De bladeren zijn van de bomen gevallen, het regent hondenstralen, de kou bevriest je hart, de wind blaast al je goede voornemens van tafel, de kerstbomen worden vastberaden uit de grond getrokken of door midden gehakt voor decoratie, de smurfen schrijven zoveel mogelijk bonnetjes uit om hun maximum te behalen en de mens te bevredigen door hun geld uit te zuigen, winkels verdienen meer dan in elk ander zeisoen, mannen in lange baarden vallen kleine kinderen lastig en de eenzamen treuren bij een wijntje waarna zij zich aan hun kerstboom verhangen. Het is overduidelijk winter en de kerstdagen komen eraan. Mooi en treurig tegelijkertijd. Mensen die naast hun boom ook hun gemaakte glimlach opzetten, terwijl ze hun familie, vrienden en andere lotgenoten de rest van het jaar liever afzetten, uitspugen en uiteindelijk afschieten. Kerstcadeaus op forcerende en dwangmatige wijze, terwijl de mooiste cadeaus spontaan gegeven zouden moeten worden op dagen die er wel toe doen. Op de dagen wanneer mensen het moeilijk hebben of dagen wanneer zij het nodig hebben. Niet op enkel de dagen wanneer mensen het enkel krijgen, omdat het nu eenmaal zo “hoort”. Bedank iemand liever wanneer iemand je iets waardevollers cadeau doet als je het nodig hebt.

Cadeaus als vriendschap, steun, humor, advies, begrip, schoonheid, affectie, eerlijkheid en ga zo maar door. De mooiste en grootste cadeaus kun je niet in euro’s stoppen. De mooiste cadeaus hoor je elke dag te krijgen en niet enkel op feestdagen wanneer mensen het bij lange na toch niet menen. Sommige mensen menen het wel, maar moeten eraan herinnerd worden op deze achterlijke dagen. Op normale dagen vergeten ze de gebruikelijke “cadeaus” en aardigheden, waardoor ze niet zonder feestdagen kunnen. Waarom zou je enkel rond deze tijd de collectant en deler spelen? Omdat je de rest van het jaar een gevoelloze, egocentrische, achterbakse klootzak of hoer bent en niets minder of meer.

Hoe dan ook. Het kerstgeluid begint ook weer zijn intrede te doen: “All I want for Christmas is you” tot aan “It’s going to be cold, so cold, without you to hold, this christmas. I’m lonely this Christmas…” of iets in die trant. Het wordt helemaal eenzaam als je je bedenkt dat de meeste zelfmoorden in de winter worden begaan. Een prachtige kerstgedachte nietwaar? Terwijl jij van je vadsige kalkoen geniet welke je er de week erop tevergeefs probeert af te sporten in de zweetproducerende sportschool, ligt er op hetzelfde moment een oude weduwe te ontbinden in haar ligstoel voor de open haard. Helaas kan de open haard haar nu niet meer verwarmen.

Voor vrijgezellen is dit helemaal een heerlijke tijd. Wie ligt er op het tapijt? Niet je partner in schaarse kledij tussen de oliebollen, maar je haarbal producerende kat die zonet je parkiet heb opgevreten. Je geeft je vader weer een paar witte sportsokken in plaats van een te duur collier of horloge voor je partner. Je krijgt drie natte zoenen van je grootmoeder in plaats van een passionele zoen van je tortelduifje. Je wordt eenzaam en alleen wakker in een koud bed in plaats van een wonderschone kerstengel welke je wakker kust en een je een fijne kerst toewenst. Niet neuken als rendieren, maar masturberen als ijsberen in winterslaap.

Als je stom toevallig wel in de armen van je lieve poppeduifje ligt alvast een hele fijne kerst gewenst en als je tot de eenzame ijsberen behoort…gecondoleerd.

Tot Shit

Categorieën: Maatschappij

10 reacties

arta · 20 december 2006 op 18:02

Je hebt gelijk!
Goeie column!
🙂

SIMBA · 20 december 2006 op 18:35

[quote]Wie ligt er op het tapijt? Niet je partner in schaarse kledij tussen de oliebollen, [/quote]
Ik heb vreselijk gelachen bij dit idee “mijn man in zijn boxershort tussen de oliebollen” 😆

pally · 20 december 2006 op 18:36

Er zit veel waars in je column, al moet ik me zoals altijd even door het grove geschut heen
worstelen. Het went al een beetje en er schuilt toch subtiliteit onder.

Groet, Pally

Li · 20 december 2006 op 20:18

Meteen al bij de eerste alinea had je mijn aandacht te pakken (jammer van dat zeisoen).
Een origineel en niet te evenaren Shiteriaans kerstverhaal.

Li

Chantalle · 20 december 2006 op 23:50

Waanzinnig beschreven winterdipje!

Jammer dat je “zeisoen” niet wordt begrepen. Provoceren is een kunst. Jij verstaat hem 😉

Wright · 21 december 2006 op 10:42

Mooie kerstboodschap, Shitje! Wens jou ook fijne kerstdagen. Driedubbele kerstklapper van Wright.
*Verkrijgbaar in alle zeisoenen…. 😉

Bitchy · 21 december 2006 op 11:58

Ik word beetje moe van de anti kerstcolumns en gesprekken.

Buiten dat, als dit je gevoel is… Perfect geschreven! 🙂

Shitonya · 21 december 2006 op 16:23

Bedankt allemaal en als vanzelfsprekend, ondanks deze anti kerstgedachte column een heel prettig kerstfeest en gelukkig oud en nieuw gewenst :pint:

Dees · 22 december 2006 op 18:17

Je column is antikerst, maar barst stiekem van de kerstgedachte (de oorspronkelijke dan he…). Om vervolgens weer over te gaan op dat het niet enkel met kerst zo zou moeten zijn, maar altijd. Misschien is een keer per jaar beter dan helemaal niets, of is dat dan een kerstboom te ver?

Hoe dan ook, ijsbeer, of tortelduif ze…

Prlwytskovsky · 22 december 2006 op 19:51

Ijsberen, bruineberen en masteurberen, wat hebben deze drie met elkaar gemeen? Hm …., ik denk na. Ijsberen en masteurberen kun je zelf doen en bruine beren niet! 😕

Geef een reactie

Avatar plaatshouder