In je blootje op het internet

Internet barst van de naakte mensen. Ondeugend kijkende vrouwen die terug gluren met hun tepels, kiekjes van olifantenslurven die niet in de dierentuin zijn genomen, buurvrouw de bikini-babe op het strand en een badkuipbaby. Zij zijn allemaal in de spotlights van het surfparadijs te vinden. Net als jij. Vooruit, misschien ga jij niet geheel uit je kleren om wat hits op je profiel te scoren. Maar jouw Hyves, Facebook en blog moeten toch sprankelen, zodat je moeder en jij niet de enige bezoekers zullen zijn. En je moet je online wel prijsgeven om je sociale contacten te onderhouden. Dus jij doet ook mee. Een profieltje op Hyves met een partypic uit de plaatselijke kroeg, waar je met je arm een bezopen vriend ondersteunt. De foto in Parijs, waar je met 3 vrienden je onderbroek showt voor de Eiffeltoren. Ja, jij bent een echt gezelligheidsdier en gezien het aantal vrienden ook enorm populair.

Je hebt het gevoel dat mensen nog veel meer in je geïnteresseerd zijn als je veel hits hebt. Dus je linkt je Hyve-profiel naar je externe blog, je voert een Tweet in waar je bent en hebt dit geïntegreerd met je Wie Wat Waar van Hyves. Jouw MSN is alleen voor vrienden, maar gezien de 115 contacten daar weet toch wel iedereen wat je op dit moment doet en luistert. LastFM is dus leuk als extraatje, zodat je zelf ook eens ziet wat je favoriete nummers zijn. Alsof je dat nog niet door had. Je surft spetterend met ontblote borst als de ultieme vrijgezel rond. En plotseling zie je dat ook je baas online is.

Jij dacht altijd dat je jouw baas uit kon bannen van je Hyves door je profiel beperkt zichtbaar te maken. Maar je was even vergeten dat Collega Kontlikker je baas als vriend had toegevoegd, waardoor die nu ook naar je partypics gluurt en via jouw slim uitgezette route de blog vindt waar je heel exact en onomwonden het achterwerk van diezelfde baas beschrijft inclusief de foto die je stiekem met je mobiel hebt gemaakt toen zij net over het bureau van een collega hing om hem iets uit te leggen.

Het is tijd voor een nieuwe baas en niet bepaald uit vrije wil. Dit keer besluit je het slim aan te pakken. Je verwijdert alle negatieve blogs die onder jouw eigen naam zijn geschreven, maar gaat uiteraard door onder een pseudoniem die je niet doorlinkt op je persoonlijke profielen. Je partypics worden wat uitgedund, zodat alleen de nuchtere foto’s zonder achterwerken, middelvingers en liters bier online blijven. Je plaatst een sportfoto om je teamspirit te bewijzen, geeft je moeder een dikke knuffel op de familiebarbecue, plaatst een cultureel verantwoorde vakantiefoto en je herschrijft je blogs zodat je ware talenten naar boven komen. Je favoriete merken verander je van Euroshopper naar V&D en Wereldwinkel en je nieuwe online identiteit is geboren.

Na het typen van je sollicitatiebrieven maak je een nieuwe blog waarin je het bedrijf van die toekomstige baas bejubelt. Nu ben je wel zo slim om een algemene bedrijfsomschrijving te maken, zodat dit van toepassing is op alle bedrijven waar je naar hebt gemaild. Je tikt een Tweet hoe spannend je het vindt, schrijft nog een energieke blog waarin je beschrijft welke fantastische dingen jij onderneemt tijdens je korte periode van werkloosheid en wacht af.

En jawel, niet een, maar zelfs drie bedrijven zijn in jou geïnteresseerd. Dan geeft het ook niet dat je bij dat ene gesprek de blunder maakt om de ware reden van vertrek bij je vorige werkgever te noemen, want de andere twee geloven oprecht dat jij die warme, gezellige en ondernemende persoon bent.

Thuis lach je in je vuistje. Het internet is veranderd van bibliotheek naar sociale ontmoetingsplaats. De oudere generatie van bazen ziet het internet als een grotere waarheid, waar iedereen zichzelf bloot geeft. Jij buigt de negatieve effecten van de sociale controle om tot jouw persoonlijke instrument om van jouw waarheid dé waarheid te maken. Ook jij geeft jezelf bloot. Maar dan wel zoals jij het bedacht hebt. Want Grote Broer kijkt mee. En hij ziet slechts wat jij hem wil laten zien.