Jezus, wat heb ik het gehad zeg. Pubers die niets willen, helemaal niets. Sail Fuck Off. Geen zin in. Jazz geen zin in. Met hun moeder de stad in, geen zin in. Wat ik ook voorstel, geen zin in. De zin om ook maar iets voor te stellen, zakt in de benen. Met de dag word ik sacherijniger. Ik voel me onterecht verantwoordelijk voor hun vakantie beleving. Ik weet het verstandelijk, maar zo voelt het niet. Een vriendje opbellen en naar het strand, geen zin in.
Ik vlieg tegen de muren op inmiddels. Ik ben heftig aan vakantie toe. Zij zitten het liefst op hun kamer, computer spelletjes te spelen of trekken er allen op uit naar het bos. Jongste heeft gesolliciteerd als vakantie werker, maar hij is veertien en nog te jong voor vakkenvullen. Jaartje wachten. Acht weken vakantie en ik ben gesloopt. Totaal kapot en immens sacherijnig. Wij vormen met elkaar een een ouder gezin. Papa wilde een yuppen leven en kijkt niet naar zijn kinderen om. Al jaren niet. Ik heb vier en twintig uur per dag, zeven dagen per week, continu dienst. Natuurlijk heb ik papa eens gebeld, met het verzoek iets met zijn kinderen te ondernemen. Antwoord als zij willen praten of iets willen doen, zoeken zij maar een psycholoog. Jou is de zorg van de kinderen toebedeeld.
Dat klopt, maar kon ook niet anders, daar hij geen tijd had en een vriendin zonder kinderen. Kan toch moeilijk dezelfde weg gaan, zou mensonterend zijn tenopzichte van mijn kinderen. Dus gekozen voor hun opvoeding en een voor hen veilig nest. Ze hebben een nest, kunnen volledig zichzelf zijn. Allen IK raak mezelf, zo nu en dan volkomen kwijt. Nog veertien dagen, dan hervat zich het gewone leven weer. God zij gelooft en geprezen!
Een ding, als ik terug kom, kom terug als vent. Flikker een paar kinderen op de wereld en trek mijn eigen plan. Ik word niet aangeklaagd, het kan allemaal. Heerlijk lijkt me dat, het ongegeneerd gaan voor je carrière en jezelf!!!!
19 reacties
prikkels · 25 augustus 2005 op 11:27
Oef dat moet dan zeker een zware vakantie zijn. Aan de andere kant, ze zijn oud genoeg om zichzelf te vermaken. Dat is niet jouw probleem. Willen ze niet, nou dan toch lekker niet. Dan zeg je tegen je lieve knapen, nou mama wil wel en je neemt een uurtje voor jezelf. Kom op hoor. Je bent moeder, geen slaaf.
Zo te lezen heb je het met je ex niet lekker getroffen. Maar er zijn zat vaders die er voor strijden om hun kinderen alsjeblieft te mogen zien en dat wordt ze (meestal uit wraak over de hoofden van de kids heen) niet of nauwelijks toegestaan. Er bestaat namelijk niet voor niets een vereniging die Fathers for Justice heet.
Sterkte.
Trukie · 25 augustus 2005 op 11:35
De kampioenschappen Mobieltje gooien is dat iets voor je?
Twee vliegen in één klap.
Je schrijft heerlijk vlot en spontaan.
Nog 14 dagen, 2 weken oftewel een halve maand.
Het wordt steeds minder
Ma3anne · 25 augustus 2005 op 11:45
Het is of ik mijn eigen verhaal van een paar jaar geleden lees. Ook je gevoel van ‘waar blijf ik in dit verhaal?” kan ik me nog levendig herinneren. Je hebt er nu niets aan, maar wees gerust, jouw tijd komt ook wel weer en dan is het dubbel genieten als je je handen weer vrij hebt.
Over Justice gesproken: hoe kan het, dat een vader die al jaren – op ZIJN initiatief – niet meer naar zijn kinderen omkijkt, automatisch van onderhoudsplicht voor zijn studerende kinderen wordt ontslagen, zodra ze 21 zijn geworden, terwijl elke andere ouder die plicht wel heeft tot de kids 27 zijn?
Dat komt, omdat de wet enkel de morele plicht kent en niet de wettelijke plicht in dit geval.
Over Justice gesproken…
Te gek voor woorden dat dan mama en de gemeenschap ervoor op moeten draaien en papa lekker de yup uit kan hangen en enkel voor zichzelf hoeft te zorgen.
Het wordt hoog tijd voor een aantal wetswijzigingen op dit gebied, wanneer de vader zijn vaderlijke verplichtingen op alle fronten verzaakt.
De goede vaders niet te na gesproken, want die zijn er gelukkig ook nog. Maar volgens Studiefinanciering wordt het leger vaders, dat de morele verplichting van onderhoud van hun kinderen niet meer voelt, met het jaar groter. Dat kost de gemeenschap een aardige duit.
De papa’s maken een lange neus en kopen een nog grotere auto, gaan met hun nieuwe vriendin nog luxer op vakantie of schaffen zich een nog groter huis aan.
Het kan verkeren…
En toch zou ik met dat soort kerels voor geen goud willen ruilen!
[i]Nu kan ik meteen de volgende column die ik klaar had liggen, weggooien. Heb alles over dit onderwerp eigenlijk wel gezegd nu.[/i] 😀
Kees Schilder · 25 augustus 2005 op 12:06
[quote]Een ding, als ik terug kom, kom terug als vent. Flikker een paar kinderen op de wereld en trek mijn eigen plan[/quote]
Hou er wel rekening mee dat je je dan elke dag moet scheren. Denk je dat dat leuk is?
Maar, ik leef met je mee.Ben het met Ma3 eens dat er een wet moet komen die de vaders bij de les houdt.
Persoonlijk zie ik ze liever standrechterlijk ge-executeerd worden maar ik vermoed dat ik voor dit creatieve idee geen meerderheid zal vinden.
Ik bedoel dit niet letterlijk hoor voordat ik weer allerlei soorten van hatemail binnen krijg.
prikkels · 25 augustus 2005 op 12:12
Oh Kees, ik ben er wel voor. Met middeleeuwse methoden dan hé. Aan de schandpaal moeten ze. En daar minstens een dag of wat blijven staan, zodat de goegemeente er flink tegen aan kan.
Maar dan ook de vrouwen die over de hoofden van hun kids heen, ervoor zorgen dat pa nauwelijks of helemaal geen contact meer met zijn bloedjes van kinderen heeft. Terwijl pa toch echt wel wil.
Zoals zo vaak zitten er 2 kanten aan een verhaal.
champagne · 25 augustus 2005 op 12:17
Haha, je bent de enige moeder niet niet zich gesloopt voelt na de schoolvakantie. Ik heb het dit jaar eindelijk een keer goed getroffen; kids vermaken zich prima en zijn gezellig. Maar ik ken ook heeeel andere jaren! Ik boekte altijd 1 week vakantie voor mij alleen in het najaar: even aan de accu liggen. En dat hield me op de been, dat vooruitzicht. Want ik ben ook zo’n 24 uurs moeder, net als jij.Ideetje? Weekje zon in najaar??? 😉
Louise · 25 augustus 2005 op 12:38
Haha Geertje, ik doe het niet vaak, maar vooruit HERKENBAAR! met hoofdletters nog wel. Gezegend zij de tijd dat de school weer begint en ik mijn leven weer kan oppikken.
Had ik al gezegd dat je zo lekker met een vaartje kunt schrijven? ja toch.
Shitonya · 25 augustus 2005 op 12:46
Als vent heb je ook veel meer voordelen. Nice column
Nick · 25 augustus 2005 op 16:02
In een volgend leven iets doen dat jou nu is aangedaan vind niet het goede voornemen….. Maar wel begrijpelijk. Ik weet zeker dat je het dan toch niet over je vaderhart zou kunnen verkrijgen….. En een carrière, jezelf en een gezin zijn prima te combineren.
Wright · 25 augustus 2005 op 16:13
[quote]Acht weken vakantie en ik ben gesloopt. [/quote]
Ja, hier hebben ze 10! weken vrij gehad. Het lijkt wel of school een onderbreking is van de vakantie, in plaats van andersom! 😛
Ik ben dan ook helemaal aan het bijkomen nu. Lekker vlot geschreven column.
Troy · 25 augustus 2005 op 18:36
Geloof mij, Geertje, een man zijn is ook niet alles. Heel binnenkort zal ik daar een column over posten….Een lekkere ‘schreeuw het uit en lucht je hart column’.
Grt Troy
Stanislaus · 25 augustus 2005 op 19:50
Geertje, bewaar deze column goed en lees hem zelf nog eens na op de dag dat je laatste kind voorgoed het huis uit gaat.
Misschien verlang je dan nog eens terug naar deze
vakantie!
Leuk geschreven trouwens.
Mosje · 25 augustus 2005 op 22:46
Valt niet mee hoor, man te zijn. Zeurende exen aan de telefoon, jonge veeleisende vriendinnen. Kan soms best zwaar zijn.
😛
KawaSutra · 25 augustus 2005 op 23:09
Oké, Geertje, dan kom je terug als man. Je flikkert een kind op de wereld. Gaat scheiden en voldoet ruimschoots aan je onderhoudsplicht. Je ex schopt het kind op straat. Jij neemt de opvoedersrol graag over. Maar ex-lief eist de kinderalimentatie met succes op omdat de rechter dat ooit in zijn alwetendheid zo bepaald heeft. Zij zit nu op de Bahama’s van jouw centen en jij hebt geen geld om jullie kind ook maar iets te kunnen geven.
Nee, als vent is het ook niet altijd een pretje.
Sorry, ik moest het even kwijt. Doet absoluut niets af aan jouw column want gelukkig kan ik mij wel verplaatsen in de problematiek van de andere zijde. En die heb je prima verwoord.
Ben ook dolblij dat de vakantie voorbij is. Zeven resp. adolescenten, pubers en een kleuter eisen zijn tol. 🙂
Li · 25 augustus 2005 op 23:11
Zo, de verontwaardiging spettert van het scherm af. Het eerste gedeelte is zeer herkenbaar. Het tweede gedeelte gelukkig niet. Althans, niet bij meneer Li 😉
Li
Dees · 26 augustus 2005 op 09:38
Jouw spontane manier van schrijven loodst me moeiteloos door je columns heen. prettig lezen!
Als die kids niks willen kun je dan toch ook lekker je eigen plan trekken? Ze zijn oud genoeg om nergens zin in te hebben, dus zijn ze vast ook oud genoeg om zonder hun moeder te lopen dwarsen..
Domicela · 26 augustus 2005 op 14:47
Pff, ben blij dat die van mij pas 1 en 3 jaar zijn. Doen nog braaf wat mama zegt, en zijn al blij met een autootje. Ik voel met je mee, lijkt me loodzwaar om alleen voor kinderen te moeten zorgen! Ik ben al blij als manlief ’s avonds binnen komt en het badderfestijn (mannen-onder-elkaar) begint! Sterkte! 🙂
sally · 26 augustus 2005 op 22:25
geertje, even een reaktie vanuit italie
geweldig lekker geschreven weer. en hoewel ik zelf geen ervaring heb op dit gebied kan ik me door jouw column volkomen inleven,
sterkte meissie
liefs
Sally
bert · 27 augustus 2005 op 09:58
Ach ja, wat is eerlijk. Bij een scheiding worden in mijn ogen toch echt de kinderen de grootste dupe. Samen heb je er immers voor gekozen om die kinderen op de wereld te zetten.
Soms vraag ik me wel eens af hoe zo’n realtie dan was op het moment dat die kindertjes kwamen. Maar ik denk dat ik me dan op glad ijs begeef.
Goeie column.