De zon stond hoog in het Zenith. Ze was alom aanwezig en haar felle pulserende stralen dompelden de stad in een deken van een allesverzengende hitte. De hitte drong door tot in de poriën van al het leven dat zich daar afspeelde. In die heteluchtoven krioelde het van duizenden rickshaws, auto’s, bussen, tractors, brommers, fietsen, handkarren, koeien, kleurig geklede mensen, zakelijk geklede mensen en mensen in vodden. Mensen onderweg. En mensen die nooit van hun plaats kwamen. Zittend op wat je met veel fantasie een stoep zou kunnen noemen. Beweging en stilstand vloeiden hier naadloos in elkaar en bleken uitwisselbaar. De stilstand van een eindeloze file, die 7 dagen per week 24 uur per dag de straten vulde. De beweging van de kreupelen, die de straatkant als hun permanente behuizing beschouwden en zich schuifelend en rollend voortbewogen.

Gewaagde ultramoderne glazen constructies prijkten trots hoog in de lucht en stonden pal naast nog gewaagdere van golfplaat, karton en modder vervaardigde hutten. Gladde geasfalteerde wegen veranderden ineens in zanderige kraterlandschappen. Het zicht was permanent wazig, als een vage kleurige fata morgana, een luchtspiegeling in beweging. Trillend van de hitte en vertroebeld door de uitlaatgassen, afkomstig uit de roetfilterloze uitlaten en katalysatorloze motoren, vermengd met het fijne stof, dat steevast de aarde bedekte nadat de onverbiddelijke zon de modderpoelen, veroorzaakt door de moessonslagregens, had opgedroogd. Kijken deed pijn aan de ogen in deze stad.

De geur was een potpourri van aroma’s die je normaal gesproken nooit in combinatie zou ruiken. De dominantie van de onvolledig verbrande benzinedampen was omiskenbaar. Maar ook die typische zoetige Indiase mix van koriander, gember, kardamom, kruidnagel en een handjevol andere kruiden. Het rook alsof de stad een permanente versmarkt was. En de zurige lucht van fermenterende koeiestront en menselijke uitwerpselen. Ademen deed pijn aan de neus in deze stad.

En deze mierenhoop maakte nog geluid ook. Constant getoeter, knetterende tweetaktmotoren, luid gekrijs van straathandelaren en de monotonie van hindische chants. En daar, temidden van deze gekmakende carroussel kon je het horen. Met een ongekende zuiverheid en schoonheid: Silent night, Holy night. Alsof er een cd van de Wiener Sängknaben speelde. Het jongetje stond roerloos in het midden van de drukke straat. Hij was blind, blootvoets en gekleed in lompen. Zijn door soldeerbout en strijkijzer verminkte armen hield hij gestrekt voor zich uit; zijn handpalmen naast elkaar, als een volmaakte centenbak: Silent night, Holy night. Het was kerst in Mumbai.

Categorieën: Thema column

7 reacties

trawant · 25 december 2009 op 13:55

Hot Stuff deze column, met een schril einde..
Ik zie het voor me.
Wie is er laatst in India geweest..
Mien was wel een tijdje afwezig op CX..
De opsomming..Nou ja, Mien maar weer.

Mien · 25 december 2009 op 15:22

Dit moet van een Limbo komen.
Die Wiener Sängerknaben … geweldig.
Kon ze zo snel niet vinden maar Heintje voldoet ook:
[b][u][url=http://www.youtube.com/watch?v=496QyjNE-Vo&feature=related]”Aber Heidschi Bumbeidschi bum bum …!”[/url][/u][/b]
Ik hoor de kerstboomnaalden twitteren.

Maar … ik ken momenteel geen schrijvende Limbo’s op CX.
Alhoewel, maybe een verdwaalde Limbo in het buitenland. Ja, het is Anne!!!

Mooie column over een universele kerstmis(vatting).

Mien, Cor, en één ander?!

Edit: alsnog gevonden: [b][u][url=http://www.youtube.com/watch?v=f_5EZVYJ5zM]O Tannenbaum[/url][/u][/b]

pally · 25 december 2009 op 17:22

mmm, deze weet ik echt niet. Niet Anne, want wel beelden, maar te concreet. Heel, heel misschien Dees. Maar van vier maal inzenden verdenk ik haar weer niet….. :eh:
Ik vind het mooi beschreven!

groet van Pally

LouisP · 25 december 2009 op 18:13

bijzonder stuk, tweetaktmotoren, dat lijkt me redelijk mannelijk detail…trouwens alles behoorlijk in details..Mien

Louis

KawaSutra · 26 december 2009 op 02:12

Ik denk het ook: Mien in Mumbai. Zeker gezien dat toneelstukje in het café. 😆
Mooi beschreven sfeertje trouwens.

Avalanche · 26 december 2009 op 10:50

Ik was met name erg benieuwd naar deze. Mooie sfeerbeelden waardoor ik me heel even in Mumbai waande. En de climax vind ik prachtig. Ik sluit me bij de anderen aan, geloof ik. Mien?

KawaSutra · 28 december 2009 op 17:54

Nou Chris, mijn complimenten nogmaals.
Een uitstekend geschreven column, zeker voor een relatieve nieuwkomer. Leuk dat je mee hebt gedaan met deze RWIB-thema-colum.

Ik heb me trouwens rotgezocht naar een eerder gebruik van Mumbai in een column. Achteraf blijk ik er overheen te hebben gelezen. Hij stond in:

[b][url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=10087]The United Nations Moral Climate Change Top 2009 in Kopenhagen[/url][/b]

Geef een reactie

Avatar plaatshouder