Samen met aankomend werelddespoot Jansen, fractievoorzitter van een postzegelvereniging, zit ik in de auto, op weg naar Groningen of daaromtrent.
Vriendin heeft haar zinnen gezet op een jong katje. Heeft ze via internet opgeduikeld. We hebben er nog maar twee dus wat is er logischer dan nog een kat aanschaffen? En of de logica niet op kan, moeten we die ergens bij Groningen ophalen. Want waarom zou je zo’n beest dicht in de buurt zoeken als het ook veraf kan? Jansen rijdt want ik heb gisteravond gedronken en dat is te ruiken volgens deze directe afstammeling van een Neanderthaler.
Voor we de stad uitrijden zie ik buurvrouw SM lopen en ik vraag Jansen even te toeteren.
‘Daar is die toeter niet voor, Kees.Wij zijn geen rijdend circus.’
Wat circus met toeteren te maken heeft weet alleen deze virus-variant maar het hoeft niet meer want SM ziet mij en zwaait enthousiast. Dat wil zegen, zij steekt haar middelvinger op.
‘Vulgair tantetje’, pruilt Jansen misprijzend’
‘Lul niet Jansen, SM is een te gek mens’
‘Nou, toch is het een vrouw met een bedenkelijke reputatie. Sterker nog, een vrouw van laag allooi’
‘Laag allooi? Bedenkelijke reputatie? Zeg Jansen, wanneer ben jij geboren? Aan je taalgebruik te horen moet dat ergens rond de tachtigjarige oorlog geweest zijn.’
Jansen negeert mijn opmerking en wijst opzij, ‘Kijk’, zegt hij. ‘Rennende hazen’
Hij blijft kijken of die hazen een uitgestorven diersoort is zoals hijzelf, en die op onverklaarbare wijze weer tot leven zijn gekomen.
Hij blijft maar kijken naar die beesten en ik hoop intussen dat hij nergens tegenaan rijdt.
Na een uur of twee rijden zitten we ergens bij Groningen. Wel eens geweest in die buurt?
Jezus, daar stuur je zelfs geen langgestraften heen. Dat is geen provincie! Dat is een strafkolonie! In zo’n negorij raakt iedereen de weg kwijt dus ook wij. Ergens in een dorp, waar een recent aangelegde verkeersdrempel het enige vermaak is, stapt Jansen uit de auto om de weg te vragen aan een man van een jaar of 90. Hij staat bij een makelaar voor de etalage te kijken naar het aangeboden onroerend goed.. Gelijk heeft hij.Een verstandig man denkt aan zijn toekomst. Als ik hem was zou ik voor een 30-jarige variabele hypotheek gaan.
Even later rijden wij weer en Jansen begint over hoofdpijn te zeiken. Zo van: Oei, auww,jemineetje wat heb ik een hoofdpijn. ‘Zou je hier niet ergens aspirientjes kunnen krijgen?’, kreunt hij na een klein uur klagen.
“JAZEKER, DE APOTHEKER!!!”, schreeuw ik in zijn oor en dodelijk verschrikt trapt hij het gaspedaal in waarna wij zigzaggend in de tuin van een begrafenisondernemer belanden.
Toepasselijker kan het niet. “B.R de Zoden: begrafenisondernemer”, lees ik op een bordje in de tuin. ‘Zou die man getrouwd zijn?’, vraag ik terwijl Jansen mij met bloeddoorlopen ogen aankijkt. ‘Wat is dat voor vraag, man!!! Wij zijn net gecrashed en meneer de idioot vraagt zich af of een plaatselijke begrafenisondernemer getrouwd is.Bij jou zit er echt iets los hè?’
‘Ho Ho, Jansen.Het is een serieuze vraag hoor. Je moet er toch niet aan denken dat je als begrafenisvrouw, elke nacht onder de Zoden moet. Ja toch?’
Jansen sluit zijn ogen en begint te hyperventileren en de Weledele de Zoden komt met een verheugd gezicht naar buiten rennen. Als hij ziet dat wij nog leven verdwijnt zijn opgewektheid als een lijk in verregaande staat van ontbinding.
”Misschien dat het in de randstad usance is om te hooi en gras te parkeren maar in deze contreien ligt dat anders heren’, begroet hij ons narrig.
Usance! Te hooi en te gras! Contreien! Waar gaat de wereld heen met zulk taalgebruik.
‘Even in je mand, vriend’, antwoord ik gepikeerd. Wij zijn van de FIOD en op weg naar de EO jongerendag.Maar evengoed willen wij best uw boeken wel even inkijken hoor om te zien of er nog wat zwarte lijken zijn weggewerkt!
Direct is hij wat toeschietelijker en krijgt Jansen zelfs een aspirientje.Aan zijn witte hoofd te zien heeft hij eerder een volledige narcose nodig.
Een uur later zijn wij bij het adres van het op te halen katje.Helaas heeft iemand anders het al opgehaald want de eigenaar dacht dat wij wel niet meer zouden komen.
Zei ik Groningen is een strafkolonie?? Mis! Een gesloten inrichting!
Dus bel ik vriendin en vraag of ze nog eens iets weet. Ze gaat serieus op mijn vraag in: Zeg, Kees, ik zit net op Internet en ik zie dat in Maastricht….
Categorieën: Gezondheidszorg
19 reacties
Domicela · 7 juli 2005 op 20:08
En dan maken ze tegen mij altijd grappen over schoonmoeders …. Leuk stuk, heb weer lekker zitten lachen :laugh: :laugh: :laugh: .
Li · 7 juli 2005 op 20:20
😀 😀 😀
[quote]Dus bel ik vriendin en vraag of ze nog eens iets weet.[/quote]
Ergens op de Veluwe loopt nog een uit de kluiten gewassen kat rond Kees. Is dat niks?
Li
pepe · 7 juli 2005 op 20:32
[quote]Daar is die toeter niet voor, Kees.Wij zijn geen rijdend circus.’[/quote]
Had Jansen geen rode neus dan?
Jansen en Kees in een auto lijkt me best wel een circus!! 😀
Raindog · 7 juli 2005 op 21:20
Lachen, gieren, brullen weer….. 😀
WritersBlocq · 7 juli 2005 op 21:54
[quote]Ergens in een dorp, waar een recent aangelegde verkeersdrempel het enige vermaak is, stapt Jansen uit de auto om de weg te vragen aan een man van een jaar of 90. [/quote] 90 jaar? Een broekie dus vergeleken met fossiel Jansen!
[quote]Je moet er toch niet aan denken dat je als begrafenisvrouw, elke nacht onder de Zoden moet. Ja toch?[/quote] :laugh:
Geweldige KKDDB-column weer! (KeesKortDoorDeBocht)
Mosje · 7 juli 2005 op 21:57
Dat jij nog thuis bent gekomen, met al dat eenrichtingsverkeer daar in Groningen. Dan is er er eigenlijk geen weg terug.
😉
Shitonya · 8 juli 2005 op 00:01
Zo ken ik je weer Kees 😀
bert · 8 juli 2005 op 00:33
Kees, pas op met het ophalen van katjes!!!!
Hier op cx vind men dat alleen acceptabel bij asiels, en dan hoef je toch niet naar Groningen??
Leuke column. 🙂
klungel · 8 juli 2005 op 08:43
Mag ik eens mee op de achterbank? ’t Is vele malen beter dan die soaps op TV. Heb je nog aan die Jansen gevraagd of ie ook naar Bram gekeken had? Ik meen zijn woordenschat te herkennen :-).
Dinah · 8 juli 2005 op 09:44
[quote]Hier op cx vind men dat alleen acceptabel bij asiels, en dan hoef je toch niet naar Groningen??[/quote]
Helaas Bert, ook in Groningen hebben ze asiels. We hebben er 380 km voor gereden maar dan ook wel een superkatje gekocht.
Kees wil dat de kat ook mee op vakantie gaat!??, hij kan niet meer zonder, dus het was de moeite waard 😉
WritersBlocq · 8 juli 2005 op 10:02
[quote]Kees wil dat de kat ook mee op vakantie gaat!??, hij kan niet meer zonder, dus het was de moeite waard[/quote]
Kees goes PoesLief, moet niet gekker worden 😛
Uiteraard kochten jullie een asielkatje, ik had niet anders verwacht. Anders krijg je tenminste 1 kat, van AB 😉
Troy · 8 juli 2005 op 11:31
Is een dagje Zutphen geen goed idee? Prachtige stad en ik weet zeker dat je dan met een leuk katje thuiskomt. Alweer veel negativiteit over Groningen. Ik denk dat ik er nu echt maar eens een kijkje ga nemen…Leuke column weer.
Grt Troy
melady · 8 juli 2005 op 11:42
[quote]dacht dat wij wel niet meer zouden komen.[/quote]
Onvervalst Grunnings?
Lachen Kees! 😀
Ma3anne · 8 juli 2005 op 11:46
Nait soez’n, Kees. Katjes oet Grun bin de best’n.
viking · 8 juli 2005 op 14:03
Nou je er toch was; het schijnt dat er langzaamaan weer een overschot aan zeehondjes schijnt te komen. Wellicht een leuk alternatief voor een poesje… je kunt ze gewoon in de badkuip houden en je hebt meteen een geweldige vervanging voor je badeendjes! 😀
Kees Schilder · 8 juli 2005 op 15:53
Dank voor alle reacties.
sally · 8 juli 2005 op 22:37
😆 😆 😆 😆
En dat was weer even ouderwets genieten Kees.
Je liefde voor Dinah gaat wel héél erg ver.
Gróningen. En dan nog wel voor een kát.
groetjes
Sally
Louise · 9 juli 2005 op 07:41
Een Kees, een echte Kees 😀
Dinah · 9 juli 2005 op 14:52
[quote]Je liefde voor Dinah gaat wel héél erg ver.[/quote]
Groningen is dichtbij Sal, volgens mij gaat het nog veel verder dan daar!!
En we hebben het niet zomaar over n kat maar over een kadootje voor PACO dag!!! 😛