Kruispunt

Ella vouwt de Metro op en staat op van haar stoel in de eerste klas van de trein. Op het krantje is de kop zichtbaar: NS-conducteur mishandeld in Zaandam.

“Goedemorgen, uw vervoersbewijs alstublieft”, zegt Ella werktuiglijk tegen de zakenvrouw dichtbij.
“Oh, gaat u toch nog wat doen?”, sneert de dame, “ik dacht al”.
Ella negeert haar en geeft haar de gescande OV-kaart terug.
“Goedemorgen, uw vervoersbewijs alstublieft”, de volgende klant geeft zonder op of om te kijken een viezig leren etuitje aan haar door. Ze wurmt het vervoersbewijs uit het etuitje, scant het en geeft hem het vervoersbewijs en etui los terug. De man zucht geïrriteerd.

In de tweede klas aangekomen zitten de banken vol met pubers en hun vieze voeten.

“Voeten van de bank, heren”, zegt Ella stoïcijns.
Twee van hen gehoorzamen, maar de andere twee kijken haar uitdagend aan.
“Voeten van de bank!”, herhaalt ze.
De reiziger aan de overkant duwt snel zijn oordopjes dieper in de oren.
“Wat wil je eraan doen?”
De jongen heeft een explosieve pukkel naast zijn neus.
“Niets’, zegt Ella, “ik ben veel te bang dat ik geraakt wordt door die vulkaan naast je neus”.
Zijn klasgenoten beginnen te joelen en voor het eerst die dag voelt Ella zich oké.

Op dat moment wordt ze hard in haar rug geduwd door een alternatief uitziende man.

“Mevrouw, dit is godverdomme een stiltecoupé!”, snauwt de man haar toe.
“Oh sorry, dat had ik niet in de ga..”. De man onderbreekt haar en sist haar toe: “asociaal”. Ella ziet zijn vuist op zich afkomen en voelt nog net hoe haar neus breekt voor ze in elkaar zakt.

Na de openingsscène volgen flashbacks waarin kleineringen in de dag ervoor in de levens van Ella en de dader tegen elkaar worden afgezet. De film eindigt met een ontmoeting tussen de twee in de gevangenis, waarin duidelijk wordt dat beide levens zijn verwoest door het voorval.

Rol Ella: Kiki Classen
Rol dader: Thom Hoffman