Kotsen of fantaseren

Achter mij zitten twee meiden van begin twintig. Mijn hoofd wil rusten, ik moet plassen en mijn ogen willen dicht, geen licht meer,geen mensen en boven alles wil ik geen woorden meer. Effe geen intonaties. Ik leun achterover en laat om te beginnen mijn hoofd rusten op het hoofdgedeelte van de busstoel. Ik sluit mijn ogen en laat de zon door het raam heen mijn gezicht strelen. Zo is het beter. “Ze probeert hem nu al drie jaar te verkopen.”
Maar er is toch niets mis mee
“Nee,maar een stuk van de motorkap is mat”
Ow, dan hebben ze hem zeker laten maken
“ja,maar dan spuit je hem toch niet mat over?”
Dus dat ene stuk is minder glanzend?
“Ja, net zoals bij foto’s. Ik koop altijd mat”

Ik bemerk een opkomende misselijkheid. Zucht eens diep. Zen, Barbara, denk Zen, voel Zen. De wereld is 1, de wereld is jij. Zet de irritatie om, zucht het uit. Ik zucht nog een keer diep, heel diep.

Ik niet. Ik vind die glimmende mooier.
“Maar dan moet je zo moeilijk kijken vind ik”
Ow,nouw ik ga altijd ergens zitten waar je het toch goed kan zien.
“Ja,maar dan kan je niet overal die foto’s kijken en het is niet duurder.”
Ik doe mijn ogen open. Verdomme. Zo werkt het niet. Ik wil dit gesprek helemaaaaal niet volgen. Ik moet iets hebben om over te fantaseren. Seks, die werkt altijd goed. Ik doe mijn ogen weer dicht..
Langzaam komt een tafereel voor mijn geestesoog. Het gesprek belandt al ras op de achtergrond en vormt een achtergrond gezoem. Ik doe de voordeur open, eindelijk binnen. Ik kus hem hartstochtelijk in de gang. Ik druk hem hard tegen de muur. Hij lijkt verbaasd, even, dan volgt een zelfde passie. Handen graaien, tongen draaien, heupen beuken,benen verstrengelen…
Tudeluuttudeluut. Jezus,wat nu dan?! Mjn mobiel, net nu ik afstevende naar een hoogtepunt.
Het is een berichtje, van hem. “ik ben nu wel erg nieuwsgierig naar je geworden. Tot Vrijdag.B “ Ik moet ophouden met fantaseren. Hoe raak je teleurgesteld?
Ik hou mijn ogen open en het gesprek van de dames achter me komt weer naar voren.
Het mat en glans verhaal is nog niet voldoende uitgediept zo blijkt.
“die van M. is ook niet zo glanzend,maar dat komt ook omdat hij hem nooit wakst volgens mij”
Remco wakst hem elke zaterdag
De misselijkheid komt weer opzetten. Heb ik iets bij me? Een zak?
Zijn ouders hebben een mazda, die glimt heel mooi.
Ow God hoe ver nog ? Nog een halte. Plastic zak pakken of ga ik het redden zonder kotsen?
Misschien kan ik dit gebruiken op Columnx? Ik zet mijn gedachten op columnstand. Zal ik het gefantaseer erin houden? Ja, maar dan doe ik een kuise versie. Deze afleidingsmanoeuvre werkt,daar is Mijn halte. De zak heb ik niet nodig gehad. Ik stap gehaast uit. Frisse lucht,blauwe lucht, een beetje mat,maar glimmend genoeg.