Koningsplein

Eigenlijk is de kermis maar een raar fenomeen. In het geval van Tilburg wordt de hele binnenstad tien dagen lang afgezet zodat kermisexploitanten uit alle uithoeken hun attractie of kraam kunnen uitstallen tegen astronomisch hoge staanplaatsprijzen. Wat ik mooi vind, is het feit dat kermislui in de loop der jaren erin geslaagd zijn een geweldig concept op de markt te zetten: de gokkramen. Mensen betalen, op aandringen van hun nimmer tevreden kinderen, twee euro bij een touwtjestrekkraam terwijl ze niet eens weten wat ze krijgen. Rondom de kraam hangen de mooiste knuffels van Spongebob of Ernie. Maar mijn eigen ervaring heeft me geleerd dat je jezelf meestal tevreden mag stellen met een potlood, een puntenslijper, een ondefinieerbaar ding of een knuffel ter grootte van mijn duim. En toch bestaat het concept al jaren.

Hetzelfde geldt overigens voor spookhuizen. Je betaalt vier euro, weet bij God niet wat je voorgeschoteld krijgt in de komende drie minuten, maar betalen doe je.

Zo sta ik op het Koningsplein te kijken bij de grijpautomaten. Een drietal Tilburgers is druk bezig om hun uitkering in de automaten te gooien. Een van de mannen, een fitnessverslaafde, heeft zijn vriendin bij zich. Hij doet een poging een Groen Ding uit het apparaat te vissen, maar de Universele Wet Aller Grijpautomaten grijpt in: vlak voordat Groen Ding in het bakje kan vallen, valt het uit de drie-armige grijper. Omdat de bootwerker zijn vriendin niet teleur wil stellen en zijn mannelijkheid graag wil laten gelden door het winnen van een Groen Ding, gooit hij nog maar eens twee euro in het apparaat. En nog een keer. En nog een keer. Ik zie de aders in zijn voorhoofd en hals kloppen terwijl hij driftig op de knoppen drukt. Nog maar twee euro erin dan. Uiteindelijk, als het aantal ingeworpen euro’s net zo hoog is als het aantal tatoeages op zijn linkerarm, heeft hij prijs. Het Groene Ding valt in het bakje, het alarm begint te loeien en zijn vriendin haalt dolblij het Groene Ding uit het bakje. Samen lopen ze weg, hij trots als een aap met zeven lullen, zij knuffelend met het Groene Ding wat volgende week in de kliko ligt.
De kermisexploitant achter het glas van de grijpautomaten lacht zich kapot.