Kunt U mij de weg naar Turnhout vertellen mijnheer?

Vanmorgen op weg naar huis ging ik eerst tanken. Ik moest daarvoor een stukje om omdat er wegversperring was. Ok niks aan de hand, ik tank, en rijd huiswaarts. Ik moet daarvoor een stukje snelweg nemen van Antwerpen naar Bergen op Zoom . Ik zit net een paar honderd meter ver op de A12, en zie een eind voor me een auto op de pechstrook staan met zijn gevarenlichten aan. Niks ongewoons zul je zeggen. Maar plots zie ik de bestuurder verdwaasd uitstappen en hij begint wild met zijn armen te zwaaien om iemand te doen stoppen. Een aantal auto’s moeten hierdoor uitwijken maar niemand stopt . Ik rijd tamelijk snel maar ik zie kans me toch aan de zijkant te zetten want op het eerste zicht zag t er wel naar uit dat er iets ernstigs aan de hand was.

Ik rijd achteruit en zie dat de man zwalpend over de vluchtstrook naar me toe komt rennen.
Ik doe mij raam naar beneden als de man bij de auto komt, en vraag of er een probleem is .
Een wat oudere man antwoord buiten adem ” Ja ziet U, ik ben verschrikkelijk de weg kwijt, ik rijd al een uur rond en ik weet het gewoon niet meer”de man klinkt nogal paniekerig, maar gelukkig ik weet hem een beetje te kalmeren. ” Ik moet naar Turnhout , ik heb mijn dochter naar Antwerpen gebracht, maar ik weet niet meer hoe ik terug moet komen. ”

De man is duidelijk overstuur. “Nou dan zit U goed verkeerd” zeg ik, want U rijd nu richting Nederland, en Turnhout is toch echt de andere kant uit” Ik probeer hem op eenvoudige manier de weg uit te leggen maar de man kan mij absoluut niet volgen. “Ik kan de borden niet goed lezen” bazelt hij “Ik ben 56 en rijd al met de auto vanaf mijn 20e , ik heb nooit een rijexamen moeten afleggen, dat heb ik mondeling moeten doen , maar nu ik ouder wordt zie ik de borden niet meer zo goed. ” Ik vraag mijn af want zo n man dan nog in godsnaam op de weg doet, want hij is duidelijk niet alleen een gevaar voor andere weggebruikers maar ook voor zichzelf.

” Het best is dat U hier verder door rijd ” zeg ik heel rustig “en dan bij Stabroek gaat u eraf en draait dan meteen weer links de brug over, en draait direct de snelweg op richting Antwerpen” De man kijkt mijn aan of hij water ziet branden. ” Dan neemt U de richting Antwerpen Centrum / Brussel /Luik . Eenmaal daar houd U rechts aan en rijd het sportpaleis voorbij en dan ziet u meteen de afslag Turnhout Eindhoven”. De brave man begrijpt er helemaal niks van “Sorry hoor maar dat kan ik allemaal niet onthouden ik vergeet makkelijk. ” Ik schud even vol verbazing het hoofd .Ik wil het voor hem opschrijven maar dan verteld ie dat hij ook niet in het donker kan lezen , “zelfs niet met het lampje in de auto ”
Mijn god, denk ik bij mezelf, wat een rijdende ramp.

“Weet U wat “zeg ik “Rij achter mij aan het is toch mijn richting uit . Als ik rechtsaf ga gaat U ook rechtsaf en dan doe ik wel teken dat U daar op de brug moet linksaf draaien ” Oh Dank U wel dat is heel vriendelijk dan vind ik het wel “En anders kan ik daarna nog wel iemand anders de weg vragen ” voegt hij er aan toe terwijl hij naar zijn auto loopt.

Niet te geloven dat zo iemand nog op de weg mag rijden, dat is toch ongehoord . Maar goed , ik trek langzaam op en hij achter me aan . Eenmaal bij de afslag ga ik netjes rechtsaf . Op de afrit doe ik mijn richtingaanwijzer naar links om hem aan te geven dat hij bovenaan naar links moet . In mijn achteruitkijkspiegel zie ik hoe de idioot in een waas van ware doodsverachting boven op zijn rem trapt als een waanzinnige achteruit rijd en met een wijde bocht terug de snelweg op schiet . Een aantal wagens moeten luid toeterend uitwijken .

Ik houd mijn handen voor mijn ogen. “Wat doet hij nou??? .
Ik er achteraan , want “die gaat een ongeluk veroorzaken, als hij zo doorgaat”
Ik rijd terug de snelweg op om hem terug in te halen. Tot mijn verbazing staat hij midden op een volgende afrit weer als waanzinnige baviaan op speed met zijn armen te zwaaien, midden op de rechtse rijstrook, terwijl de auto’s hem aan 120km per uur voorbijrazen. Ik zet mijn auto veilig aan de kant en ga naar de totaal ontredderde man toe .

Ik heb zeker 10 minuten op hem in zitten praten om hem een beetje tot bedaren te brengen. Ik dacht heel even dat de arme kerel ter plekke een hartstilstand zou krijgen. Dat viel gelukkig nog mee . Uiteindelijk was hij iets rustiger. Dan ben ik maar voor hem uit gaan rijden . We zijn omgedraaid richting Antwerpen. Dan de ring opgereden en daar heb ik hem netjes op de goeie weg naar Turnhout gezet. Met een diepe zucht zag ik hoe hij, uiteindelijk, netjes afdraaide richting Eindhoven Turnhout.

Toen ik weer omdraaide en, via een behoorlijke omweg, uiteindelijk zelf huiswaarts reed, had ik een goed gevoel . Ik had die man toch maar mooi geholpen . Mijn goed daad voor deze dag.

De vraag is alleen of het manneke zich verder nog wel zou redden want ik zie hem daar nu weer staan , ergens onderweg tussen Hasselt en Luik, midden op de snelweg wild met zijn armen zwaaiend om iemand aan te houden die hem de weg naar Turnhout kan wijzen……