Het raam staat open als een laat januariwindje mijn geurkaars doet flakkeren. Mijn zojuist geïnstalleerde nieuwe versie van iTunes is mijn deejay als hij Bach en Beethoven met een fade out als slap bruggetje aan elkaar last. Mijn Spaatje laat steeds minder koolzuur naar de oppervlakte stijgen als mijn driekwart zware shag naar me lonkt en de vloei van het pakje gescheurde Mascotte mij paait.
Op jonge leeftijd wist ik vaak de slaap te niet vatten. Pedagogische onmacht leerde mij dat ik schaapjes moest tellen. Schaapjes die over een hek springen. Iets dat ik nooit heb begrepen. Waarom springt een schaap in ‘s hemelsnaam over het hek? Het hield me bezig, het werd een dagtaak, een obsessie, een dwangneurose voor het leven. Ik moest in therapie.
Achttien jaar lang.
Ooit had ik een relatie. Een [i]long term relationship[/i], een [i]liaison d’aversion.[/i].
Rancune, dat was haar naam. Ze was bloedmooi. Lang donkerrood haar gegolfd in meerdere lagen. Rancune droeg geen make-up en keek je liefst recht in je ogen aan. Ze stelde zich voor met een lieve lach en een warme, zachte hand.
Het zoeken in Google op drie-en-tachtig-jarige Mongoolse prostituees uit Oelan Bator die de horlepiep dansen op de door S.O.A’s geteisterde mega pik van hun overleden achterbuurman, is passé.
[b][size=small]Het woord ’Murk’ gekozen tot woord van twee-duizend-en-vijf.[/size][/b]
[size=xx-small][b]Utrecht[/b],
Van onze verslaggever: [/size]
De Tweede Kamer heeft bij monde van Hirsi Ali het woord ‘Murk’ verkozen tot hét woord van twee-duizend-en-vijf.
Een Murk is een contaminatie van de woorden Marokkaan en Turk en gaat onze Van Dale sieren als Murk: [i] [b]De Murk[/b]: (de ~ (m), ~en)[/i]
Een naar knoflook riekende geïmporteerde goudzoeker, al dan niet met uitgehuwelijke Fatima of Karima. Voorheen [i][b]gastarbeider[/b] (de ~ (m.), ~en).[/i]
