijn, daar kunnen we duidelijk over zijn. Ik zwem in een zee van emotie die me dreigt te verslinden. De draaikolk wordt steeds groter en groter. Maar toch weet ik boven te blijven. Het is een apart gevoel, ik wil ondergaan en blijven drijven tegelijk. Is dit wat ze liefde noemen? Ik weet het niet meer zeker. Het lijkt wel of ik niets meer zeker weet.

Ik kan het bijna niet meer aan, ik wil er niet meer tegen vechten. Je hebt me en je mag me houden. Ik ben te slap om er tegen te vechten. Je zuigt alle energie uit mijn lichaam weg. Ik vind het niet erg, je mag het hebben. Je mag alles hebben. Je mag mij hebben. Ik ben van jou, en je mag doen met me wat je wilt. Maar beloof me één ding, laat me geloven dat ik dit heb veroorzaakt.

Laat me denken dat ik dit zelf allemaal wil, dat ik er controle over heb. Laat me denken dat het door mij komt en zeg dan tegen me ‘het komt door jou, het komt gewoon door jou’. ‘Jij doet dit met me, jij zorgde dat ik je moest hebben’. Kom op, zeg het dan tegen me.

Maar je zegt het niet, ik blijf wachten op de verlossende woorden. Ze zijn er wel maar ze komen niet. Het komt ook door mij, mijn ogen trekken je aan zoals de aarde een heel gebergte op de grond houdt. Mijn lichaam is jouw zwaartekracht. Ik weet het, ik voel het maar je zegt het niet. Het hoeft ook niet, ik weet dat het waar is. Net zoals jij mijn waarheid bent en ik jouw leugen. En andersom.

Ik ben jouw lam, jij bent mijn wolf. Jij bent mijn gnoe, ik ben jouw leeuw. En ik geniet ervan. Ik laat me gaan en verzet me er tegelijkertijd tegen. De strijd in mij duurt voort en ik geniet ervan. Door mij zit ik in deze situatie. Door mij zit jij in deze situatie. Door jou houd ik nu van je. Het komt door jou. Maar ook door mij.