Tussen bank en bovenkamer.

– “Wat ben je aan het doen Marijke?”
– “Ik lees, dat zie je toch Herman.”
– “Wat lees je?”
– “Een boek.”
– “Jahaa, maar waar gaat het over, hoe heet het?”
– “Brave New World, van Huxley.”
– “Huxwie?”
– “Huxley!”

Hoofdzaken & Kopzorgen.

Ik heb begrepen dat in de regio Amsterdam nog een columnist gezocht wordt, bij voorkeur een zware roker. Ik opteer voor de functie en schrijf onder het synoniem “Antoni van Leeuwenhoek” over een samenleving in schizofrene toestand.

Evolutie van de hoon.

“Na een dag hard zwoegen in de mijnen hebben wij wel een uitje verdiend.
Lijkt het jou ook niet zo vrind?” “Zowaar mijn naam Hendrikus den Ruijter is,
een uitstapje komt ons echt toe! Waar wilt gij henen gaan?”
“Zo’n partijtje voetbal lijkt mij een uitstekende gelegenheid om als vrinden onder elkander de namiddag te spenderen.” “Gezellig, laten wij het er tijdens de schaft over hebben met onze kumpels.”
[b]Pfrriiieeeeeewiejt!!!![/b]

Prijs de Heer! (50 cent)

Wat bezielde U in ‘s hemelsnaam toen U op dag acht, de fastfood-ketens op aarde zette?! Waren de mislukkelingen na dag zes geen teken aan de wand?!
Had U na de eerste dag al niet moeten inzien dat het nooit meer goed zou komen?!
“Let’s make things better”, zal U hebben gedacht. Een loze kreet zo blijkt.
Zelfs jaren later niet echt succesvol. U zult ingezien hebben dat je met een vergiftigde appel niet ver komt, dus waren die genetisch gemanipuleerde pre-fabburgers een logisch gevolg. Toch?

Boe!

“Heej, hij zei vuile KutMarokkaan tegen mij!” – Hè? –
‘Ze’ zei dit tegen een groepje jongeren met een hoog gangsta-wannebee gehalte dat toevallig passeerde. Ik, lang, blank en in het bijzonder kaal, was mij van geen kwaad bewust. Dit was toch dezelfde negroïde dame die even daarvoor zonder enige aarzeling en ongevraagd op mijn schoot kwam zitten? Zij was toch diegene die mij wilde laten citeren (zij noemde het voorlezen) uit de Vrij Nederland? Zij was toch diegene die mij “eunne staive wilde laote kraige?”