Lang en Lekker

Ze zijn hard, langwerpig, lekker en soms zit er plastic omheen. En als ik mijn duim en middelvinger tegen elkaar druk dan past er precies eentje tussen. Ze zijn er in alle soorten en maten. En vooral in de zomermaanden kan ik er niet vanaf blijven. Minstens twee keer per week wil ik er eentje en dan het liefs ’s avonds. Maar als tussendoortje is het ook niet te versmaden. Je kunt er heel veel mee doen. Veel dames en sommige heren hebben daar ervaring mee en zij kunnen dan ook niet meer zonder. Als niemand het ziet dan nemen ze er stiekem eentje mee naar hun slaapkamer en draaien de deur op slot. Daar snijden ze er twee plakjes af en die leggen ze op hun ogen. Vervolgens doen ze een schoonheidsslaapje van minstens een uur. Het schijnt dat daarna hun wallen en hangende oogleden op slag zijn verdwenen.

Je kunt er nog veel meer mee doen. Raspen bijvoorbeeld. Samen met een scheutje azijn, plus een snufje peper en zout, is het een heerlijk bijgerecht. In plakjes snijden kan ook en die zijn weer lekker bij de sla of bij een glaasje wijn. Er zijn zelfs mensen die ze bakken. Persoonlijk heb ik dat nooit geprobeerd omdat ik dat tegennatuurlijk vind. Toch kreeg ik onlangs een recept dat ik jullie niet wil onthouden. Verwijder de zaadlijsten, en snijd alles in kleine blokjes. Bestrooi deze met zout en zet het mengsel minstens 1 uur in de koelkast. Daarna goed afspoelen en afdrogen. Snij een ui in grove stukken. Maak een Spaanse peper schoon en snipper deze. Maak een papje van wat water, suiker, knoflook, een theelepel gemberpoeder en een theelepel koenjit. Doe wat olie in een wok en giet het papje in de pan. Dat even braden en nu doet u de ui en de Spaanse peper erbij en dat roert u 1 minuutje door. Dan de blokjes erbij doen en het geheel op een hoog vuur 2 a 3 minuten roerbakken. Het gerecht dient koud geserveerd te worden.

Er zijn mogelijkheden te over: Je kunt er bijvoorbeeld een cadeaucactus van knutselen. Je plant hem in een pot met zand en prikt er een aantal tandenstokers in. Het cadeautje kan onder in het potje gestopt worden of aan een tandenstoker vastgepind worden. Inpakken in doorzichtig papier, dichtbinden met een leuke strik en klaar is Kees.

Ook zijn er exemplaren die in zee leven. Gemiddeld zijn die ongeveer 30 cm lang, maar er zijn ook soorten die wel 2 meter lang kunnen worden. Ik weet niet of jullie het willen weten maar om te kunnen ademen heeft dit dier sterk vertakte uitstulpingen aan de anus. Hierdoor wordt vers water naar binnen gezogen.

Waar ik het over heb? Over komkommers natuurlijk. Vakantietijd wordt ook wel komkommertijd genoemd omdat er niets te schrijven valt.
En wat valt er nu te schrijven over komkommers!
Niets toch?