Er was eens een heel vals mannetje. Zo vals dat ie niet eens zichzelf in de spiegel durfde aan te kijken. Hij had dat ooit een keer gedaan. En toen was de spiegel van schrik in twee gesprongen.

Het mannetje was zo vals geworden omdat hij het niet kon winnen van zijn jaloezie. En onder ons gezegd, dat is ook best lastig. Hij verzon daarom een list. Hij nodigde de jaloezi uit om zijn naam te raden. Hij vertelde daar niet bij dat hij uit een grote klokkengietersfamilie kwam. Nee. Zo vals was hij eigenlijk toen al.

De jaloezie piekerde zich suf. Totdat hij dacht dat hij de klepel gevonden had. Hij hoorde hem tenminste. Door zijn luidruchtig steeltje. Klepelsteeltje!

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

2 reacties

Tim uut Kwedamme · 3 november 2019 op 16:27

Ik heb dit verhaal / oolumn heerlijk weg gelezen. Kort, krachtig, maar heel erg mooi. Ik neem mijn digitale hoed voor je af.

Nummer 22 · 3 november 2019 op 22:20

Maar ook niemand weet, niemand weet dat hij ook bekend staat als tepelstreeltje en zijn nickname Harvey W. is. We kennen het gevolg!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder