[i]Het gaat niet goed met de buurt. Sinds kort hebben ook wij er een in de straat. Want het kan gewoon niet gek genoeg meer tegenwoordig. Op nummer twaalf woont ‘ze’, Jeanette, voorheen, u raadt het al, Jan. [/i] We doen er altijd wat lacherig over. Maar toch is het een raar gezicht, als je zo in pakweg anderhalf jaar iemand langzaam ziet veranderen. Okee, het was altijd al een rare dokus, maar inmiddels is het een echte Kelly geworden.
En hoe extreem ook, het getuigt toch van weinig fantasie, van Jan naar Jeanette. Als je dan toch een nieuwe voornaam mag kiezen, spring dan eens echt uit de ban. Met een naam als Wanda of Charlotte geef je tenminste aan dat je niet zomaar het eerste het beste doorsnee vrouwtje bent. Want een doorsnee vrouwtje, dat is Jeanette toch niet. De meeste vrouwen zie je wel eens in een broek lopen, maar Jeanette nooit. Want dat is niet vrouwelijk genoeg. In tegenstelling tot de rest van de wereld heeft Jeanette geen enkel mannelijk hormoon meer in haar nieuwe lichaam.
Als je Jeanette zo door de straat ziet paraderen krijg je ook zwaar tegenstrijdige gevoelens. Want op het oog is het gewoon mooi. Het liefst zien wij mannen (die paar die dat gewoon willen blijven dan) alle vrouwen zo door de straat paraderen. Alle vrouwen, behalve Jeanette en Kelly. Want het blijft toch onwerkelijk. Je benijdt het vriendje van Jeanette ook niet echt, en je vraagt je af of hij het wel weet. Misschien zitten ze volgende week wel bij Jerry Springer…
Laatst nog met Jeanette gesproken. Daarbij de stoute schoenen aangetrokken (nee, geen pumps) en gevraagd naar het verhaal. Medisch gezien heeft het toch nog wel wat voeten in aarde. Het wonder voltrekt zich in drie fases. De eerste is het toedienen van de vrouwelijke hormonen. Haargroei op borst (nu nog enkelvoud) en kin neemt geleidelijk af, de stem wordt hoger en voor de buitenwereld lijkt het al gebeurd.
Maar het echte werk moet nog komen. Fase twee bestaat uit het verwijderen van de genitaliën (au!), en, indien gewenst, extra siliconenvulling in de inmiddels meervoudige borsten.
Dat was het, zul je denken. Maar de kroon op het meesterwerk volgt nog. Fase drie. Veruit de belangrijkste. Dan wordt Jan pas echt Jeanette. Een ingrijpende operatie, bestaande uit twee gedeeltes. Eén, het maken van een gat in de hand en twee, het weghalen van de helft van de hersens. Dag Jan, hallo Jeanette.
9 reacties
Maurits · 5 april 2003 op 18:24
Is het zo’n probleem voor je Rob, dat een man een vrouw wil zijn? Ben je bang dat het besmettelijk is? Hoe zit het eigenlijk met jouw hersenen? Om dit soort stukjes te schrijven is een half stel hersenen ruim voldoende.
MBB · 5 april 2003 op 19:38
gast · 5 april 2003 op 20:11
prima stukje! 😉
altijd wel bijzonder, dat soort mensen
niet leuk om in een verkeerd lichaam te zitten
Kobus · 5 april 2003 op 20:59
[quote]dat soort mensen[/quote]
Ik vind deze schrijfwijze nu ook niet bepaald hoopgevend voor de toekomst !
Op deze wijze kun je op ieder persoon wel een etiketje gaan plakken. Zal me toch zo een worst zijn wat mensen met hun eigen lijf doen. Als ze zich daardoor beter voelen, moeten ze het gewoon doen. Gebeurt in Nederland trouwens niet zomaar.
Gaan vaak jaren van ellende en schaamte aan vooraf voordat mensen deze stap durven maken.
Daar mag ook wel een beetje respect voor wezen !
Godspeed · 7 april 2003 op 07:31
[quote]Veruit de belangrijkste. Dan wordt Jan pas echt Jeanette. Een ingrijpende operatie, bestaande uit twee gedeeltes. Eén, het maken van een gat in de hand en twee, het weghalen van de helft van de hersens. Dag Jan, hallo Jeanette. [/quote]
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
Rob · 7 april 2003 op 10:38
Nee hoor, Maurits, als jij vrouw wil worden, mag je van mij hoor, geen enkel probleem mee. Volgende keer zal ik wel een 😉 bij de column zetten.
Met mijn eigen hersenen gaat het goed, elk weekend sterven er weer voldoende hersencellen af. Inmiddels zijn ze niet meer doormidden te delen, dus zal ik wel in dit Goddeloze lichaam blijven zitten…
gast · 7 april 2003 op 11:14
Nou Rob, Ik wil liever geen vrouw worden. Dan zou ik opeens lesbisch zijn. Dat heeft volgens mij nadelen. Als ik jouw foto zie lijkt het me van jou ook een goede beslissing om man te blijven:-) Misschien was ik een beetje hard in mijn oordeel over je column. Maar je laatste alinea vond ik afbreuk doen aan je overigens verder wel leuke column. Erg makkelijk en plat. Daar had je met dezelfde ingredienten iets beters en leukers van kunnen maken.
Maurits
Ritazet · 7 april 2003 op 16:02
[quote]Maar je laatste alinea vond ik afbreuk doen aan je overigens verder wel leuke column. Erg makkelijk en plat. Daar had je met dezelfde ingredienten iets beters en leukers van kunnen maken. [/quote]
Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik vond de passage waarin je het hebt over je eigen dubbele houding tav de transseksueel spannend. Want iedereen probeert altijd te doen alsof hij/zij alles doodnormaal vindt, moet allemaal kunnen enzo. Maar natuurlijk raakt iedereen er uiteindelijk toch van in de war. Dat je zoiets opschrijft vind ik wel getuigen van lef.
Rita
gast · 8 april 2003 op 08:42
Oke Maurits en Ritazet, bedankt voor de tip.