Wij hebben twee katten: een kater en een poes. Leuke dieren, weliswaar, maar de een heeft een baan en de ander heeft sterallures. Dit vergt toch wel het nodige van ons. Een aantal jaar geleden begon de kater als eerste. Hij wilde een vaste baan en centen inbrengen. Van dit laatste werden wij uiteraard erg blij!
De kater Lucifer kreeg al snel een baan als opzichter in de Rotterdamse havens. Het bedrijf verstrekte witte kaplaarzen en witte handschoenen (een witte bef had-ie al). Iedere ochtend om vijf uur stopt er op de brug voor ons huis een busje. Daar stapt hij in met zijn broodtrommeltje. Aan het eind van de middag wordt hij weer afgeleverd.
Behalve op vrijdag. Daar kunnen wij nog niet helemaal mee uit de voeten. Op vrijdag krijgen ‘ze’ in de havens spek en bonen. Dat krijgt iedereen op het werk uitgereikt in van die ijzeren gamellen. Vervolgens wordt het loon uitbetaald. En daarna wordt het gokken. Achter de een of andere vunzige loods zit die kater dan zijn weekloon met een aantal Chinezen te vergokken…, en belandt dan diep in de nacht aan het voeteneind van ons bed om dan met veel dampen zijn maaltijd weg te knallen.
De poes Zippo, cypers en slank, maar met de heupen van Mae West, wil naar Hollywood. Daar wil zij een flitsende carrière opbouwen bij de film. Haar ambities gaan uit naar het vak van stuntvrouw in harde actiefilms. Zij wil mensen redden uit brandende gebouwen, liefst met gevaar voor eigen leven, of in een kolkende rivier tussen ijsschotsen springen. Absoluut geen films met karakterrollen of dialogen en beslist niet met zoenen, want dat haat ze.
Sindsdien laat zij zich geen Zippo meer noemen, maar Miss Zippy, the Queen of the Mississippi. Dit alles was even wennen, temeer daar Zippo ons uit de slaap houdt door continu te mekkeren of er al e-mail is van Sly (voor de gewone mens is dit Sylvester Stallone), Arnie (tegenwoordig gouverneur, schijnt het) of van the Muscles from Brussels (VanDamme). Om alvast wat te oefenen voor een auditie die zij in haar hoofdje had, heeft ze een paar jaar terug een middag in de toiletpot doorgebracht. Zeiknat gaf ze nuffig als commentaar dat ze aan het oefenen was voor Waterworld (met Kevin Costner, ook zo’n lekker dier). Vanuit Hollywood is er tot nu toe geen reactie gekomen op haar cv.
Met puntig gevijlde nagels en een gepoederde neus brengt ze hele dagen achter de pc door, hopend op berichten uit de stad der illusies. Haar grootste wens, die wij voorlopig echt niet kunnen vervullen, is een roze Cadillac met chauffeur.
Misschien moeten onze katten naar een psychiater.
Of wij…
3 reacties
Mosje · 26 september 2004 op 22:03
Hey Winny, gave column.
En zoek maar geen hulp want het is heel normaal dat huisdieren het hogerop zoeken. Zo wil ik nog eens minister president worden. Maar ja, ik heb een kleine ontsteking aan m’n jeweetwel, dus dat moet eerst nog even genezen. Maar de artsen zeggen dat ik aan de beterende hand ben.
😆
Mup · 26 september 2004 op 22:10
Een film van hun leven, dat wordt een bestseller. Voor Zippo, uh Miss Zippy is het misschien beter wat jeugdigere lui aan te schrijven in Hollywood.
Groet Mup.
KingArthur · 27 september 2004 op 20:55
Ik ken mensen die hetzelfde probleem hebben met honden. Psychiater heeft niet geholpen.