Goh, wat schaamde ik mij een aantal maanden terug. Minister president Balkenende en De Hoop-Scheffer op het Witte huis. Het kruiperige gedrag van onze vertegenwoordigers was die treurig en mijn tenen krulden van plaatsvervangende schaamte. De Hoop-Scheffer wist zich er mee op de hoogste Navo plaats te slijmen. Griezelig vond ik dat. Er hing wel een kostenplaatje aan. Dus moesten er Nederlandse militairen naar Irak. Zo is het voor wat hoort wat.
Nederland was nu echt een vriend van Amerika. Zo blijkt mijn gezegde: ”Een vriend is pas een vriend als je er aan verdiend maar weer eens al te waar te zijn.
Nee, de Nederlandse militairen liepen geen gevaar. Zij werden in het immer rustige zuiden gestationeerd. Bij de Britten. Sja, en die zouden onze jongens wel beschermen bij een grote aanval. Dat had ik dan ook wel kunnen beloven. Want er komen geen grote aanvallen. In Irak is iedereen een tegenstander. Vandaag misschien niet maar morgen misschien ook wel. Dat doet toch verdomd veel aan Vietnam denken.
Nederland hoort niet in Irak. Weet u heel dat land kan me geen lor schelen. Al zit daar nog zo veel olie. Ze kunnen met al hun problemen met de Amerikanen erbij wat mij betreft in de stront zakken.
De Amerikaanse Übermensch en de Britse super gentlemeneren martelen er wat mij betreft maar op los. De Irakese bevolking is dat gewend en wij weten weer eens hoe Amerikanen in het echt zijn. Het is hun oorlog en hun fijne bevrijding. Hier zat de hele wereld op te wachten.
Ondertussen een kleine aanval. In de eerste wereldoorlog zou het afgedaan zijn als in het boek van Remarc: “Van het westelijk front geen nieuws”.
Ergens in die smerige Irakese woestijn sneuvelde een Nederlandse sergeant. Dat was schrikken! Ik heb dat met een spelletje Stratego ook altijd. Ben je ineens een sergeant kwijt. Nou goed opletten dan loop je het verlies wel weer in.
Bij dat spelletje Stratego besef ik dan maar al te goed dat je steentjes kwetsbaar en waardevol zijn. Die steentjes hebben dan ook nog niet eens familie. Na het spelletje kan ik mijn sergeantjes bovendien ook weer uit het doosje halen.
Ik zie weer die gluiperige onderdanige houding van De Hoop Scheffer bij Bush. En vraag me af: was dit het je waard om Navo baas te worden? Gaat u echt over lijken meneer de minister president?
Een vrouw met 2 kindertjes zonder hun maatje en papa omdat die, voor niets, in het smerige Irakese zand moest doodgaan om vrienden van Amerika te zijn?
Het zal toch maar op je God vergeten grafkruisje staan: Gevallen in Irak en minister president Balkenende was geschokt!
Minister president Balkenende slaap zacht.
Als jullie onze jongens niet terug halen
Dan zegt heel Nederland: zulk onnodig verdriet, daar wordt ons land nou effe niet goed van.
9 reacties
Dees · 15 mei 2004 op 08:33
Bij Stratego offerde ik een sergeant (‘maar’ een sergeant) wel eens op voor het hogere doel, dan stond mijn spion erachter om die maarschalk te pakken te nemen. Dat was overigens voor mijn eigen vlag en niet om in een goed blaadje te komen bij een andere vlag.
Mooie column… Zou Balk er nu van wakker liggen? Zich moordenaar voelen? “Heb uw naaste lief als uzelf” versus “een oog voor een oog en anders maar een massagraf”. Maar wiens oog was het ook alweer?
Kees Schilder · 15 mei 2004 op 08:43
Een dode sergeant als prijs voor de hoogste Navo functie is toch gewoon Hollands koopmanschap?
Wat is daar mis mee? Kijk ook effe naar de economische uitstraling van zo’n functie, Hans.
Vraag me overigens wel af wanneer Superranddebiel van Wijckersloot, de moordenaar geboeid naar Nederland gaat afvoeren.Ik bedoel maar; is hier niet sprake van bovenmatig geweld?
Ja, je wordt er niet vrolijk van. Geweldige column!
Irma · 15 mei 2004 op 12:47
[quote]De Amerikaanse Übermensch en de Britse super gentlemeneren martelen er wat mij betreft maar op los. De Irakese bevolking is dat gewend [/quote]
Heel erg heftig. Ik hoop dat dat cynisch bedoeld is…
Goeie column. Als iemand mij vraagt of we ons nu terug moeten trekken, zakt de moed mij in de schoenen, omdat ik ‘in the first place’ al helemaal TEGEN was, wetende dat deze onoplosbare rotzooi het gevolg zou zijn.
Alleen ik vind dat voornamelijk om humanitaire redenen. Het kan mij namelijk wel schelen wat er met de Irakezen gebeurt. En ik voel mij vooral schuldig over wat hen door de ‘westerse mens’ (en dus ook de Nederlander) wordt aangedaan. Iedere dode is er een te veel. En die wordt toevallig ook in mijn naam ‘gemaakt’… *diepe schaamte*
Eftee · 15 mei 2004 op 14:12
Ik vind het ook op Vietnam gaan lijken. Zal mij benieuwen hoelang ze die poppenkast nog vol gaan houden.
Goede column![img]http://www.examedia.nl/columnx/images/subject/icon14.gif[/img]
Mosje · 15 mei 2004 op 17:31
Helemaal gelijk Hans, over Scheffertje schreef ik ook al eens:
[url=http://www.intermetzo.com/column/column34.htm]lapdog[/url]
Ma3anne · 15 mei 2004 op 20:57
Ach ja. Die fantastische leiders roepen een keer dat ze geschokt zijn en sorry en gaan weer verder met nog meer verderf en narigheid te zaaien.
In stilte denken ze: “Laat die bleke pacifistenkliek maar praten……..”
En wij kunnen enkel nog eens herhalen wat we vroeger zongen: “Meneer de president, welterusten, slaap maar lekker in je mooie witte huis cq. torentje….”
Goeie column!
Bakema_NL · 16 mei 2004 op 00:28
In wat televisieprogramma’s zaten diverse Irakezen die de hulp en inzet van de Nederlanders prijsden en vertelden dat zij juist niet zouden moeten vertrekken, want ze doen goed werk. In tegenstelling tot Amerikanen die het een stuk minder deden volgens hen.
En ik heb het idee dat deze mensen, het waren ook intelligente mensen, er veel meer van afweten dan wij hier bij elkaar die er alleen maar makkelijk over lullen. De leiders doen het toch nooit goed en dat klopt even vaak als dat het niet klopt. Maar iedereen met een grote mond moet dan zelf maar even dat leiderschap op zich nemen, kijken of hij/zij het zo goed kan. En natuurlijk, ieder mag zijn mening geven, het is tenslotte een democratie hier…………wees daar maar eens blij mee dan, konden die Irakezen een tijdlang totaal niet over meepraten.
Hans · 16 mei 2004 op 03:30
Ik ben hele dagen blij met onze polderdemocratie, maar ik verrot het ten ene male om Nederlandse jongens en meiden op te offeren in een land die ons niet wil hebben. Ze zijn nu allemaal tegen wil en dank vrij dus wat mij betreft gaan ze allemaal fijn in hun eigen zandbakje spelen en wij gaan weer in onze polders fijn een stukje kleiën.
Steensma zomaar een sergeant…. dat is nu eenmaal het listige van het vak. Niet dus. Als hij onze landsgrenzen zou verdedigen was hij gewoon nog in zijn gezinnetje…. Oorlog ik schijt er zo van dat ik poep te kort kom
Hans · 28 mei 2004 op 16:17
De column was op Radio Rijnmond uitgezonden en in het avond programma: “met wie” waarbij iedereen zijn verhaal van de dag mag vertellen en zijn ergernis mag ventileren, ging het hele uur de discussie over mijn column. Ongeveer 50% was het eens met mijn standpunt. 20% was niet duidelijk voor of tegen en ongeveer 30% vond dat ik nooit zo over onze bevrijders!? mocht spreken en ook niet zo over mensenrechten mocht denken. Ik denk dat mijn column dan geslaagd is. Het heeft de gemoederen verhit, er is over nagedacht en gesproken. Ze hoeven tenslotte niet van me houden :peace: