I want it all

Mensen zijn niet tevreden, dat zijn ze nooit geweest en dat zullen ze ook nooit worden. Het is niet voor niets dat men na de uitvinding van het wiel meteen doorgingen om van dat ene wiel een kar te maken en om die kar door te ontwikkelen tot een auto. We willen meer, heb je een euro dan wil je er 10, heb je die 10 dan ga je voor de 1000 en op die manier gaat men maar door. De mensheid draait door, een miljardair wil niets liever dan van 2 miljard 20 miljard maken. Niet alleen qua geld is het te merken, met elk tastbaar iets vind het verschijnsel “I want it all” plaats. We willen van ons huidige modale koophuis niet een stap terug doen richting een huurhuisje, maar doorgaan naar die vrijstaande villa. Zo onderhand lijkt alles alleen nog maar te draaien om dat ene motto, “I want it all”, niet veel mensen zullen toegeven dat ze zo denken, maar vrijwel iedereen op aarde denkt er zo over, van de broodmagere kinderen in Oeganda tot aan Bill Gates himself.

Hoe deze gedachte gang is begonnen zullen we nooit met zekerheid weten, erover nadenken kan echter altijd. Ik denk dat het ooit is begonnen met “I want more”. Men wilde meer, maar hoefde niet alles te hebben, als men genoeg te eten had dan was men tevreden. Waarschijnlijk is dat, samen met het ontstaan van de eerste echte landen en de daarbij horende oorlogen uitgegroeid naar “I want it all”. Meer dan alles willen hebben kan niet, dus het motto zal zo blijven, de manier om het te bereiken zal wel veranderen, zoals nu al merkbaar is. Ging het eerst nog op een over het algemeen vreedzame manier, hard werken voor je centen, nu gaat het met de dag gewelddadiger.

Mensen zijn wanhopiger dan ooit om maar meer en meer te krijgen, meisjes in de Bijlmer die seks hebben voor een sigaret, George W. Bush jr. die meer dan duizend soldaten op offert voor wat niet meer lijkt dan een prestige kwestie. In principe gaat het om dezelfde dingen, de feitelijke dingen verschillen echter wel. Gelukkig zijn er nog mensen die stand houden bij het idee van hardwerken voor je geld, en door dat harde werken omhoog te klimmen en daardoor meer te verdienen, zowel in geld als qua respect. Maar helaas komen er ook almaar meer stumpers bij die hopen op snelle rijkdom doormiddel van simpele criminaliteit als een eigen wietkwekerij’tje. Gelukkig zijn ze te dom om niet gepakt te worden, en zo blijft het toch nog eerlijk tegenover de normale mens.

Ook voor mij telt het motto “I want it all”. Nooit zal ik het hardop zeggen, maar toch is het zo, ik wil meer, van alles wil ik meer, heb ik een doel bereikt dan is daar meteen een volgend doel om naartoe te werken. Aan de ene kant is hebzucht een slecht iets, zolang het echter via een eerlijke weg gaat is er weinig verkeerds aan, en het “I want it all” principe zorgt er ook voor dat je actief blijft, met niets doen zal je geen stap verder komen, je zal je huidige situatie moeten veranderen, anders kom je geen centimeter vooruit.

Het is dus een feit, op Gandhi en nog wat andere geloofsextremisten na hunkert iedereen naar meer, wat men wil is ondertussen al minder belangrijk dan het feit dat men meer wil hebben.

De wereld draait langzaamaan door, iedereen wil alles, consumeren is bijna hoofdzaak nummer 1 in het leven, de mensen worden gek, geld, vrouwen, kleding, macht, aanzien, iedereen wil het allemaal, leef het leven, maar dan wel tot het maximum. Ik houd er wel van, een doel in je leven geeft je leven zin en inhoud, het haalt het saaie van het leven af, houd je jong en fris.

De wereld “wants it all”, en ik doe er vrolijk aan mee.

[size=xx-small](Ben nieuw hier, dus zal me even kort voorstellen. Ik ben Niek, 18jaar oud uit Flevoland, ik doe nu de MBO opleiding Internationale handel/Groothandel, en in mn vrije tijd doe ik alles wat jongens van mijn leeftijd doen, lezen, tv kijken, gamen, uitgaan. Dit is ook mijn eerste column, heb al wel eerder wat dingen geschreven, dus ik hoop wat opbouwende kritiek te krijgen. Zeg het dus eerlijk als het 100% bagger is, en geef meteen aan waar ik kan verbeteren, dan leer ik er ook wat van :-))[/size]