Hoe je het samen spannend houdt

De Post Traumatische Stress Stoornis tikt er heftig in. Rampzalig, dat nieuws over de Volendamse juffrouw Cadeau van Kasbergen en haar onfortuinlijke vriendje met de tranentrekkende evergreens dat opeens verantwoordelijk bleek voor de grauwsluier die al dagenlang over Huize Mut hangt. Je begint wat om elkaar heen te draaien. Signalen gemist? Beren op een zorgvuldig geplaveide weg? Eerst maar even diagonaal het handboek PTSS, een succesvolle coproductie van de Apeldoornse burgervader en z’n kerkcompaan, gescand wier glansrol de afgelopen weken toch het nodige vertrouwen inboezemde. Maar relationeel kom je daar uiteindelijk weinig verder mee. Van echte echtelijke verveling is na -tig jaar eendrachtig gedeeld lief en leed weliswaar niet direct sprake. Maar ik heb sinds de jobstijding toch het idee ’s avonds min of meer naast een vrieskistje tussen de klamme lappen te glijden. Vriendin is er met haar hoofd niet meer bij.
Alle hens aan dek dus.

Gisteren na herlezing van de ‘Tips&Trucs’ van dat Apeldoornse succesduo onmiddellijk een doos waxinelichtjes (in de aanbieding) en een knuffelbeer gescoord bij de Blokker en daarna halsoverkop richting Palingcity. Soms moet je ter leniging van je bloedeigenste nood gewoon eens een symbolische daad stellen. En als het water je tot de lippen is gestegen, breekt nood gewoon wetten. Niks parkeergarage, de auto gewoon voor de deur van het riante optrekje. Waarna we te midden van een gestaag toestromende meute zielsverwanten voor de duur van een half uur de dodenwacht betrokken. De catharsis, zeg maar. En ik moet toegeven: het werkte. Voor het eerst na drie dagen, ook het lenteweer werkte natuurlijk voortreffelijk mee, werd er weer haast bijna ouderwets een flesje wijn opengetrokken.
Een bemoedigend begin.

En dan waren we nog volledig onkundig van de verrassing die m’n ochtendblad vanmorgen voor ons in petto had. Achterop het katern Reizen (Is dit een tip? Moet de tent van zolder?) pakte mijn favoriete Hart&Ziel-clubje maar weer ‘s paginagroot (hoezo crisis in het krantenbedrijf?) uit met een boodschap waarbij ons tripje naar Volendam op slag verbleekte tot een soft focus pelgrimsreis.

Wat blijkt Hart&Ziel voor ons zoal in de aanbieding te hebben? Een Passiepakket. Je gelooft je ogen niet.
Om te beginnen het boek Erotische Intelligentie van psychotherapeute Esther Perel (who the fuck is..?). De paradox tussen de behoefte aan zekerheid en het verlangen naar seks, blijkt, althans volgens Esther (met pakkende voorbeeldjes uit haar bloeiende praktijk) prima te verenigen in een vaste relatie.
Godezijdank.
Verder: twee films. Het kan niet op. In Romance van Catherine Breillat (??) zoekt een vrouw haar seksuele geluk bij anderen, omdat haar partner haar verwaarloost. Sluit weliswaar, voor zover ik het een beetje kan overzien, niet helemaal naadloos aan bij onze situatie. Maar toch. De emoties zijn in ieder geval sterk vormgegeven in deze serene film met onverbloemde sekssènes. En in Shortbus van John Cameron Mitchel (??) is het al helemaal keihard en liederlijk neuken geblazen. Vleselijke lusten met bijbehorende filosofische vragen.
Je bedenkt ’t niet.
Als we al niet over de streep getrokken waren, dan toch in ieder geval bij het potje Massage-olie van Rituals dat het passiepakketje completeert. Op basis van eeuwenoude Ayurvedische ingrediënten als zoete amandel en Indiase roos. Goed voor de warming-up.
Vanmorgen om 9.00 uur al lag m’n bestelling in volle glorie te schitteren in het webwinkeltje van de Volkskrant die zo hartstochtelijk met ons mee wil denken.
Maandag (of op z’n laatst dinsdag of woensdag natuurlijk) is nog ver weg.
We gaan ervoor!
[img]http://images.volkskrant.com/weblog/www/pub/mm/tempest/4801/Image/mei+2009/hartenziel.jpg[/img]