Deze week las ik dat vrouwen veel vaker een ochtendhumeur hebben dan mannen en dat het wel zo’n vier uur aan kan houden. Daar is dan ook werkelijk onderzoek naar gedaan door middel van een enquête. Knappe man die deze uitslag heeft weten te bepalen hoor, want er is echt geen onderzoek voor nodig om te weten waar dat precies aan ligt. Het begint eigenlijk al de avond daarvoor. Je gaat veel te laat naar bed, omdat je die film toch nog even af wilt kijken. In bed begint je kerel nog een beetje aan je te plukken. Je probeert je wat te verzetten maar denkt, ach die man moet toch ook af en toe aan zijn trekken komen en laat het maar gebeuren. Zoals gewoonlijk valt je man direct na de daad in slaap, terwijl jij in je hoofd de dag nog even doorneemt. Als je dan eindelijk in slaap valt, is dit maar van korte duur. Je hoort alle geluidjes van je kinderen omdat je nu eenmaal een moederoor hebt. Papa’s hebben die oren niet, die slapen als een blok verder. Met een beetje pech kun je nog een paar keer uit bed om spoken weg te jagen of om speentjes terug te geven. Vervolgens eindigt je nacht om zes uur, omdat de kleinste telg besluit dat de dag is begonnen. Manlief ziet dit als een mooie kans nog even wat aan je te pulken, voordat hij naar zijn werk vertrekt en snapt niet waarom jij daar geen behoefte aan hebt.

Terwijl je de kinderen wast en aankleedt, zit papa rustig een krantje te lezen. Net als je ze helemaal hebt aangekleed, schijt er een zijn broek vol en kun je weer opnieuw beginnen. Hun boterhammen willen er ook al niet in en de klok tikt vrolijk verder. Manlief trekt zijn stropdas nog eens recht en lacht je uit. Hij snapt niet waarom je nu zo’n stress hebt en tegen de kinderen loopt te roepen.

Uiteindelijk in de auto kom je tot de ontdekking dat je tank bijna leeg is en dus nog een peut gas bij moet geven, om nog een tussenstop aan het tankstation te kunnen maken. Kinderen op school gedropt en om vijf over halfnegen kom je het kantoor binnenwalsen, waar je minachtend wordt aangekeken door een paar collega’s onder het mom van, tssss, ze is weer eens te laat. Als je dan even bij wilt komen met een bakje koffie gaat de telefoon alweer, waar je een lastige klant te woord moet staan.

Nee, heel vreemd dat vrouwen vaker en langer last hebben van een ochtendhumeur. Die 14% van de vrouwen die zegt daar nooit last van te hebben, liegen dat ze barsten of ze hebben geen man en zeker al geen kinderen. Sterker nog, ze wonen nog gewoon bij hun ouders in, waar ‘s morgens de boterhammetjes klaarliggen en waar ze ‘s avonds aan kunnen schuiven voor het warm eten.

Maar ik durf te wedden dat hun moeders gewoon bij die 86% behoren, die regelmatig een ochtendhumeurtje heeft. Regelmatig iedere ochtend waarschijnlijk.


8 reacties

DriekOplopers · 7 november 2006 op 13:49

Hahaha, lekker dan. Misschien moet je Pa een paar keer midden in de nacht uit bed jagen als de kinderen piepen… Ondervinding is de beste leermeester…

Met plezier gelezen, Wendy.

Driek

Estrella · 7 november 2006 op 14:00

Hahaha, leest lekker weg dit! 😀
Zelf heb ik dus echt, echt nooit last van een ochtendhumeur…Ja, ik heb wèl een kind, en ooit een echtgenoot gehad, en nee, het is niet gelogen.
Als ik jouw stukje zo eens lees denk ik dat het met jou ook allemaal wel meevalt… 😉

SIMBA · 7 november 2006 op 15:33

Hahahhahaha, leuk stukje!
Maar eigenlijk heb je geen ochtendhumeur hoor…je hebt wat last van stress, druk en slaaptekort….heel vervelend! Ochtenhumeur heb je of heb je niet, dat ontstaat niet door invloeden van buitenaf.
En als echtgenoot en collega’s inderdaad zo reageren dan zijn het eikels 🙂
Maar het is leuk opgeschreven en graag gelezen.

arta · 7 november 2006 op 16:08

Ondanks dat ik én een vriend, én kinderen heb herken ik gelukkig weinig uit jouw stukje!
De race tegen de klok om op tijd op school te komen is wél herkenbaar, maar bezorgt me geen ochtendhumeur!
Erg leuk geschreven!
🙂

pally · 7 november 2006 op 16:23

Nou jij mag de rolverdeling in huis weleens onder de loupe nemen Wendy…..
Maar leuke column en goed aangedikt! 😀 😀

KawaSutra · 8 november 2006 op 16:32

De ochtend is ook niet aan mij besteed. Of komt dat soms omdat een aantal van die taken aan mij toegewezen zijn? 😀
Leuke column Wendy.

Li · 8 november 2006 op 21:33

[quote]Die 14% van de vrouwen die zegt daar nooit last van te hebben, liegen dat ze barsten of ze hebben geen man en zeker al geen kinderen.[/quote]

O jee, ik ben een leugenaar. Meneer Li is wel ochtendhumeurig. Zal ik dan toch teveel pulken? 😀

Li

Prlwytskovsky · 8 november 2006 op 22:12

Ja, je hebt het zwaar Wendy maar ga er alstjeblieft mee door, want het leest zo lekker weg.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder