Het protocol tussen mannen en vrouwen

Mannen en vrouwen, ze kunnen niet met en ze kunnen niet zonder elkaar. Het is raar maar waar. We hebben elkaar nodig. Zonder elkaar overleven we niet. En dus moeten we heftig aan het daten opzoek naar de ware. En dan moeten wij ons ook nog aan regels houden ook nog. Belachelijk! Oke, wat wil een vrouw. Een vrouw wil zoveel dat de helft van de mannen het gewoon niet aankan. Ze denken met af en toe een bloemetje (en zelfs dat doen ze bijna nooit) en af en toe zeggen ‘ik hou van je’ , dat het daarmee gedaan is. Als ik naar mezelf kijk, wat wil ik van een man. Oh, ik wil zoveel, ik wil humor, ontzettend veel humor. Ik wil een man die een beetje gek is, en het liefst net zo gek als mij. Ik wil lekker knuffelen en veel intimiteit, maar niet te klef. Ik wil ook een man die niet bang is om in het openbaar te laten zien dat hij van me houdt, maar dat ook in mate. Ik wil een man die attent is en die door kleine dingentjes laat zien dat hij van me houdt. Ik wil een man die mij mijn vrijheid laat houden, maar die toch wel interesse toont in mijn leven. Het is toch raar dat mannen maar zo moeten weten in welke mate alle dingen moeten gebeuren. Dat kunnen ze niet weten, want wij vrouwen gillen alleen als het teveel of te weinig is. Wij geven niet duidelijk genoeg aan wat we willen. Dus, hoe moet een man in vredesnaam weten hoe het wél moet. Wij vrouwen willen dat een man zomaar alles snapt zonder dat je het moet uitleggen. Wij willen dat een man alles van ons weet, zonder dat we dingen vertellen. Als een vrouw boos is, en ze loopt weg, kan dat 2 dingen betekenen, of ze wil dat hij haar achterna loopt en haar vastpakt en innig zoent en dat hij zegt dat alles goed komt, of hij moet haar echt even met rust laten. Maar ja, wij schreeuwen niet van “ik loop weg en kom me achterna”. Nee wij schreeuwen “ik loop weg en kom me niet achterna”. En dat terwijl we de helft van de tijd bedoelen “kom me achterna”. En soms menen we het. Als ik dit zo lees kan ik me heel goed voorstellen dat een man niks van vrouwen snapt. Dus eigenlijk, en nu zullen heel veel vrouwen me een verraadster vinden, snap ik best dat het mannelijke geslacht het zeer moeilijk heeft met ons. In elke situatie verwachten wij elke keer wat anders. De ene keer willen we die macho, de andere keer willen we die attente man, en dan willen we weer de begrijpende man. En zo kan ik wel even doorgaan.
Mannen moeten meerdere rollen op zich kunnen nemen om ons tevreden te stellen. En wij vrouwen? Mannen zijn wat dat betreft veel makkelijker. Ze zijn sneller tevreden met ons. Maar wij moeten ons ook aan bepaalde rollen en gedragsregels houden. Niet té aanhankelijk maar ook niet té onafhankelijk. Wij moeten niet teveel zeuren, niet te gek zijn, niet slimmer dan hun, niet te grote mond hebben. En we moeten ook nog bevallig zijn niet te opvallend zijn voor andere mannen, maar mannen moeten toch ook wel weer naar ons kijken. En zo kan ik daar ook nog wel even over doorgaan. Net zoals de ongeschreven regels van het omgaan met elkaar, niet teveel bellen, want dan ben je te happig. Niet teveel lachen want dat kom je over als een leeghoofd. Niet te klef doen want misschien schrikken ze wel van elkaar, en je schendt elkaars privacy, ziek! Er zijn zoveel van die ongeschreven regels. Het is een protocol waaraan beide partijen zich moeten houden. Maar het is toch te gek voor woorden dat als je helemaal gek bent op een man, en je wilt hem graag bellen, maar dat je dat maar niet moet doen. Want dan ben je te happig. Mijn hemel, wat zullen wij dan wel niet veel kansen hebben laten liggen. Maar misschien is dat het geheim er wel van. Zo blijft het spannend en ontdek je, na lange lange tijd, en gemiste kansen wie er over blijft voor jouw. We hebben zelf die regels gemaakt en nu zullen we er allemaal, man en vrouw, voor moeten boeten. Allemaal stuk voor stuk. Ik denk dat niet iedereen zich er niet altijd aan houdt. En tjah we hebben het etiket al opgeplakt, als iemand zich er niet aanhoudt, dan ben je te wanhopig. En wanhopige mannen of vrouwen moet je niet hebben, dus laten we misschien wel hele mooie kansen liggen. Ik denk dat ik er nog een hele lange tijd over ga doen voordat ik dit kan accepteren dat het zo werkt. En dat zal lang duren.