Het is half acht ’s morgens. Ik ben onderweg naar mijn werk. Als ik de afslag naar het industrieterrein neem rijdt er opeens een grote vrachtwagen voor me. Achter op de vrachtwagen staat met grote letters: ‘Vervoer levende dieren’. De dag die ik vandaag heb geplukt, verwelkt acuut. Ik weet namelijk dat deze dieren over pakweg 2 uur dood zullen zijn. Het is een vrachtwagen volgeladen met varkens onderweg naar het slachthuis een paar honderd meter verderop.

Aangedaan, probeer ik mezelf te troosten met de gedachte dat ze eindelijk uit hun lijden verlost zullen worden. Hoe zal het voelen om alleen maar als eten beschouwd te worden? Hun roze kleur versterkt per slot van rekening het beeld van o.a. hamlappen, karbonaadjes en bacon. Zou het verschil maken als varkens geel waren met groene stippen? Ik denk het niet. Onappetijtelijk speelt geen rol. Denk maar aan een mossel.

Varkens hebben altijd al een nare reputatie gehad terwijl ze eigenlijk zeer intelligent zijn. Noem hem Gerrit, en hij luistert naar zijn naam. Een varken het hele alfabet op laten boeren is misschien wat te veel gevraagd, maar ze kunnen op commando kunstjes vertonen en computerprogramma’s leren bedienen. Het is aangetoond dat je een varken meer kunt leren dan een hond.

Helaas is niet elk varken een leven beschoren zoals het biggetje uit de film Babe. De realiteit is heel anders. In de ‘varkensfabrieken’ van de vee industrie staan varkens in volle, kale en vuile stallen op een vloer van beton zonder stro om in te wroeten. Om ze rustig te houden staan ze het grootste deel van de dag in het donker. Uit verveling of frustratie bijten ze in elkaars staart. Hoektanden worden bij biggetjes al rap geknipt (zonder verdoving). In de strijd om de beste speen verwonden ze hiermee niet alleen elkaar maar ook vaak hun moeder. Let op : Het begrip ‘Moeder’ in deze staat voor ‘industrie-zeug’. Haar kraambed is een metalen kooi waarin ze zich niet eens om kan draaien waardoor ze voortdurend in de damp ligt van haar eigen uitwerpselen. Na hooguit twee jaar wacht haar de dood in het slachthuis omdat ze dan minder vruchtbaar is of ernstige pootgebreken heeft.

Als je leest dat er 1.000.000 dieren per dag geslacht worden, wat neerkomt op 650 dieren per minuut, is het begrijpelijk dat er niet bij elk dier een vredig euthanasietraject aan vooraf kan gaan. Varkens worden eerst verdoofd d.m.v. CO2 of krijgen een elektrische schok en zouden geen pijn lijden. De documentaire ‘Earthlings’ laat echter hele andere beelden zien. Daar zie je hoe Gerrit na een mislukte verdoving in de plas met bloed valt van zijn voorganger die al wel was vertrokken naar de eeuwige moddervelden.

Moet nu iedereen vegetariër worden? Natuurlijk niet! Waar het mij om gaat is dat deze dieren ook recht hebben op ruimte, frisse lucht en een waardig bestaan, hoe kort ook. Ze hebben net als wij een hart dat klopt, kunnen dartel zijn van plezier en kermen van de pijn. Zouden we überhaupt vlees eten als dieren konden praten?

Ik kijk naar links en zie de drie-verdiepingen tellende vrachtwagen de laatste bocht omgaan. Machteloos fluister
ik : ‘Dag Knorretje, hou je dapper. Nog maar heel even!’

 


44 reacties

NicoleS · 29 augustus 2016 op 17:09

Laatst heb ik een programma, keuringsdienst van waren, op tv gezien over varkens en hoe ze ‘verwerkt’ werden. Het ging om leverworst en hoe sommige supermarkten dat zo goedkoop konden verkopen. Ik was er beroerd van toen ik ze achter elkaar geëlektrocuteerd zag worden. Echt naar. Maar ik kan een kreeft ook zielig vinden hoor, elk levend wezen eigenlijk. Mooi geschreven. Een column om over na te denken.

    Yfs · 29 augustus 2016 op 23:28

    Het zijn inderdaad geen fraaie beelden Nicole. Dierenleed gaat natuurlijk veel verder dan alleen de dieren in de bio-industrie.
    Denk aan de stierengevechten in Spanje, de kreeft waar jij het over hebt, het dwangvoederen van ganzen voor de produktie van foie gras etc. Zoals je zelf heel treffend zegt zijn het levende wezens!

    Ik nam het in dit geval op voor ‘Knorretje’ omdat ik er bijna dagelijks mee geconfronteerd wordt als ik naar mijn werk rij. Dank je wel voor je reactie!

Esther Suzanna · 29 augustus 2016 op 17:27

Ooooh, wat ontroerend geschreven. Ik zou er spontaan vegetariër van kunnen worden. Maar dat wil ik niet. Ik ben ben dol op vlees maar ik koop als compensatie voor al dat leed biologisch/scharrel. Het zou mooi zijn als we dat allemaal gingen doen, zodat de ‘industrie’ verlies gaat lijden en ooit overgaat naar ‘handel met kwaliteit van leven’ maar dat heb ik niet in de hand. Toch houd ik stug vol. Dieren zijn mij te lief.

Wat mooi én leuk geschreven Yfs, voor zo’n onderwerp is dat best lastig.

    Yfs · 29 augustus 2016 op 23:33

    “Handel met kwaliteit van leven” Mooie uitspraak Esther.
    En respect voor jouw bijdrage d.m.v. het kopen van biologisch en/of scharrel. Dank je wel voor je reactie! 🙂

Snarf · 29 augustus 2016 op 19:25

Gevoelige column over dierenleed … met veel inlevingsvermogen geschreven. Je laatste alinea spreekt boekdelen.

J.oost · 29 augustus 2016 op 20:24

Heel jammer dat je in deze column de moeite neemt om alle varkenshouderijen in Nederland weer even over één kam te scheren. Volle, kale, vuile stallen van beton zonder stro. Dan vraag ik me meteen af of je weleens bij een varkenshouder in Nederland bent geweest. Toegegeven, er zijn er niet zoveel meer. Het gros is failliet, heeft noodgedwongen het familiebedrijf voor veel te weinig geld van de hand gedaan en woont nu met een uitkering in een flatje.
Prachtige schone gemoderniseerde stallen met vloerverwarming, strooisel, luchtwassers, hoogwaardige voeding en gezonde dieren zijn in Nederland niet meer rendabel. De gemiddelde Nederlander heeft geen respect meer voor de mensen die dag en nacht bezig zijn om ze van voedsel te voorzien. Dat in Nederland varkens/biggen voldoende ruimte hebben om vrij en vrolijk door het stro te dartelen maakt blijkbaar niet uit, veel liever koopt men een product uit het buitenland, daar zijn de boeren tenminste nog authentiek.
Dat varkens het grootste deel van de dag in het donker staan en dat een gemiddelde fokzeug maar 2 jaar wordt is ronduit flauwekul.
Het is goed om te weten dat de hele veehouderij in Europa onder druk staat en dat de mensen die ons van voedsel voorzien zelf ternauwernood het hoofd boven water kunnen houden. In Frankrijk alleen al hebben vorig jaar 600 boeren zelfmoord gepleegd. In Nederland zijn er geen aantallen bekend omdat ze niet worden geteld. De nieuwe generatie goed opgeleide jonge Nederlandse boeren vertrekt voor een groot deel uit ons land. Hoewel er totaal geen aandacht aan wordt geschonken in de media zijn dat er dit jaar meer dan 150 en voor het jaar 2017 staat er nog zo’n zelfde groep klaar.
Het gevolg zal zijn dat het voedsel dat in Nederland in de schappen komt te liggen niet alleen ‘authentiek’ is, maar ook een stuk duurder.
Ik lees overigens niets over een Knorretje die op weg is om Halal te worden geslacht, weet je hoe dat gaat?
Sorry Yfs, maar ik wordt echt heel erg KNORRIG van dit soort columns.

    Yfs · 29 augustus 2016 op 23:37

    Voor dierenleed is er (voor mij) geen enkel excuus J.oost, ongeacht wat het achterliggende verhaal wel of niet is.
    Dank voor je reactie.

Mien · 29 augustus 2016 op 20:54

Bij deze column moest ik meteen denken aan het politieke commentaar dat Banksy gaf in New York City in 2013 op de Meat Packing District. Sirens of the lambs. Goede column Yfs.
http://youtu.be/Otc7JWuJoG4

Yfs · 29 augustus 2016 op 23:41

Dank je wel Mien! 🙂
Wat een aandoenlijk en vooral raak filmpje! Helemaal Touché!!

Bhakje · 30 augustus 2016 op 07:07

Goede column over een onderwerp waar wij dagelijks mee te maken hebben. Wij fokken hier onze eigen varkens, en slachten ze ook zelf. Ook kippen overigens.

Mijn eerste gedachte is eigenlijk dat deze column een waar verhaal verteld maar eigenlijk uiteindelijk niets meer is als getheoretiseer op hoog niveau. Want vanavond eten we allemaal een karbonade, speklap of varkenshaas. En allemaal laten we het fokken, mesten en slachten over aan een ander.

Mooie beslissingen hoor, biovarkens, scharrelvarkens, verantwoord vlees. Maar als je echt verantwoording neemt zorg je zelf voor je vlees, dan fok en slacht je zelf je slachtdieren, dan weet je pas zeker dat een varken het goed heeft gehad. Want een scharrel- of biovarken heeft wellicht een beter leven gehad (wat vaak zelfs te betwijfelen valt), het slachten gebeurt volgens dezelfde methode als een industrievarken. Ettelijke stroomstoten voordat het varken dood is, en de weg van vervoer naar slachtkamer is een kruisweg.

Hier in Hongarije verzorgen veel mensen hun eigen vlees, soms een gezin alleen, soms wordt een varken door een aantal buren gezamenlijk gehouden. Iedereen heeft kippen. En bij de slacht wordt er menig traantje gelaten. Ook door de stoere mannen. Maar ze weten wel wat ze eten, en hoe het dier geleefd heeft.

Een column als deze is voor velen mooie theorie, maar het zijn niets dan mooie woorden als je er niets praktisch iets mee doet. En dan niet door het over te laten aan een ander. En zeker niet door industrievlees meer te kopen. Want dan pas maak je van mooie woorden een inhoud. Koop je wel je vacuum verpakte kiloknaller, dan is je commentaar op de vleesindustrie niet meer dan hete lucht, en kun je beter niets zeggen. Door jouw aankopen bestaat de vleesindustrie.

    Yfs · 30 augustus 2016 op 20:56

    Het benoemen van “mooie woorden” op een schrijverssite beschouw ik maar als een compliment 😉
    Dank voor het oplichten van een tipje van de de sluier hoe de Hongaarse goulash tot stand komt! (smile)
    Je column ‘vegetarisch’ zal ik nog eens opzoeken!
    Dank voor je reactie!

      Bhakje · 30 augustus 2016 op 21:42

      Sowieso een groot compliment voor deze column hoor, dat staat buiten kijf, ik kon geen niet-mooie woorden ontdekken.
      (Overigens, het is gulyas 😉 )

Esther Suzanna · 30 augustus 2016 op 10:41

CvdM!!!!!!
Column van de Maand! (ga ik ook maar eens doen, schijnt IN te zijn.. 😉 )

Voor de linkse rakkers hierboven: ga je eigen column schrijven please. Er is niet 1 waarheid.

    Bhakje · 30 augustus 2016 op 11:17

    Mocht de opmerking over “linkse rakkers” op mij slaan, dan nodig ik u graag uit bv mijn column “vegetarisch” te lezen alhier in de repository.

      Nummer 22 · 30 augustus 2016 op 23:49

      Lees dan ook die van mij Ik word canivoor..ontdek de echte boer?

StreekSteek · 30 augustus 2016 op 11:06

Er zit nog wel een kant aan het verhaal. Ik was ooit te gast in een varkensslachthuis (als bezoeker die ook weer weg mocht) waar er dagelijks een groot aantal over de kling gingen. Wat verder langs de slachtlijn stond een man in hoog tempo linkeroren af te snijden. Op mijn, dacht ik, gevatte vraag aan de ploegbaas of dat geen geestdodend werk was, zei hij nog gevatter: ‘Nee, hoor, volgende week mag hij de rechteroren doen.’

van Gellekom · 30 augustus 2016 op 11:18

Daarom ben ik al eeuwen vegetariër. Om met Sir Paul McCartney te spreken: “Ik eet niets wat een gezicht heeft”

    Yfs · 30 augustus 2016 op 21:00

    Wow! Die ga ik onthouden!! Geweldig van Gellekom!
    Dank je wel!

    Mien · 31 augustus 2016 op 15:15

    Mosselen wel dan? Vreemd, levend gekookt worden is ook vreselijk.

      Yfs · 31 augustus 2016 op 15:30

      Als je goed kijkt, hebben mosselen ook iets ‘herkenbaars’ Mien! 😉

Dees · 30 augustus 2016 op 20:18

Ik eet vlees. En voor mijn gevoel sus ik mijn geweten door de biologische variant te kiezen. Laten we wel wezen, het blijft een wijze van met levende wezens omspringen die uiteindelijk niet logisch te verkopen is. Ook niet als je zelf slacht. Wat dan ws gebeurt op een manier die we bij de moord op mensen gruwelijk zouden vinden. Hoezo zou dat dan het beste zijn?

Ik vind het wel mooi hoe hier allerlei voer voor nieuwe columns ontstaat. Ik hoop dat er columns over komen. Over halal slachten. En boeren. En zelf slachten. Ik ben benieuwd.

Ferrara · 30 augustus 2016 op 22:13

Varkensvlees staat in huize F. niet om het menu, maar dat heeft andere redenen dan die jij in je column beschrijft.
Ik ben het met je eens dat het met dierenwelzijn beroerd is gesteld. Dat geldt ook voor veel koeien die niet meer in de wei komen en opgehokte kippen. Zo te lezen heeft je column wel wat losgemaakt, geslaagd dus.

    Yfs · 31 augustus 2016 op 08:09

    Tja, de koeien. Altijd grappig om te zien hoe koeien ook “bokkesprongen” kunnen maken wanneer ze voor het eerst weer de wei in mogen.
    Dank voor je reactive Ferrara.

Nummer 22 · 30 augustus 2016 op 23:52

Zullen we dan ook ver goudvissen hebben. Wat een dierenleed om te eindigen in de toiletpot. De pvv niet te verwarren met die andere, staat bekend als de Partij Voor de Vissen: haring, zalm en ook de goudvis, koi karper en niet te vergeten de rolmops!?

Nummer 22 · 30 augustus 2016 op 23:53

Overigen mooi geschreven deze column?

Mien · 31 augustus 2016 op 07:16

Column nog eens gelezen. Universeel en vanzelfsprekend, vooral in Europa, het rijden achter veevervoer. En ja. De gedachten daarbij goed en scherp verwoord. Het werkt na, komt binnen. Deze column zet je aan het denken. Voor mij komt ie dan ook in aanmerking voor column van de maand.

Bruun · 31 augustus 2016 op 08:19

Een column die stemt tot nadenken. Mooi verwoord Yfs!

Nachtzuster · 31 augustus 2016 op 12:26

Aan discussie geen gebrek hier. Dat heb je mooi voor elkaar gekregen, Yfs! Zelf ben ik heel hypocriet. Ben dol op vlees. Maar plaatjes of documentaires over dierenleed zap ik heel snel weg, daar kan ik niet tegen. Hoe dubbel is dat?

Goed gedaan, met name het feit dat je iedereen in zijn eigen waarde laat en niet belerend overkomt. 🙂

    Yfs · 31 augustus 2016 op 12:32

    Het zijn plaatjes/beelden die voor altijd op je netvlies blijven staan Nachtzuster.
    Dank voor je compliment! 🙂

Frans · 31 augustus 2016 op 12:41

Yfs, je hebt je mening en gevoelens omtrent de behandeling van productievee goed en treffend beschreven. Al deel ik die empathie voor dieren niet. Al die kippen, runderen en in ons geval ook varkens worden uitsluitend gefokt omdat we ze opeten. Gaan we massaal vegetarisch dan komen die dieren waarschijnlijk alleen nog in dierentuinen voor.
Biologisch voedsel is bovendien ongeveer drie keer zo duur als regulier en daarmee gewoon onbetaalbaar voor de doorsnee westerling. Nu geeft een gemiddeld huishouden bestaande uit 2,2 personen ongeveer 350 euro per maand aan eten uit. Dat wordt biologisch dus 700 euro meer. Een gezin met een modaal inkomen van 1800 euro netto kan dat gewoon niet opbrengen.
De generaties na ons zullen zich trouwens waarschijnlijk met insecten moeten voeden.

    Yfs · 31 augustus 2016 op 14:26

    Geen zorgen om jouw stukje vlees Frans, Het gaat mij om het gruwelijke dierenleed wat deze dieren (vaak onnodig) moeten doorstaan. Dank voor je reactie.

Nummer 22 · 31 augustus 2016 op 14:05

De PVV, niet te verwarren met de ander PVV van Weert Gilders, yep die dus niet. Die andere PVV; Platjes Vrienden Vereniging protesteert tegen de discrimininatie van hun soort. Ze worden gesteund door de Python Vrienden Vrienden, Partij Vreemde Vogels (incl.. de afdeling absurdisten), maar dit geheel terzijde.

Pierken · 31 augustus 2016 op 17:34

Hoi Yfs, ik heb even gewacht tot ik als 42e(!) kon reageren… Je had Nachtzuster en mij een tijdje geleden al eens verteld dat je het varrekke van je b-lijstje had gegumd. Dat je dat nu nog steeds serieus meent bleek bij de uitgebreide lunch die je ons vorige week voorgeschotelde. Met je 6 bakjes eiersalade 😉 En met dit stukkie natuurlijk! Fraai uitgewerkte momentopname. En erg tof om hier weer eens wat van je te lezen! Wat zou het mooi zijn als we allemaal zo nu en dan even stil zouden staan bij zo’n vrachtwagen vol heerlijk bami-vlees. Figuurlijk dan, want de volgauto’s van de begrafenisstoet moeten natuurlijk wel weer op tijd voor het werk geparkeerd staan!

Yfs · 31 augustus 2016 op 19:45

Aldus sprak de Meester in het maken van een grote pan heerlijke rendang waar ik graag voor in de auto stap!
Mooi dat je aanhaalt dat het een momentopname was Pierken, want dat was het inderdaad. Volgende keer ligt er een Gelderse worst op tafel (eenzaam en van de vegetarische slagert) Dank voor jouw immer onvervalste reactie. 🙂

WritersBlocq · 31 augustus 2016 op 23:16

Column van de Maand, wat mij betreft. Zowel qua onderwerp als schrijfstijl.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder