De foto’s die ik van Julia heb gevonden, beslaan een periode van negen jaar. De vroegste is genomen in 1972. Het is Hemelvaartsdag, de dag waarop volgens katholieke traditie kinderen hun eerste communie doen. Julia zit op een houten klapstoel in het eenvoudige interieur van mijn oudste broer. Op haar schoot, mijn nichtje Roos gekleed in een wit-kanten jurkje. Roos’ blonde haar, gekapt in een Franse paardenstaart en opgemaakt met witte bloemen, vormt een scherp contrast met de donkere wijduitstaande haardos van Julia. Roos kijkt met grote ogen recht in de lens van de camera. Trots toont ze het vlammetje, dat ze ontfutseld heeft aan de aansteker in haar hand, terwijl ze wacht op de sigaret die Julia rolt uit een pakje shag.
Driemaal Julia op stukjes papier niet groter dan een pasfoto, afkomstig van proefstroken waarmee we de juiste belichtingstijd bepaalden voor we tot de definitieve afdruk overgingen. We leven een jaar later en zwoegden voor ons eindexamen VWO. Aan de omgeving te zien staat ze in de tuin van het huis in Bussum waar ze in die tijd op kamers woonde. Haar handen stevig geplant in haar zij, springen haar tepels dwars door het velours van haar vest heen uitdagend naar voren. Opvallend ook hoe jeugdig rond haar gezicht, hoe zacht haar kaaklijn nog is. Ik ben helemaal vergeten dat ze zo kon stralen, zo vrolijk ook kon zijn.
Zomervakantie 1975. Bergen aan Zee. Ingetogen, verlegen bijna, haar handen losjes tussen haar dijen in het zand, zit Julia in lotushouding op het strand. Ze paste op het huis van haar zus en had mij samen met de dochters van mijn oudste broer uitgenodigd, om haar een week gezelschap te houden. Op één dag fietste ik, samen met de kinderen, de 100 kilometer om van mijn geboortedorp naar Alkmaar te komen.
Vanaf Katwijk voerde de tocht over fietspaden gelegen vlak onder en langs de kust van de Noordzee. Duin op, duin af, reden we helemaal tot aan IJmuiden. Roos, nog maar tien jaar oud, duwde ik of ze liet zich, als mijn hand moe was geworden, voortslepen door zich aan mijn pols vast te klemmen. Haar zusjes van twaalf en dertien trapten zonderen mopperen op hun met bagage overladen oude fietsen.
Het prachtige weer bleef ons de hele week vergezellen. Bijna dagelijks waren we te vinden op het strand. Vaak ook zochten we verkoeling in de diepe en half verwilderde tuin achter het huis. Beschermd door met klimop begroeide muren trokken de meisjes naarmate de zon hoger en hoger klom, steeds meer kledingstukken uit. Nagenoeg naakt en op hun knieën gezeten wiedden ze het onkruid dat tussen de steentjes van het terras groeide. Dregden algen, kroos en een overschot aan waterplanten uit de visvijver en spetterden elkaar met de tuinslang nat.
Helemaal bloot werd het waterballet daarna in de douche voortgezet. Julia legde het feest vast op de gevoelige plaat. Het huis beschikte over een donkere kamer en samen keken we nog diezelfde avond naar het resultaat. Liggend op hun buik, een grijns van oor naar oor, steken drie hoofden net uit boven de rand van de douchebak. Roos, de enige met lang haar, heeft een enorme douchemuts op. Drie giechelende meisjesgezichten boven elkaar, kijken op een andere foto, langs de opengeschoven douchedeur heen. En tot slot natuurlijk de blote billen foto, die antwoord moet geven op de vraag: wie er, te zien aan de bikinilijn, het meeste bruin is geworden?
geïllustreerde versie: de zomer van 1975
6 reacties
Meralixe · 3 september 2013 op 19:31
Na het verwelkomen van maar liefst drie ‘nieuwelingen’ mag de aandacht voor de oudjes natuurlijk niet afnemen.
Uw thema zal voor U wel een bijzondere waarde hebben die ik zeker respecteer. Ik vind dat je ietsjes te weinig nostalgische terugblik geeft aan de lezer. Er zitten, denk ik, ook enkele beschrijvingen in van foto’s die dan achteraf niet te vinden zijn. 🙂
Sagita · 5 september 2013 op 01:56
Wat bent u toch aardig Meralixe! Dank voor uw gerespecteerde aandacht. Een volgende keer zal ik de nostalgische saus er wat dikker overheen gieten. Wat u van die foto’s stelt klopt! Sommige laat ik zien en andere beschrijf ik.
groet Sa!
Libelle · 4 september 2013 op 07:31
Een leuk verhaal om op mee te drijven, ik heb vier kleinkinderen, drie meisjes en een jongetje. De meiden weten niet hoe snel ze alles uit moeten trekken in de blakende zon in hun poedelbadje, meestal met een rotsmoesje en het jongetje is heel puriteins en heeft op zijn vierde al schaamtegevoel. Maar wel laat hij trots zien dat hij al staande kan plassen tegen de coniferen. Met een boog! Het maakt me jaloers. Je maakt wat los Sa!
Sagita · 5 september 2013 op 01:58
Libelle ik zie het voor me en drijf mee!
groet Sa!
Mien · 4 september 2013 op 12:10
Ik ga voor de geïllustreerde versie.
Sagita · 5 september 2013 op 01:59
Mien hetzij je gegund!
groet Sa!