Hoofdzaken & Kopzorgen.

Ik heb begrepen dat in de regio Amsterdam nog een columnist gezocht wordt, bij voorkeur een zware roker. Ik opteer voor de functie en schrijf onder het synoniem “Antoni van Leeuwenhoek” over een samenleving in schizofrene toestand. Zou ik, Antoni van Leeuwenhoek, mijn microscoop nog wel uitgevonden willen hebben, als ik de wetenschap had gehad dat ook mijn persoon gekozen moest worden door een volk dat onder diezelfde microscoop eens flink onder de loep genomen moest worden?

Mijn oculair had ik dan volledig onscherp gezet, als ik de voorkennis had gehad dat ik het moest afleggen tegen een kale, zelfbenoemde doctorandus in de strijd om het Grootste Nederlanderschap aller tijden.
Als ik de mogelijkheid had, zou ik mijn gezicht diep wegstoppen in de vredesshawl van Yasser Arafat, zodat niemand zou zien dat ik in een haast incontinente breuk lag.
Ik zou samen met Desiderius Erasmus de messcherpe pen van Theo van Gogh ter hand nemen om schriftelijk vast te leggen dat Nederland in conflict met zichzelf verkeert en niet met de buurman die bij monde van Geert Wilders het volgende politieke fiasco weigert te zien aankomen.

Overigens zal de toekomstige moordenaar van Geert Wilders uit een ietwat andere hoek komen dan dat Maurice de Hondt gepeild heeft.
Mijns inziens wordt Wilders omgelegd door een radicale valse knipnicht die zo walgt van Geert’s [i]bad hairdo[/i] dat hij een andere dimensie aan het begrip Head & Shoulders zal gaan geven.

Nederland zit gevangen met de handen in zijn eigen haar.
Enkel en alleen begrenst door zijn biologisch afbreekbare babbelcultuur.
Zolang de ‘SBS intellectuelen’ programma’s maken over kleuterklysma’s en pretpedo’s is het slechts een kwestie van tijd voordat Sesamstraat van de buis wordt gehaald aangezien Pino de ‘persona non grata’ status heeft ontvangen omdat hij kleurling is.

Wat in vroegere tijden discriminatie was, heet nu de vrijheid van meningsuiting.
En waar eerder vrouwen om niets op de brandstapel werden gesmeten, hebben we nu Patty Brard die de halve euromast rectaal inbrengt om te ontslakken en te re-birthen.

Ik stel voor om een geweldig groot hek om ons land bouwen en de gehele Benelux een schappelijke entreeprijs te vragen om ons gade te slaan. Twee maal per dag kan men zien hoe onze Geertjes en Patty’s als hongerige wolven worden gevoederd.

Het ‘happen naar de baas’ wordt dan niet meer bestraft met tien stokslagen, maar met een dertiendelige uitgave van VanDale’s spreekwoordenboek waarin ik lees dat blaffende honden niet bijten, maar het de roedel als groep is die aanvalt.
In de natuur heet dat de cirkel van het leven.
In de maatschappij noemt men het:

Ik afwachting verblijf ik.
Nog steeds…