Ik en ik, ideaal recept tot ruzie.

Soms kijk je tv en heb je aan het einde van de uitzending zoiets van, waar ging het nu ookalweer over? Soms kijk je en word je echt tot denken aangezet. Dat laatste gebeurde deze week bij mij. Ik was weer eens laat thuis en besloot om 5 uur s’nachts nog even tv te kijken toen ik zag dat er een aflevering van StarGate 1 zou worden uitgezonden. Normaal ben ik niet zo een fan van deze Sci-Fi serie maar ik besloot toch maar te kijken. In de aflevering van die avond werd hoofdrolspeler O’Neil ontvoerd door aliens. Toen hij terug kwam op aarde bleek hij zijn 40 jarige lichaam ingeruild te hebben voor het lichaam van een 17 jarige.

Stel je voor het zou jouw gebeuren, je mag met alle kennis die je nu hebt je middelbare school of het beroepsonderwijs over doen? Een kans om je leven over te doen, maar dan wel met alle kennis die je hiervoor hebt verschaard. Zou je dingen anders doen, maar misschien nog belangrijker; zouden de keuzes die je nu maakt beter zijn dan de keuzes die je vroeger zou hebben gemaakt in dezelfde situatie?

Ik denk dat heel veel mensen zouden kiezen voor het over doen van hun leven, maar ik zou passen. Ik denk dat je niet bang moet zijn dat je fouten hebt gemaakt vroeger, en dat je deze niet moet proberen te verbeteren. Iedereen heeft dingen gedaan, of gelaten waarvan hij of zij spijt heeft. Ik ook, ik zou bijvoorbeeld proberen mijn havodiploma wel te halen. Ik zou meer voor mijzelf opkomen en misschien een grotere bek hebben.

Maar daar bleef het niet bij in die aflevering, want onze 17 jarige jongeman bleek een kloon te zijn, en toen de “echte” O’Neil terug gevonden en bleken er dus 2 versies van hem rond te lopen. Stel je eens voor, je word s’ochtends wakker en naast je staat je 17 jarige ik. Hij praat, doet, denkt en weet precies hetzelfde als jij en misschien nog wel het ergste, hij is net zo irritant als dat jij bent. Want over een ding ben ik het in ieder geval met mezelf eens, ik ben de meest irritante persoon die ik ken.

Ik zou niet met mezelf kunnen samenleven, ik ben een irritante pietlut die overal commentaar op heeft maar slecht tegen zwak commentaar kan. En wat vind ik het leukst? Precies: commentaar geven op anderen. Met andere woorden ik zou binnen een minuut ruzie hebben met mezelf, en dat zou er pas raar uit zien.

O’Neil koos ook samen met zichzelf voor de makkelijkste oplossing, Mini-O’Neil wilde terug naar school en ze zouden geen contact met elkaar onderhouden. Misschien is dat ook wel de oplossing die zou bedenken als mij het zou overkomen. Misschien zou ik hem terug schoppen naar die verdraaide aliens om hun een lesje te leren.

Maar hopelijk hoeft het nooit zo ver te komen, en mocht het ooit gebeuren dat aliens op deze planeet komen en mensen gaan klonen weten ze nu in ieder geval dat ze mij niet moeten hebben. Ze zouden wel gek zijn, een ik is wel genoeg.