Zoals we allen gevangen zitten in de kringloop van dag tot nacht begeef ik me in de tralies van mijn eigen liefde.
Haar warme maar toch ook met pijn gevulde blik doet me niet veel, behalve het schenken van een reden om haar steviger te omarmen. Mijn armen, het zijn tevens ook mijn tentakels van warme liefde naast dat ze ook de tang van hete lust vormen. Roder dan elke bloedcel in ons lichaam lijken haar lippen, al kan ik ze niet meer zien. Op het ogenblik zijn we ook letterlijk één en dat voelt goed.

Nooit heb ik de liefde zo bedreven met een vrouw van vlees en bloed, serene rust en kalmte en toch ook wild en hartstochtelijk als de twee meest romantische Zuid-Amerikanen.
Dat die ene vrouw achter je in de rij wachtend op de kassa de reden van je bestaan kan worden leek o zo lang geleden o zo ver gezocht, maar vandaag is het zover.
Ik laat wat van mijzelf in haar achter en we liggen beiden op bed, starend naar het plafond van ons tweeën en ik probeer te denken maar tevergeefs. Het kloppen van mijn hart is zo luidruchtig alsof het in hevige discussie is met het plafond, al kan het ook háár hart zijn.
Ik kijk naar de ogen van mijn zin van alles en zij kijkt terug, we lachen en leggen onze handen op elkaars hart.
Ik hou van je lieverd. Ik ook van jou antwoord ze zonder een knipperen van haar noch van mij noch van de nacht.

Categorieën: Liefde

8 reacties

Li · 14 januari 2007 op 19:21

Best wel mooi. Alleen zijn je zinnen onnodig ingewikkeld.

Li

DriekOplopers · 14 januari 2007 op 20:10

Een poging tot mooischrijverij die mij niet raakt. En het zinsdeel “Ik laat wat van mijzelf in haar achter en we liggen beiden op bed,” detoneert door zijn platvloersheid met de rest.

Nee, ik vind het niet geweldig.

Driek

pally · 14 januari 2007 op 22:14

Ik geef je een uiteraard vrijblijvende raad: Verander je naam in iets wat meer bij je past.
Zo kan ik je moeilijk serieus nemen , afgezien van de inhoud.

Pally

DriekOplopers · 14 januari 2007 op 22:52

Die naam leidde bij mij ook tot de wat brommerige toon van mijn commentaar, eerlijk gezegd…

SIMBA · 15 januari 2007 op 08:45

Wat mij betreft is het een beetje een ingewikkelde manier om een geile nacht op te schrijven.
Maar het kan natuurlijk dat ik er helemaal niks van begrijp….

Bitchy · 15 januari 2007 op 10:13

[quote]Nooit heb ik de liefde zo bedreven met een vrouw van vlees en bloed, serene rust en kalmte en toch ook wild en hartstochtelijk als de twee meest romantische Zuid-Amerikanen[/quote]

Toch een triootje? 😉

Shitonya · 15 januari 2007 op 14:35

Liefde en platte lust bijéén…het botst tegen elkaar op en de zinnen zijn ook onnodig complex. Jammer.

DreamOn · 15 januari 2007 op 17:35

Ik word hier koud noch heet van…

Geef een reactie

Avatar plaatshouder