Vijftig jaar geleden waren hoofddoekjes overal in ons straatbeeld te zien. Vrijwel alle Nederlandse vrouwen liepen met hoofddoekjes op, om hun kapsels te beschermen tegen wind, roet en regen. In de jaren daarna zijn hoofddoekjes en andere hoofddeksels (zoals de mannelijke gleufhoed, uiteraard in de zelfde kleur als de “trainersjas”) uit het straatbeeld verdwenen. Maar sinds de jaren ’70 begint men weer steeds vaker hoofddoekjes te zien. Nu echter niet op de hoofden van Nederlanse vrouwen, maar op die van Turkse en Marokkaanse gastarbeiders. En niemand stoorde zich daaraan. Maar toen was daar ene Pim Fortuyn. Een frisse wind in de Nederlandse politiek die veel stof deed opwaaien. Oude taboes werden omvergeblazen, en overal werd over gepraat. Maar waar men wijlen Pim Fortuyn nog het langst om zal herinneren, was zijn gedachtengang jegens het integratiebeleid. Volgens deheer Fortuyn is de Islam een gevaarlijke ziekte, en is een hoofddoekje daar een symptoom van. En plotseling was het “fout” om een hoofddoekje te dragen.
Zo fout zelfs dat her en der het dragen van hoofddoeken werd tegengegaan. Op scholen zouden geen sluiers meer gedragen mogen worden, hoewel dat dertig jaar lang gedaan werd zonder dat dat problemen gaf. Opeens wordt er gepraat over algehele verboden op hoofddoekjes. Natuurlijk zal zoiets nooit doorgang vinden, maar het feit alleen al dat erover discussiëerd wordt vind ik zeer aanstootgevend.
Een meisje dat een hoofddoekje draagt wordt tegenwoordig gezien als een paria. Stel je voor dat goth-kleding verboden werd op een school omdat het aanstootgevend wordt gevonden? Het hele land zou vanaf de hoogste daken schreeuwen hoe onrechtvaardig dat zou zijn. Maar een ander kledingstuk, het hoofddoekje, daar mag rustig een heksenjacht tegen begonnen worden, zonder dat er een haan naar kraait.
“Ja maar ze worden door hun ouders verplicht die hoofddoek te dragen. Die meisjes worden door ons bevrijd!” Inderdaad, sommigen van die meisjes moeten verplicht een hoofddoekje dragen. Maar de meesten doen het toch echt uit eigen overweging hoor. En als je het doet om ze te bevrijden, waarom wordt er dan niet landelijk actie gevoerd tegen het zwarte rokje en zwarte kousen dan vele meisjes op de veluwe door hun ouders verplicht worden te dragen? Waarom komt er geen algeheel verbod op driedelige pakken, om zakenmannen te bevrijden van het juk van de door onze maatschappij opgelegde kledingvoorschriften? Laten we landelijk aktie voeren tegen de zwarte toga’s en de witte befjes, die de bekleders van posten in de rechterlijke macht verplicht zijn te dragen!
Ik ben inderdaad tegen verplichte kledingnormen (uiteraard met uitzondering van kledingnormen omwille van de veiligheid, zoals ingebonden haar bij lopende-band-werk, en de koksmuts enzo). Dus ben ik ook tegen verplichte hoofddoekjes. Maar dat probleem los je niet op door hoofddoekjes te verbieden! Het doel bereik je slechts door de ouders en dochters goed te informeren. Door hen uit te leggen dat het dragen van een hoofddoekje voor een moslimvrouw een keuze is, geen verplichting. Desnoods laat je dat door imaams en moefti’s uitleggen. Maar het wapen dat gebruikt moet worden is informatievoorziening, niet een wettelijk verbod!
En inderdaad, ik ben ook tegen de driedelige pakken die men zo ongeveer verplicht is te dragen als men een beetje goede baan wilt krijgen. Ik vind dat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet, als je je uiterlijk maar goed verzorgt. Hoe sneller ik serveersters met hoofddoekjes, stewardessen met piercings, receptionisten met tattoos, vertegenwoordigers met dreadlocks, president-directeuren in jeans en t-shirt, nieuwslezers in volledig Goth-tenue en beveiligingsbeambten met hanekammen zie, hoe beter. Nederland is toch zo tolerant? Nou dan. Komt dus allen op tegen alle vormen van kledingvoorschriften. Dus ook tegen het verbod op hoofddoekjes!
[img align=right]http://eaglestorm.net/misc/as-en-al_icon.jpg[/img]
4 reacties
R@@F · 3 juli 2003 op 12:55
Goede column met een onderwerp wat inderdaad velen (onnodig) bezighoudt.
BEN HET HELEMAAL MET JE EENS
groet
R@@F
Maurits · 4 juli 2003 op 01:55
Was het maar zo mooi dat de vrije wil om de kleding te dragen waarin je je prettig voelt echt vrije wil was. De meeste “vrije wil” wordt zonder dat de betrokkenen het in de gaten hebben, bepaald door de culturele omgeving. Elke vorm van cultuur is in feite strijdig met individuele vrije wil. Individualiteit ondervindt gewoonlijk weinig waardering van de heersende cultuur. Wat de hoofddoekjes betreft. Het is leuk om te merken dat het dragen van hoofddoekjes overgenomen wordt door mensen uit andere culturen. Zodat het zijn culturele lading verliest. Is er een betere manier om de angel uit culturele conflicten te halen?
Reyn_Eaglestorm · 4 juli 2003 op 11:51
Ik ben het inderdaad volledig met je eens, dat niemand echt een vrije keuze heeft, omdat men altijd beïnvloed wordt door de mensen om je heen. Maar dan nog, is het hun KEUZE om door die mensen beïnvloed te worden!
Als je een vriendenkring hebt die je niet accepteert als je geen Nike-schoenen hebt, bijvoorbeeld, dan zijn dat gewoon geen echte vrienden. Vrienden heb je om hun karakter, niet om hun uiterlijk! En zeker niet om hun kleding!
Eens werd ik uitgenodigd voor een verjaardagsfeest bij een nachtclub / disco hier in Nantes. Ik kleed mij netjes aan in een net zwart polo-shirt met kraag, een nette grijze broek (geen jeans), en zwarte leren schoenen met een grijs lijntje over de zijkanten. In elke Nederlandse disco kom je zo binnen, zelfs als er kledingvoorschriften zijn. Maar niet hier hoor! Alles, maar dan ook letterlijk alles, werd afgekeurd! De schoenen waren te casual, de broek werd afgekeurd omdat er teveel zakken op zaten, en een t-shirt, zelfs een net polo-shirt, was al helemaaaaal uit den boze! 😮 Ik heb gevraagd of ze de jarige job naar de ingang konden roepen. Dat deden ze gelukkig wel, zodat ik me bij hem kon verontschuldigen, en rechtsomkeert maken, om nooit mijn gezicht meer bij die nachtclub te laten zien.
Maurits · 5 juli 2003 op 01:21
Tja, een Franse nachtclub is geen Nederlandse disco. Dat heb ik ook al eens gemerkt. Ik zou er wel van schrikken als een vriend van mij zo’n ballentent voor zijn feestje had uitgezocht.
Je kan de keuze maken je niets aan te trekken van de heersende cultuur of van de mensen om je heen. Maar dan kom je aardig alleen te staan. Het beste lijkt mij om creatief om te gaan met het gegeven van de culturele druk van je directe omgeving en de maatschappij. Die druk is nog maar informeel, je kan je er desnoods aan onttrekken. Je zou je leven altijd zo in moeten richten dat je jezelf nooit in een dwangsituatie manoeuvreert om keuzes te moeten maken waar je echt geen zin in hebt. Al was het maar voldoen aan dresscodes van een bedrijf.