Het is dan zo ver, het Kerstdiner. Misschien wel te begrijpen dat ik daar nu niet echt op zit te wachten, gezellig tussen een paar kemphanen in. Als deze hanen dan nog opgediend op tafel hadden gelegen dan was alles meegevallen. Helaas zaten alle kemphanen gewoon op een stoel aan de tafel. Mijn ouders hadden zich behoorlijk uitgesloofd, in de positieve zin, om het voor ons allemaal gezellig te maken.
Met ons bedoel ik mijn 4 broers, mijn zus, ikzelf en alle aanhang die daar bij hoort.
Het koste de heren moeite om voor het voorgerechtje vriendelijk te blijven, Paco Painter met zijn grote bek vooraan!!
Echter, mijn broertjes zijn ook niet helemaal op hun bekkie gevallen en hij wordt direct ingedimd.
Moet je luisteren Painter, je mag dan mans zijn op internet maar als jij bij ons aan tafel wilt zitten, zul je gewoon die bijdehante kop moeten houden.
Dat was meteen olie op het vuur en direct een weerwoord. Mijn moeder werd steeds zenuwachtiger mijn vader ging snel de sigaren zoeken voor na het dessert.
Op dat moment dacht ik het dessert niet te halen. Want wat ze ook allemaal voor commentaar hebben, er lopen kleine kinderen rond die het wel gezellig vinden bij opa en oma.

Het hoofdgerecht komt op tafel, voor Paco een apart bordje want die lust altijd weer iets anders dan een ander.
Na de nodige glazen wijn krijgen alle mannen een beetje meer lef. Paco start een heftige discussie op over de invoering van kinderloze zondagen (??)
Broerlief is het nu een beetje zat en begint langzaam van kleur te verschieten. Moet je luister Painter, omdat jij nu toevallig mijn zuster neukt wil dat niet zeggen dat je overal wat op mag zeggen.
Moeder krijgt het schaamrood tot haar oren vader trekt wit weg, van woede, de gedachte alleen al.
‘Ja, ik neuk je zuster, en hoe!! heb je daar problemen mee??’
Volgens mij wordt dit een nodeloos gesprek en het wordt tijd voor het dessert.
Alhoewel, het dessert, de sfeer was al aardig verpest en het liefst was ik toen meteen naar huis gegaan. De kerstspirit is niet zo heel erg hoog in deze familie.
Voel me op dat moment niet echt thuis bij dat stelletje randdebielen. Misschien moet ik eens goed na gaan denken of ik wel een juiste keus heb gemaakt.
Want ja, ouders kies je niet zelf maar je partner wel…

Tja, het kerstdiner bij de familie Jansen. Jezus, wat een ellende. Zit ik niet alleen met Jansen zelf en die halfgare bloemkool die hij zijn vrouw noemt opgescheept, maar om de kerstsfeer er nog beter in te rammen heeft hij ook nog zijn 4 zoons uitgenodigd. En niet te vergeten, zijn andere dochter.Die is gescheiden van een Moslim.Oké,dat je scheidt van een Moslim, allah! Maar dat je uit angst je hoofddoekje nog draagt terwijl jezelf seksueel gereformeerd bent, gaat mij toch een brug te ver.
Dan denk je dat je alles hebt meegemaakt, maar nee hoor. Het kan nog erger. Die zoons zijn alle 4 kopieën van hun vader. Even arrogant, even bloedeloos, even omhoog gecorrumpeerd.
Mensen die minder dan Porsche rijden staan, in hun ogen, gelijk aan bedorven varkensvlees.
Hun discussies gaan uitsluitend over geld, bezit, macht en, fluisterend uiteraard,over vreemdgaan.
Daarom begin ik maar eens een discussie over kinderloze zondagen vanwege hun treiterige gremlins van kinderen die hun terroristische activiteiten door het hele huis uitleven.
Vriendin kijkt mij waarschuwend aan. Een broer maakt een opmerking over het neuken van zijn zuster en het liefst had ik hem met zijn poffertjesporem in een funduepan gedrukt. Normaal had ik dat ook gedaan maar ja, het is kerst…
Nu houd ik het bij een vraag:’Heb je er problemen mee? En ach, ik begrijp best dat het frustrerend is dat jij hem zelf niet omhoog krijgt, zelfs niet bij de hoeren waar je wekelijks naar toe gaat’
Hij spuugt zijn wijn uit en eist die opmerking terug te nemen.
‘Waarom?’, vraag ik. Ik heb een onderzoeksbureau, weet je nog wel. Dacht je dat ik jou niet in mijn archief had zitten? Hoe naïef ben je dan, lullo?’
Doodse stilte en vriendin staat op. Gezicht op onweer.
Ik heb zo’n vermoeden dat onze relatie zijn langste tijd heeft gehad.

[i]Dit is een co-column van Dinah en Kees Schilder[/i]


11 reacties

WritersBlocq · 29 december 2004 op 09:07

Ik ben benieuwd wat Pasen gaat brengen, het feest van de Wederopstanding (geloof ik, maar ik heb geen geloof dus da’s lastig).
Mooi verhaal! Niet uitmaken die relatie, hou hem voor de lezers in stand!

Ma3anne · 29 december 2004 op 11:13

O jee, dit is niet echt om te lachen.

pepe · 29 december 2004 op 14:05

Ongelooflijke kerst, in ieder geval genoeg stof voor een co-column;-)

Ik hoop het met de jaarwisseling aangenamer wordt!

Kees Schilder · 29 december 2004 op 14:14

Valt mee hoor Ma3anne,ik lach me gek

sally · 29 december 2004 op 14:31

Dat je er samen een column over kan schrijven is al geweldig.
Voor zover ik jullie ken kun je er ook nog samen hartelijk om lachen.hoop ik

Kerstcrisissen overleven is echte liefde!

heerlijke column.
Liefs Sally
:kiss:

Mup · 29 december 2004 op 18:29

Jullie schrijven nog samen, dus zijn jullie nog samen. Was vast de ultieme test, nu moet samen op vakantie gaan ook geen probleem meer zijn, en om het echt op de spits te drijven, met ouders/schoonouders? Wel over schrijven dan hoor!

Groet Mup.

Tasz · 30 december 2004 op 10:02

Super column,heb erg gelachen. Zou vooral bij elkaar blijven zodat we nog meer van dit soort columns kunnen lezen.

Cheers
Tasz 😎

http://tasz.web-log.nl
http://taszcolumns.web-log.nl

Wayan · 30 december 2004 op 10:45

Euh, Keez, ben je je wel bewust van de juridische gevolgen van al je columns ? Ik bedoel, als die Jansen echt bestaat, zou hij je kunnen dagvaarden voor de rechtbank wegens smaad en eerroof en dat zou je een mooie cent kunnen kosten.

Ik neem aan dat die Jansen niet bestaat, of tenminste niet herkenbaar is als bijvoorbeeld de heer Dijkstra (ik noem zo maar een naam), want anders zit je in slechte papieren.

Ik vind het een mooie column die precies uitdrukt wat in vele families gebeurt onder de kerstboom.

Kees Schilder · 30 december 2004 op 10:59

jansen bestaat Wayan! En hij doet maar.

Tasz · 30 december 2004 op 12:31

And that’s why I love this guy. You go Kees…

Dinah, ook mijn complimenten voor jouw schrijfkunst en extreme geduld en incasseringsvermogen tijdens dit kerstdiner…

Cheers
Tasz 😎

Mosje · 30 december 2004 op 15:53

Um, jullie hadden je eigen kerstramp dus.
😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder